Η κανονική περίοδος του NBA για τη σεζόν 2016-17 ανήκει πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αφήνοντας στους φίλους του μπάσκετ μια γλυκύτατη γεύση. Εκατοντάδες highlights, στατιστικές επιδόσεις που δεν έχουν προηγούμενο, δημιουργία νέων σούπερ-σταρ και ομάδες που απασχόλησαν έντονα την επικαιρότητα, είτε από την καλά, είτε από την… ανάποδη “κατέκλυσαν” το τοπίο. Οι συγκινήσεις της regular season, όμως, ανήκουν στο παρελθόν. Το κυρίως πιάτο των πλέι-οφς ξεκινά σήμερα και έφθασε η ώρα, που θα ξεχωρίσουν οι πραγματικά δυνατοί στην “αρένα” των κορυφαίων.
Οι σειρές της Ανατολής παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, με τα ελληνικά βλέμματα να στρέφονται, φυσικά στη μεγαλειότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο και την προσπάθειά του να πάρει στις πλάτες του τα “ελάφια” του Μιλγουόκι. Το καταπληκτικό duel ανάμεσα στον Πολ Τζορτζ και τον Λεμπρόν Τζέιμς, η αμφίρροπη “μάχη” των Γουίζαρντς με τους Χοκς αλλά και το συναπάντημα των Μπουλς με τους, ανέλπιστα πρωτοπόρους, Σέλτικς συνθέτουν το “πανόραμα” της Ανατολής στην post-season.
(3) Τορόντο Ράπτορς – (6) Μιλγουόκι Μπακς
Ο “Greek freak” εισέρχεται για 2η φορά στη “μάχη” των πλέι-οφς, με το Μιλγουόκι να εκμεταλλεύεται απόλυτα το τρομερό limit-up του Μαρτίου, ολοκληρώνοντας το μήνα αυτό με ρεκόρ 14-4! Υπό την ηγεσία του all-around Έλληνα φόργουορντ και χάρη στον άμεσο αντίκτυπο του Κρις Μίντλετον, ο οποίος επέστρεψε τον Φεβρουάριο μετά τον τραυματισμό του, τα “ελάφια” αποδείχθηκαν διπρόσωπα στην κανονική περίοδο, καταφέρνοντας τελικά να φθάσουν σε θετικό ποσοστό νικών. Παρόμοια αλλαγή υπέστησαν και οι Ράπτορς, όχι ως προς το ρεκόρ τους αλλά σε σχέση με τον αγωνιστικό τους προσανατολισμό. Συγκεκριμένα, κατείχαν την κορυφαία επίθεση του πρωταθλήματος μέχρι τον Φεβρουάριο (καλύτερη και από αυτή των Γουόριορς), κάτι το οποίο έπαψε να ισχύει τους 2 τελευταίους μήνες, όπου η παραγωγικότητά τους έχει υποστεί πτώση ενώ η άμυνά τους έχει φθάσει σε επίπεδα top-5.
Το Τορόντο επιτίθεται κυρίως σε καταστάσεις isolation (2η καλύτερη ομάδα, με 0.98 πόντους ανά κατοχή), με τον ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν να “ζωγραφίζει”, όντας ο 5ος σκόρερ του NBA. Ο “DeMarvellous” αναμένεται να θέσει ανυπέρβλητα προβλήματα με το παιχνίδι του από μέση απόσταση και με την ικανότητά του στην εκμαίευση των φάουλ. Ο Κάιλ Λάουρι επιστρέφει δριμύτερος, ώστε να αναλάβει θεμελιώδη ρόλο σε οργάνωση και εκτέλεση ενώ οι ανταλλαγές του Φεβρουαρίου αναμένεται να αποδειχθούν “ευλογία” στα πλέι-οφς. Η παρουσία των Πι Τζέι Τάκερ και Σερτζ Ιμπάκα αποτελεί “βάσανο” για τους αντιπάλους, τόσο περιφερειακά, όσο και στην άμυνα ψηλά, με τους Ράπτορς να αποκτούν “μέταλλο” διεκδικήτριας ομάδας.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=wxlKSMqcqig]
Από την άλλη, οι Μπακς οφείλουν να αναχαιτίσουν όσο περισσότερο γίνεται τη “λαίλαπα” των ΝτεΡόζαν και Λάουρι, καθώς οι Ράπτορς είναι μόλις τελευταίοι σε assist percentage (δηλαδή στο ποσοστό των καλαθιών τους που προέρχεται από ασίστ) ενώ αντλούν πληθώρα πόντων από τις επιθέσεις του χειριστή της μπάλας στο πικ-εν-ρολ (1οι σε όλο το NBA). Αν δείξουν συνέπεια και μαρκάρουν αποτελεσματικά το mid-range, θα αυξήσουν τις πιθανότητές τους για κάτι καλό.
