Αναλυτικά η συζήτηση με την Αφροδίτη Κοσμά:
Πως αποφασίσατε να γίνετε επαγγελματίας καλαθοσφαιρίστρια; Τί ήταν αυτό που σας έδωσε το μεγαλύτερο κίνητρο και ποιο ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο (αν υπήρχε φυσικά);
«Το πάθος και η αγάπη για το μπάσκετ άρχισε στα ανοιχτά γήπεδα της γειτονιάς μου. Ένας παιδικός μου φίλος με παρότρυνε να ενταχθώ σε μια ομάδα. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε να γίνεται τρόπος ζωής , δεν μπορούσα να το βγάλω από την καθημερινότητα μου. Το μόνο που ήθελα ήταν να βελτιώνομαι καθημερινά.
Με την πάροδο του χρόνου, δουλεύοντας συνέχεια σκληρά , με πρόγραμμα , με πάθος και αρκετές θυσίες ήρθε ο επαγγελματισμός αβίαστα! Ιδιαίτερα εμπόδια δεν θεωρώ ότι συνάντησα στην πορεία μου , κίνητρο ήταν η βελτίωση και η επίτευξη των στόχων στις ομάδες που ήμουν».
Αν μια κοπέλα ξεκινά σήμερα, έχοντας ως όνειρο να κάνει καριέρα στο μπάσκετ, τι θα της λέγατε;
«Το έχω ξανά πει και δεν θα σταματήσω να το λέω: σκληρή δουλειά , όχι απογοήτευση , να μην τα παρατήσουν στην πρώτη δυσκολία, να ζουν την κάθε στιγμή, την κάθε προπόνηση και να μην περιμένουν την ανταμοιβή εκείνη την ώρα! Θα έρθει εν καιρό».
Σε ποια ομάδα θεωρείτε ότι βρήκατε το καλύτερο περιβάλλον για εσάς;
«Σε κάθε ομάδα έζησα όμορφες και λιγότερο όμορφες στιγμές , απέκτησα εμπειρίες και δεν θα ξεχωρίσω καμία. Όλες οι ομάδες ήταν ξεχωριστές για μένα και θα θυμάμαι για πάντα αυτές τις μοναδικές στιγμές που μόνο το μπάσκετ κ γενικότερο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει».
Ήσασταν μέλος του Αθηναϊκού, την περίοδο που κατάφερε ιστορικά επιτεύγματα. Ποιο πιστεύετε ότι ήταν το συστατικό της επιτυχίας;
«Υπήρχε μεγάλη χημεία και οργάνωση στην ομάδα !!! Όλα λειτούργησαν άψογα. Ήταν ένα τρομερό τρίπτυχο διοίκηση – προπονητικό τιμ – αθλήτριες! Μεγάλη δουλειά απ όλους εντός και εκτός του γηπέδου».
Ως παίκτρια είχατε κάποιο όνειρο που έμεινε ανεκπλήρωτο;
«Ίσως ένα , όμως δεν μετανιώνω γι’ αυτή την επιλογή μου, με οδήγησε σ ένα άλλο μονοπάτι που είναι εξίσου καλό. Δεν αγωνίστηκα σ ομάδα στο εξωτερικό, όμως δεν μπορώ να πω ότι έμεινε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο!»
Ποια θεωρείτε ότι ήταν η καλύτερη συμπαίκτρια που είχατε;
«Μου βάζεις δύσκολα , όμως πάλι θα απαντήσω ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία. Είμαι τυχερή γιατί είχα πολλές αξιόλογες και πολύπειρες συμπαίκτριες που ζήσαμε αξέχαστες στιγμές που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ στην ζωή σου και με κάνουν να νιώθω ευλογημένη».
Πως είναι για εσάς το πέρασμα στην προπονητική; Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με πριν λίγους μήνες που ήσασταν ακόμα παίκτρια;
«Η απόφαση μου να σταματήσω την καριέρα μου ήταν απόλυτα συνειδητή. Πάντα μ άρεσε η προπονητική και το είχα στο μυαλό μου όταν ακόμα ήμουν αθλήτρια. Θέλω να είμαι στο χώρο του μπάσκετ γιατί είναι η ζωή μου!
