Για να είμαστε ειλικρινείς όλη αυτή η τρέλα με τον… Γιάννη Αντετονκούνμπο μάς ενοχλούσε. Ξαφνικά, όλη η δημοσιογραφική πιάτσα βρήκε “πεδίον λαμπρόν” δράσης για να “πουλήσει” Φύλλα, μούρη και… ξερολίαση στα ΜΜΕ. Όλα αυτά από τη στιγμή, που ο άσσος του Φιλαθλητικού, το φτωχό παιδί από τα Σεπόλια, δικαίως έκλεψε την καρδιά των ανθρώπων στο ΝΒΑ και πλέον στην μπασκετική “γη της επαγγελίας” μπορεί να ζήσει κι αυτός και η οικογένειά του με αξιοπρέπεια.
Δεν γράψαμε ποτέ τίποτε γι’ αυτό που νιώθαμε, γιατί ενδεχομένως κάποιοι κακεντρεχείς έβρισκαν την αφορμή να μας κατηγορήσουν ως ρατσιστές, κι ας γνωρίζουν τη δημοσιογραφική μάχη που έχουμε δώσει πολυεπίπεδα για θέματα λεπτά, ενίοτε κόντρα στο κατεστημένο.
Θα ήταν πολύ πιο εύκολο να κατακρίναμε τους καλούς συναδέλφους μας, αλλά και τους άσχετους που έμαθαν “εν μία νυχτί” το μπάσκετ, αν ο Γιάννης λεγόταν Αντετοκουμπιάδης, ή καλύτερα Αντετοκουμπόπουλος και δεν ήταν παιδί μεταναστών, αλλά “καρατσεκαρισμένος” Έλληνας με την παραδοσιακή, κλασική έννοια.
Το αποφύγαμε, λοιπόν. Kι ας επιμένει μήνες τώρα μονότονα ο Γιώργος Κογκαλίδης “γράψε για τον Γιάννη” και ξανά “γράψε για τον Γιάννη“. Τί παραπάνω, όμως, θα προσέθετε η δική μας ταπεινή υπογραφή και άποψη, όταν ικανότεροι και σοφότεροι ημών δεν σταματάνε να γράφουν για τον Γιάννη, που αλήθεια είναι, δίνει συνέχεια (με την καλή έννοια) δικαιώματα;
Μια ηλίθια προσέγγιση από ιστοσελίδες αμφιβόλου προέλευσης αποδείχθηκε αρκετή, ωστόσο, για να προκαλέσει σήμερα “πανικό” στο διαδίκτυο.
Εμείς δεν είμαστε καλοί στα αγγλικά. Και το γράφουμε φόρα παρτίδα. Δεν είναι σεμνότητα αυτό. Η αλήθεια είναι. Όταν ο πατέρας πλήρωνε για να πηγαίνουμε φροντιστήριο, στου “Στρατηγάκη”, εμείς κάναμε χαβαλέ στην τάξη, ή την κοπανάγαμε για παιχνίδι με κοριτσόπουλα στη δημοτική παιδική χαρά, ή σκαρφιζόμασταν κόλπα με τους φίλους για να τρυπώσουμε στο σινεμά “Αλεξ” της μικρής πόλης μας. Άλλωστε, δεν μπορούμε να είμαστε καλοί σε όλα. Ε;
Βρε παιδί μου, όμως, δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν; Το Greek Freak Nation… που μπέρδεψε κάποιους ακραίους και που φορούσε στη φανέλα του ο Θανάσης Αντετονκούμπο στο All Star Game, προφανώς δεν αποτελούσε ύβρη για την Ελλάδα, που τον γέννησε!
Διότι η Ελλάδα γέννησε και μεγάλωσε το “θαύμα της φύσης” -έτσι λένε τον Γιάννη οι Αμερικανοί- κι αυτό ήθελε να “διαφημίσει” ο απίστευτος αδελφός του Θανάσης, ο οποίος ακόμα στέλνει βιντεάκια σε συναθλητές του στην Ελλάδα!
