Πανηγυρίζουν στην ΕΟΚ, επειδή «το Rising Stars επιστρέφει ανανεωμένο και έτοιμο να δώσει χώρο στην νέα γενιά». Το ποιο; Πού θα δώσει τι; Πλάκα μας κάνετε, ή πλάκα έχετε. Κι είναι κρίμα γιατί αυτά τα λένε άνθρωποι με μεγάλη ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ, την οποία σεβόμαστε. Το ζήτημα είναι αν τη σέβονται οι ίδιο. Αναφέρομαι στον Κώστα Τσαρτσαρή και τον Νίκο Σταυρόπουλο.
Πόσο σοφότεροι γίναμε με την ανακοίνωση του… ανανεωμένου Rising Stars; Μάθαμε ότι θα έχει 12 ομάδες, 10 σταθερές και 2, οι οποίες θα είναι guest, μία από το εξωτερικό και μία από την Ελλάδα. Λέξεις όπως «guest», «wild card» εξιτάρουν τη νέα διοίκηση της ΕΟΚ. Είναι αυτό που λέμε «γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα». Και θα το αποδείξουμε.
Rising Stars, πρωτάθλημα για λίγους
Ο Νίκος Σταυρόπουλος είπε πως «θεωρούμε το ότι Rising Stars είναι κορωνίδα του αναπτυξιακού προγράμματος». Κορωνίδα με 12 ομάδες από τρεις πόλεις; Αλήθεια τώρα; Στο νέο αυξημένο Rising Stars θα συμμετέχουν οι: Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Άρης, ΔΕΚΑ, Περιστέρι, Ολυμπιακός και Προμηθέας. ΧΑΝΘ, ο Πανερυθραϊκός και ο Κρόνος. Δύο μικτές ομάδες, η μία Βόρειας Ελλάδας κι η άλλη ομάδα της Αττικής και Νότιας Ελλάδας και η Ράκεμπεργκ από την Ουγγαρία.
Ας ξεκινήσουμε από την… ενδοχώρα της διοργάνωσης. Απουσιάζουν από το Rising Stars ομάδες, όπως η ΑΕΚ κι ο Πανιώνιος, ή ο Ηρακλής, που παραδοσιακά τροφοδοτούν με νέα παιδιά το ελληνικό μπάσκετ. Κανένα σύστημα αξιολόγησης δεν είναι 100% ασφαλές, αλλά να αποκλείεις μια ομάδα με τρομερή παράδοση στις μικρές ηλικίες, όπως ο Πανιώνιος, είναι εντυπωσιακό.
Πού είσαι Διαμαντίδη;
Αλλά είτε ο Πανιώνιος, είτε το Περιστέρι, το ταλέντο από την Αθήνα έχει τρόπο να εμφανιστεί. Ο σύγχρονος Διαμαντίδης, που βολοδέρνει κάπου στην Καστοριά, πώς θα δείξει την αξία του; Πρέπει να κατεβεί στις ομάδες του κέντρου; Πρέπει να υπάρξει υδροκεφαλισμός του αθλήματος; Πώς θα δώσουν διαπιστευτήρια ομάδες από την περιφέρεια;
«Είναι υπερβολικός, έως κακοπροαίρετος ο Κογκαλίδης» θα πει κάποιος και το δέχομαι χωρίς δεύτερη σκέψη. Όμως, όταν το ομολογούν οι ίδιοι, ποιος είναι κακοπροαίρετος. Τι είπε ο Νίκος Σταυρόπουλος;
Rising Stars των κέντρων
«Πέρυσι το παρακολούθησαν 255.000 θεατές, οι 150.000 από τα κινητά τηλέφωνα. Από τον υπολογιστή το παρακολούθησε το 22%, περίπου 57.000 θεατές, από την τηλεόραση 28.000 θεατές (είναι live streaming τα παιχνίδια) και από τα τάμπλετ 15.000 θεατές. Το παρακολούθησαν σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Σουηδία, Βουλγαρία, Ιταλία. Οι πιο βασικές πόλεις οι οποίες το παρακολουθήσαν ήταν Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα».
Μάλιστα. Τέσσερις πόλεις στην Ελλάδα κι αυτό το θεωρούμε επίτευγμα. Μα γιατί να το παρακολουθήσει η Αμαλιάδα, αφού καμία από τις δύο ομάδες δεν πρόκειται να βρεθεί εκεί; Γιατί να ενδιαφερθεί η Ζάκυνθος, η Καστοριά (πού είσαι Διαμαντίδη;), ή άλλες πόλεις, που κατά καιρούς έχουν δώσει παίκτες στο ελληνικό μπάσκετ, που έχουν παράγοντες με μεράκι;
Περί μοντέλου ο λόγος
Επειδή εγώ είμαι καλοπροαίρετος και θέλω να προσφέρω υπηρεσίες στο ελληνικό μπάσκετ, μπορώ να στείλω τα τηλέφωνα του Κώστα Τσαρτσαρή και του Νίκου Σταυρόπουλου στον Βαγγέλη Λιόλιο. Όπως φαίνεται δεν μιλούν μεταξύ τους.
Ο πρόεδρος της ΕΟΚ δήλωσε θιασώτης του ισπανικού μοντέλου, το οποίο είχε 32 ομάδες στην τελική φάση (απαίτηση Σκαριόλο) κι οι υπεύθυνοι του αναπτυξιακού μιλούν για 12 ομάδες και μια καλεσμένη από το εξωτερικό. Τελικά ακολουθούμε το ισπανικό μοντέλο, ή απλά το πετάξαμε σαν πυροτέχνημα.
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά πάνω που πήγαινα να μάθω το ιταλικό μοντέλο, που αρχικά ακολουθούσε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ, περάσαμε στο ισπανικό, με το οποίο ουδεμία σχέση έχει το Rising Stars και πολύ φοβάμαι ότι μέχρι να ανάψουν τα καλοριφέρ (δεν θέλω υπερβολές) θα έχουμε ασπαστεί το γαλλικό μοντέλο.
Επί της ουσίας: Ούτε ο Λιόλιος, ούτε ο Τσαρτσαρής, ούτε ο Σταυρόπουλος, πολύ περισσότερο η ΕΟΚ, είναι… μάνατζερ. Τους ατζέντηδες ενδιαφέρει να μαζευτεί ο αφρός και να μαζέψουν πελάτες, δίχως να τρέχουν σε χωριά και ραχούλες. Η Ομοσπονδία πρέπει να έχει ως βασικό σκοπό την εξάπλωση του αθλήματος και με Rising Stars για λίγους αυτό δεν γίνεται…