Πιστεύω δεν συγκρίνεται η προπονητική με το κομμάτι του παίκτη. Είναι δυο τελείως διαφορετικές οπτικές γωνιές. Στην προπονητική έχεις να διαχειριστείς 12 αθλητές / τριες. Το ψυχολογικό κομμάτι, το αγωνιστικό, το δικό σου άγχος ( σαν προπονητής ) είναι πολύ πιο δύσκολο όμως και πιο συναρπαστικό ταυτόχρονα».
Έχετε κάποιο όνειρο που θα κυνηγήσετε είτε ως προπονήτρια είτε ως GM;
«Πάντα έχω όνειρα και φιλοδοξίες σ ότι και αν κάνω στην ζωή μου».
Ως νέα GM της Ελευθερίας Μοσχάτου (σιδεροκέφαλη κιόλας), ποιοι είναι οι στόχοι που έχετε με την ομάδα; Χαρήκατε που ξαναγυρίσατε;
«Φυσικά και είμαι χαρούμενη που ξανά γυρίζω στην Α1. Ευχαριστώ παρά πολύ για την εμπιστοσύνη που έδειξαν οι άνθρωποι της ομάδας. Θέλαμε πολύ την πρόκριση μας στο final four του κυπέλλου.
Ακόμα στοχεύουμε στο να τερματίσουμε στην πρώτη πεντάδα που οδηγεί στην συμμετοχή στο Eurocup».
Θα θέλαμε να μα πείτε με τα μάτια της προπονήτριας: Πως βλέπετε σαν ομάδες τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό; Πιστεύετε ότι έχει κάποια από τις δυο προβάδισμα για το πρωτάθλημα;
«Τα ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό είναι πολύ συναρπαστικά. Ήδη βέβαια ο Ολυμπιακός έχει κάνει το 1-0 αλλά έχουμε και το παιχνίδι του δεύτερου γύρου στην έδρα του Παναθηναϊκού, όποτε θεωρώ δύσκολα μπορείς να κανείς προβλέψεις ή να δώσει προβάδισμα».
Ασχολείστε με το μπάσκετ πάνω από 26 χρόνια πλέον. Όσον αφορά το μπάσκετ γυναικών, τί είναι αυτό που πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει για να ανέβει το επίπεδό του;
«Η αλλαγή νοοτροπίας και διαχείριση στα τμήματα των υποδομών καθώς επίσης και αλλαγή στο πρωτάθλημα νεανίδων. Δυστυχώς η τρίτη λυκείου και οι πανελλήνιες κάνουν τις περισσότερες αθλήτριες να σταματούν σε για ένα χρόνο και ίσως για πάντα που είναι πραγματικά στενάχωρο!
Δεν υπάρχουν γήπεδα και ώρες για καθημερινές προπονήσεις. Όλα αυτά πρέπει να λυθούν».
«Ίσως να γίνει ένα κοινό πρωτάθλημα από τις ενώσεις ΕΣΚΑ κ ΕΣΚΑΝΑ και το ίδιο να γίνει και στις υπόλοιπες ενώσεις. Φυσικά άλλο ένα μεγάλο θέμα είναι και η προβολή του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα».
Άρχισε από τον αθλητισμό (με τη Σοφία Τσουλφά) και έχει επεκταθεί σε πολλούς τομείς και κλάδους, η καταδίκη της βίας ενάντια στις γυναίκες.
Είναι μια ευκαιρία να ανοίξει το θέμα και να κάνουμε βήματα ως κοινωνία συνολικά;
«Προφανώς και η βία υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Ο αθλητικός χώρος αποτέλεσε αφορμή για να ανοίξει όλη αυτή η συζήτηση! Δεν σημαίνει ότι αθλητικός χώρος είναι ο μοναδικός που έχει τέτοια περιστατικά.
Αντίθετα είναι μια αρχή για την επέκταση όλης της αλλαγής που οφείλει η κοινωνία να συμβάλει. Φυσικά έχουμε χρέος να σταθούμε δίπλα στο θύμα που βρίσκει το κουράγιο να μιλήσει ανοιχτά για ο,τι πέρασε !»
