Στην Πάτρα ο … αέρας μυρίζει διαφορετικά τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Έχει κάτι από το άρωμα του Ρόναλντ Ρος, του παίκτη ο οποίος δείχνει πως μπορεί να γίνει ο καταλύτης, που θα αλλάξει την εικόνα του Απόλλωνα.
Άλλωστε, ήδη σε δύο εμφανίσεις έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του και έχει οδηγήσει τους “μελανόλευκους” σε μια νίκη (επί του Ηλυσιακού) και μια πολύ ελπιδοφόρα εμφάνιση (κόντρα στον Παναθηναϊκό). Κι, όμως, μέχρι την τελευταία στιγμή (κυριολεκτικά) η μεταγραφή του ήταν στον αέρα και χρειάστηκε η αποφασιστική παρέμβαση του ατζέντη του, Αλέξανδρου Κατσαρού, για να ληφθεί η… σωστή απόφαση.
Ο Αμερικανός έπαιζε στην Κροατική Τζολί, από την οποία είχε λαμβάνειν 45.000 δολάρια. Κάτι τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου, κάτι η προοπτική της συμμετοχής σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα (εκ των κορυφαίων της Ευρώπης) κι ο Ρος πήρε αμέσως την απόφαση να αποδεχθεί την πρόταση του Απόλλωνα Πάτρας.
Οι Κροάτες δεν συμφώνησαν, δεν έδειξαν διάθεση να του δώσουν το “λέτερ οφ κλίαρενς“, παρά μόνο αν χάριζε το ποσό που του οφείλονταν. Ο Ρος σκόπευε αρχικά να έρθει να παίξει στην Ελλάδα και να διεκδικήσει (είτε μέσω φιλικού διακανονισμού, είτε μέσω δικαστηρίων) τα χρήματα από τη Τζολί.
Όταν κατάλαβε πως ή θα έμενε και θα διεκδικούσε τα χρήματά του, ή θα έφευγε και θα τα έχανε, συμφώνησε με τον Γερμανό μάνατζέρ του να παραμείνει στην Κροατία. Λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο. Ου μην… κατέβηκε από το αεροπλάνο, όπως καταγράφεται στον… αστικό μύθο που ακολουθεί τον τον παίκτη και τη συγκεκριμένη μεταγραφή.
Η (τελειωμένη) μεταγραφή χάλασε προσωρινά. Κάπου εκεί ο Αλέξανδρος Κατσαρός κατόρθωσε (με τη βοήθεια -φυσικά- του Νίκου Βετούλα και των παραγόντων του Απόλλωνα) να πείσει τον παίκτη πως ήταν συμφέρον του να παίξει στην Ελλάδα, ακόμα κι αν έχανε τα 45.000 δολάρια, διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.
Ο Ρος μπήκε τελικά στο αεροπλάνο, αφού προηγουμένως υπέγραψε το συμβόλαιο που του είχε προτείνει ο Απόλλωνας, πέτυχε 14 πόντους με τον Παναθηναϊκό και χθες 15 (και 5 ασίστ) με αντίπαλο τον Ηλυσιακό. Και στα δύο παιχνίδια η αξιολόγησή του ήταν διψήφια.
Ο ατζέντης δικαιώνεται, η καριέρα του παίκτη απογειώνεται, οπότε μάλλον δικαιολογημένος ο τίτλος… ΚατσαΡός!