Ο Θανάσης (όπως και ο Γιάννης) είναι Ελληναράς. Είναι τυπάς. Κι αυτός και ο αδελφός του λατρεύονται από τους Έλληνες πρώην συμπαίκτες και πρώην αντιπάλους τους. Το αποδεικνύουν τα χιλιάδες (!) like που εισπράττουν σε κάθε ανάρτηση στο facebook, περισσότερα κι από τον δημοφιλή (και κολλητό των αδελφών) Μιχάλη Καμπερίδη, ο οποίος δεν έχει κρύψει ότι έχει στόχο να μετακομίσει κι αυτός στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Οι ακραίοι, φασίστες, βλάκες, ή ό,τι άλλο πες τους μετέφρασαν ως “ελληνικό φρικιό έθνος” το “προσωνύμιο” του Γιάννη, αγνοώντας ότι πολλοί αθλητές απευθύνονται στους φίλους των ομάδων τους ως Lakers Nation, ή Ηeat Nation κλπ.
Και αντί σήμερα, οι εν Ελλάδι φαν του είδους, ν’ ασχολούνται με το εντυπωσιακό 163-155 των Ανατολικών επί των Δυτικών στο All Star Game του ΝΒΑ, ασχολούνται κι αυτοί και όλοι μας με διαδικτυακές σαχλαμάρες, που όμως όντως δημιουργούν εντυπώσεις.
Όντως αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των ακραίων, που σε μία ταραγμένη πολιτικά περίοδο, άλλο που δεν θέλουν να βρουν αφορμές για να πείσουν τους ελαφρόμυαλους, ότι είμαστε η καινούρια “Άρια φυλή“.
Είναι οι ίδιοι ακραίοι, που χάλαγαν τον κόσμο όταν έβλεπαν τους αδελφούς Αντετονκούμπο να παρελαύνουν στο σχολείο τους μαζί με τους συμμαθητές τους στις εθνικές εορτές.
Είναι οι ίδιοι ακραίοι, που δεν είδαν με καλό μάτι και εκφράστηκαν με απαξιωτικά λόγια, για την τυπική ελληνοποίηση τους από την Κυβέρνηση, αλλά και για την απόφαση του Γιάννη να επιλέξει την Εθνική Ελλάδος, την Ελλάδα δηλαδή, τη χώρα του για να πράξει το αυτονόητο: Να φορέσει και τιμήσει τη γαλανόλευκη φανέλα.
Είναι οι ίδιοι ακραίοι, που δεν είχαν βγει ακόμα από το αυγό του φιδιού… όταν στην Εθνική ομάδα έπιανε θέση ο Ιάκωβος Τσακαλίδης-Λέντκοβ, που δεν ήξερε γρι ελληνικά, ενώ μίλησε στα ρώσικα με το καλημέρα στο ΝΒΑ. Και είχαμε “συστήσει” (με άρθρο μας στην τότε ζώσα, μεγάλη “Απογευματινή”) στον τότε πανίσχυρο Γιώργο Βασιλακόπουλο να του πάρει το ελληνικό διαβατήριο πίσω.
Την εποχή εκείνη κατηγορηθήκαμε από ορισμένους ως ακραίοι, αλλά καμία σχέση εκείνη η περίπτωση με του σημερινού… Γιάννη! Που ενίοτε μιλά καλύτερα ελληνικά από τα δικά μας. Ζει περισσότερο ελληνικά από μας.
Ο Γιάννης και ο Θανάσης είναι πολίτες της ελληνικής δημοκρατίας, που δεν κουβαλούν την εθνική συνείδησή τους μέσα στο βιολογικό ή πολιτισμικό γονιδίωμά τους. Έχουν, όμως, πλήρη συνείδηση του πώς την απόκτησαν.
Αντίθετα, αρκετοί γηγενείς, που απέκτησαν την εθνική συνείδηση με τη διαδικασία της εθνογένεσης, θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν αλλάξει… χώρα και όχι μόνο διαβατήριο.
Βούτυρο στο ψωμί, όμως, ήταν η σημερινή περίπτωση και για όλους όσοι περιμένουν στη γωνία για να επιτεθούν στους ακραίους, για να δικαιολογήσουν τα… ανοικτά σύνορα στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και της (δικής τους) δημοκρατίας…
geonikol@hotmail.com
