Για πολλά χρόνια ο Γιώργος Βασιλακόπουλος αποτελούσε μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες στον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κι η διαδρομή καθενός έχει καταγραφεί, δεν σβήνεται, δεν ξεχνιέται, η ιστορία του δεν παραγράφεται. Όμως, όλα αυτά έχουν αξία για τους… ιστορικούς του μέλλοντος. Σήμερα, ο πάλαι ποτέ “ισχυρός άνδρας” δεν είναι πουθενά!
Η… καρδιά του παγκόσμιου μπάσκετ χτυπούσε χθες στη Μαδρίτη. Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου κι όλες οι προσωπικότητες του χώρου ήταν εκεί. Όλες; Όχι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. Όσο κι αν ψάξαμε, όσο κι αν ρωτήσαμε, κανείς δεν τον είδε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας. Και δεν είναι κανείς… πρωτοεμφανιζόμενος, για να περάσει απαρατήρητος.
Η διεθνής ομοσπονδία του έχει γυρίσει την πλάτη, η γνώμη του δεν μετράει στα παγκόσμια φόρουμ, η παρουσία του δεν κρίνεται πλέον απαραίτητη, ούτε καν από τον ίδιο. Ο πρώην πρόεδρος της FIBA Europe δεν ήταν στον τελικό του Μουντομπάσκετ, που έγινε στη “γηραιά” ήπειρο.
Εμάς δεν μας κάνει εντύπωση, αφού ήταν περισσότερες της μίας φοράς που απείχε από το All Star Game, το οποίο διοργάνωνε η FIBA Europe στην Κύπρο, επί προεδρίας του! Άρα, γιατί να είναι τώρα στο Μουντομπάσκετ;
Για την παγκόσμια μπασκετική κοινότητα, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι ένας παλιός πολύ σπουδαίος παράγοντας. Από αυτούς που πέρασαν, άφησαν το αποτύπωμά τους, αλλά… πέρασαν. Καιρός να το επιβάλλει (γιατί ήδη το έχει αντιληφθεί) και η ελληνική μπασκετική κοινότητα.