Επιθετικά, η “μαγεία” του Γιάννη, οι φάσεις απομόνωσης και οι εκτελέσεις του Κρις Μίντλετον αλλά και το τρανζίσιον, όπου είναι το πιο δυνατό play-type για τα “ελάφια”, θα αποτελέσουν τα σημεία-κλειδιά, αν και τα λίγα λάθη των Ράπτορς, σε συνδυασμό με την αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ δεν θα δώσουν πολλές ευκαιρίες για τρέξιμο στους Μπακς.
Δεν είναι τυχαίο ότι το ESPN δίνει μονάχα 17% στους Μπακς για πρόκριση. Οι Ράπτορς έχουν την εμπειρία, το πλεονέκτημα έδρας, το βάθος του ρόστερ αλλά και μια “καμικάζι” πεντάδα (Λάουρι-Τζόζεφ-ΝτεΡόζαν-Τάκερ-Ιμπάκα), η οποία θα βγει μπροστά στις κρίσιμες, 4ες περιόδους. Αναμένεται να είναι μια αργή σειρά, όσον αφορά τον ρυθμό και τον αριθμό κατοχών σε κάθε παιχνίδι, κάτι που δεν βολεύει τους Μπακς ενώ τα βλέμματα θα στραφούν στη “μονομαχία” των σταρ, ανάμεσα στον Γιάννη και τον ΝτεΡόζαν. Οι Καναδοί είναι το ξεκάθαρο φαβορί, “γλυκοκοιτάζοντας” πλέον τα πρωτεία της Ανατολής, κάτι που οφείλουν φυσικά και στον δαιμόνιο τζένεραλ μάνατζερ, Μασάι Ουζίρι, με τους Ράπτορς να επιδιώκουν το βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι.
(1) Μπόστον Σέλτικς – (8) Σικάγο Μπουλς
Έπειτα από 9 χρόνια, οι Μπόστον Σέλτικς κατόρθωσαν να σκαρφαλώσουν στην κορυφή του “Έβερεστ”, ρίχνοντας από την κορυφή της Ανατολής τους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Οι ιστορικοί “κέλτες” έχουν πάψει να είναι πλέον μια ανερχόμενη και απλώς ταλαντούχα ομάδα, αναβαθμίζοντας το στάτους τους σε “contenders”. Υπό την καθοδήγηση του ονειρικού, Αϊζέια Τόμας (29 πόντοι ανά αγώνα) και με μια εξαιρετική επιθετική λειτουργία (8η καλύτερη στο NBA), με τον κόουτς, Μπραντ Στίβενς σε ρόλο “μαέστρου”, θα επιχειρήσουν τα θέσουν νοκ-άουτ τους δυσλειτουργικούς, όσο και επικίνδυνους, Σικάγο Μπουλς. Η ομάδα του Φρεντ Χόιμπεργκ μετρά 12 νίκες και μόλις 9 ήττες απέναντι στις 8 κορυφαίες ομάδες του NBA, έχοντας τη φήμη του “φονιά” των “γιγάντων”.
Οι “ταύροι” οδηγούνται ξεκάθαρα από τον Τζίμι Μπάτλερ και την ικανότητά του να δημιουργεί προϋποθέσεις για σουτ μετά από ντρίμπλα ή να εκμαιεύει φάουλ. Η ταυτόχρονη παρουσία του με τον Ντουέιν Γουέιντ στο παρκέ περιπλέκει τα πράγματα, καθώς ο παρόμοιος τρόπος παιχνιδιού τους “συγκρούεται” ενώ το Σικάγο θα στηριχθεί πλήρως στο ριμπάουντ. Ειδικότερα, είναι η κορυφαία ομάδα στο πρωτάθλημα σε πόντους 2ης ευκαιρίας, 1οι σε επιθετικά ριμπάουντ και 3οι σε συνολικά “σκουπίδια”. Η έλλειψη δυνατών και αθλητικών παικτών στη φροντ-λάιν των Σέλτικς αναμένεται να τους δώσει τεράστιο πλεονέκτημα, ισοσταθμίζοντας, σε έναν μικρό βαθμό, την αδυναμία στα σουτ από μακριά (28οι σε εύστοχα τρίποντα).
