Η Εθνική Νέων του Κώστα Μίσσα δίνει τη μάχη της στην Κρήτη. Για το Πανευρωπαϊκό. Ελάχιστοι συνέλληνες το γνωρίζουν, αλλά αυτό είναι θέμα για το οποίο έχουν ευθύνη πολλοί. Με την Ομοσπονδία να έχει την κυρία ευθύνη και μην μας πείτε πάλι προκατειλημμένους. Η αλήθεια είναι.
Για βγάλτε τις παρωπίδες οι φιλο-ομοσπονδιακοί και… πάρτε το αλλιώς. Πώς και πότε διαφημίστηκε η μεγάλη διοργάνωση του Ηρακλείου, που διεξάγεται σε ένα από τα ωραιότερα γήπεδα της Ελλάδας; Ποιος φρόντισε για να μην… καλυφθεί τηλεοπτικά η διοργάνωση, τουλάχιστον, ως προς την εκκίνησή της;
Γιατί είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι τα παιδιά της Εθνικής θα δελεάσουν και τη ΝΕΡΙΤ, που τελειώνει τις υποχρεώσεις της στο Μουντιάλ, και τα ιδιωτικά κανάλια με την απόδοσή τους, να σπεύσουν στα Δύο Αοράκια στην επόμενη φάση, που θα “πουλάει” και περισσότερο. Και διαδικτυακά Μέσα θα μπορούσαν να το καλύψουν τηλεοπτικά, αλλά ποιος ασχολείται;
Η “σχεδόν βεβαιότητά” μας προέρχεται από τις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει κάποιοι αθλητές ως ταλέντα (ταλέντα και μόνο ακόμη!) κι από τα όσα ψυχανεμιζόμαστε από τα ρεπορτάζ του απεσταλμένου μας Αλέξανδρου Τρίγκα, αφού το eBasket.gr ίσως είναι το μόνο που αντιμετωπίζει με τη δέουσα σοβαρότητα τους αγώνες.
Γιατί είπαμε… Ποια τηλεόραση; Ποια εικόνα; Η κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης σε επίπεδο Νέων περνά στο… ντούκου!
Όμως, δεν γράψαμε το παρόν άρθρο για να ψέξουμε την (έτσι ή αλλιώς) καταρρέουσα ΕΟΚ. Το γράψαμε για να στηλιτεύσουμε για πολλοστή φορά τη σπουδή των συναδέλφων, που άρχισαν να πλέκουν εγκώμια των παικτών και κυρίως τη σπουδή των εκπροσώπων των παικτών, οι οποίοι άρχισαν να προβάλλουν την “πραμάτεια” τους. Στα Facebook και όπου αλλού.
Το παραμύθι του (όντως πολυταλαντούχου) Γιάννη Αντετοκούνμπο καλά κρατεί! Μόνο που τα παιδιά δεν είναι σε θέση να ξέρουν -λόγω ιδιοσυγκρασίας και φιλοδοξιών- ότι δεν μπορούν να γίνουν όλα… Αντεντοκούνμπο. Σεβόμαστε απόλυτα τη δουλειά των επαγγελματιών μάνατζερ, αφού αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες.
Δεν μπορούμε, ωστόσο, να μην επισημάνουμε τα “ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα” της μερίδας εκείνης, που εμείς χαρακτηρίζουμε “μανατζαραίους“. Ακόμη κι αν το πράττουν ασυνείδητα, μόνο καλό δεν κάνουν στους αθλητές τους, οι οποίοι έκαναν δύο νίκες με την Εθνική και μετατράπηκαν ή ξαναμετατράπηκαν σε “παικταράδες” για τους οποίους το μισό ΝΒΑ και η μισή Ευρώπη θα ενδιαφερθούν τις επόμενες ημέρες. Για πάρτη τους! Αλλά, αν πάνε τελικά και στον… Φιλαθλητικό δεν χάλασε ο κόσμος.
Οι περισσότεροι αθλητές αυτών των ηλικιών έχουν μεν μέλλον λαμπρόν, αλλά γι’ αυτούς ισχύει το “σπεύδε βραδέος” του Χίλωνος του Λακεδαιμονίου, μόνο που δεν το ξέρουν. Γιατί κανείς εξ εκείνων, που υποτίθεται ότι τους εκπροσωπούν δεν τους το “δίδαξε“.
Η ευθύνη των μανατζαραίων (όχι των μάνατζερ) είναι τεράστια στη διαπαιδαγώγηση των αθλητών, όπως άλλωστε είναι και των προπονητών. Και ειδικά στην φάση αυτή, το ελληνικό μπάσκετ χρειάζεται να αξιοποιήσει τα παιδιά του. Που δεν θα φορέσουν όλα τη φανέλα των Μιλγουόκι Μπακς, ή της Μπαρτσελόνα, ή των δύο… αιωνίων!
Κακό δεν είναι, λοιπόν, οι αθλητές να εκπαιδεύονται και να βελτιώνονται με ταπεινότητα. Τα παραδείγματα όσων ζήλεψαν την δόξα του Ικάρου (του γιου του Δαίδαλου) και πνίγηκαν στο πέλαγος άπειρα…
