Είναι ωραίο συνδικαλιστές (έστω και αυτοπροσδιοριζόμενοι) να επιχειρούν να βάλουν τέλος στο άθλιο φαινόμενο της “μαύρης εργασίας”. Κι η διοίκηση του ΠΣΑΤ κάνει φοβερό αγώνα. Ποτάμια ιδρώτα χύνονται από την Ασκληπιού προς την Ακαδημίας κι αυτό μας κάνει περήφανους για την… επιλογή μας.
Αλήθεια, για τα μέλη του Συνδέσμου που -εμείς οι… απέναντι- έχουμε ονομάσει “τσαρτερίστας”, γι’ αυτούς δηλαδή που πουλάνε την ψυχή τους για μια θέση στο τσάρτερ, έχει θέση ο Σύνδεσμός μας, ή ακόμα δεν έχει ανακαλύψει τη μαύρη πλευρά του φεγγαριού;
Συνεχίζεται…