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=JvebN0phEdg]
Από την άλλη, τα drives, ο τρόπος διάσπασης της άμυνας στο πικ-εν-ρολ και οι εκτελέσεις μετά από ντρίμπλα του Τόμας πρόκειται να βάλουν σε μεγάλους μπελάδες τους Μπουλς. Η επίθεσή των Σέλτικς στηρίζεται στην κυκλοφορία της μπάλας, όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα, δίνοντας 325.2 πάσες ανά αγώνα (!) ενώ ανοίγουν άψογα το γήπεδο, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους. Ο Αλ Χόρφορντ αποδείχθηκε εξαιρετική προσθήκη, όντας μια σπουδαία οντότητα εντός της ρακέτας, οι Μπράντλεϊ και Κράουντερ είναι καταπληκτικοί στην περιφερειακή άμυνα αλλά και στον εκτελεστικό τομέα και τέλος, οφείλει να γίνει αναφορά στον clutch παράγοντα. Η Βοστόνη διαθέτει την καλύτερη επίθεση, όσον αφορά τα κρίσιμα, τελευταία λεπτά κάθε αγώνα και αυτό αναμένεται να μετρήσει στα πλέι-οφς.
(2) Κλίβελαντ Καβαλίερς – (7) Ιντιάνα Πέισερς
Αν κρίνει κανείς από την πρόσφατη “τιτανομαχία” ανάμεσα στις δύο ομάδες, τότε μας περιμένουν καταπληκτικά παιχνίδια στη σειρά αυτή. Οι Καβαλίερς “γλίστρησαν” από την κορυφή της Ανατολής, έχοντας τη 2η χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος από το All-Star Game και έπειτα (και την 22η καλύτερη συνολικά)! Η παρουσία πληθώρας μέτριων αμυντικών στο ρόστερ της ομάδας (Φράι, Λοβ, Γουίλιαμς, Έρβινγκ) και οι μόνιμες ασυνεννοησίες στον ανασταλτικό τομέα οδήγησαν τους πρωταθλητές σε ρεκόρ 12-15 από τον Φεβρουάριο και μετά , χάνοντας την πρωτιά από τους Μπόστον Σέλτικς. Ο Λεμπρόν Τζέιμς θα επιχειρήσει να ξεκολλήσει το “κάρο” από τη λάσπη, ενεργοποιώντας το περιβόητο “beast mode”, ώστε να κουβαλήσει το Κλίβελαντ μέχρι το τέρμα του δρόμου.
Zero Dark Thirty-23 Activated!! #StriveForGreatness🚀pic.twitter.com/HE6VWEaWB8
— LeBron James (@KingJames) 15 Απριλίου 2017
Το αντίπαλο δέος του Λεμπρόν σε αυτή τη σειρά, ονόματι Πολ Τζορτζ, έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του από τον Μάρτιο και μετά, θυμίζοντας την εκδοχή του εαυτού του πριν από τον σοβαρότατο τραυματισμό του. Ο τρόπος που βγαίνει από τα σκριν μακριά από την μπάλα και η αποτελεσματικότητά του σε καταστάσεις απομόνωσης τον καθιστούν ως το απόλυτο σύμβολο της Ιντιάνα ενώ ο Μάιλς Τέρνερ είναι ό,τι πιο αξιόλογο διαθέτουν εντός της ρακέτας. Οι Πέισερς μετέβαλλαν την αγωνιστική τους ταυτότητα, προσπαθώντας να υιοθετήσουν μια πιο run-n-gun ταυτότητα, δίχως, όμως, τα επιθυμητά αποτελέσματα. Παρ’όλα αυτά, η αύξηση των ποσοστών τους από τη γραμμή του τριπόντου (4οι, με 37.6%), σε συνδυασμό με το “ντεμαράζ” τους τις τελευταίες εβδομάδες ήταν αρκετά στοιχεία για να τους οδηγήσουν στην post-season.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=RALYJZ2peqA]
Όσον αφορά τους “ιππότες”, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τις ορέξεις του Λεμπρόν, το παιχνίδι από την περιφέρεια και τις εκτελέσεις του Κάιρι Έρβινγκ. Το Κλίβελαντ σκοράρει 13 τρίποντα ανά αγώνα, είναι πρώτο σε “βόμβες” από τη γωνία και παίρνουν το 12% των πόντων τους μέσω isolation φάσεων. Το πρόβλημα είναι ότι μια ενδεχόμενη δυστοκία από τα 7.25 είναι ικανή να τους “βυθίσει”. Ακόμη, αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα στην άμυνα στο transition, δεχόμενη 1.18 πόντους ανά κατοχή ενώ, όταν ο Λεμπρόν κάθεται στον πάγκο, η απόδοσή τους είναι επιεικώς ανεπαρκής. Ακόμη και αν ξεπεράσουν το εμπόδιο των Πέισερς, θα χρειαστούν ένα τεράστιο αμυντικό step-up, προκειμένου να υπερασπιστούν το “λάφυρο” του πρωταθλήματος.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=bf-wQ2VMxZA]
(4) Γουάσινγκτον Γουίζαρντς – (5) Ατλάντα Χοκς
Ο τίτλος της μεγαλύτερης έκπληξης της σεζόν ανήκει στην ομάδα των “πρωτευουσιάνων”. Οι Γουάσινγκτον Γουίζαρντς, καθοδηγούνται από τον “πυραυλοκίνητο” Τζον Γουολ, τον βελτιωμένο και “μανιακό” εκτελεστή, Μπράντλεϊ Μπιλ και τον καταπληκτικό Ότο Πόρτερ, ο οποίος σούταρε με 43.4% από τη γραμμή του τριπόντου! Ο προπονητής, Σκοτ Μπρουκς, αναπροσάρμοσε δραστικά τη φήμη του, καθώς είχε κατηγορηθεί για έλλειψη δημιουργικότητας και κακής καθοδήγησης κατά τη θητεία του στους Θάντερ των Ντουράντ-Γουέστμπρουκ. Πλέον, έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα προσόντα των παικτών του με ορισμένα υπέροχα συστήματα, έχοντας ως κυρίαρχο το διαδεδομένο πλέον, Spain pick n’ roll.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=W3nHqWA3vJk]
Η βασική τους πεντάδα (Γουολ-Μπιλ-Πόρτερ-Μόρις-Γκορτάτ) είναι χάρμα οφθαλμών, όντας η κορυφαία ομάδα του NBA στα 6 πρώτα λεπτά των αγώνων ενώ ο πάγκος τους ενισχύθηκε σημαντικά με τους Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς και Μπράντον Τζένινγκς να ενισχύουν τον τομέα αυτό.
Από την άλλη, οι Χοκς δεν θυμίζουν σε τίποτα πλέον την επιθετική “πανδαισία” της σεζόν 2014-15, κατά την οποία είχαν πετύχει 60 νίκες. Πλέον, έχουν μετατραπεί σε μια αδυσώπητη, αμυντική “μηχανή”, έχοντας το 4ο καλύτερο καλύτερο defensive rating στο πρωτάθλημα, δεχόμενη μόλις 103.1 πόντους ανά 100 κατοχές! Ο Πολ Μίλσαπ είναι ο παίκτης-πασπαρτού, ικανός να υπηρετήσει σχεδόν οποιοδήποτε ρόλο, ο Ντουάιτ Χάουαρντ εξακολουθεί να προστατεύει το καλάθι σε εξαιρετικό βαθμό ενώ ο Ντένις Σρούντερ είναι ο οργανωτής του “σόου”. Παίκτης-κλειδί για τα “γεράκια” έχει αποδειχθεί ο Τιμ Χάρνταγουεϊ, δίνοντας το απαραίτητο scoring boost, με τον κόουτς, Μάικ Μπουντενχόλζερ να βρίσκει τους τρόπους, ώστε να διατηρεί την ομάδα του στον “αφρό”.
