Κακά τα ψέματα, πλέι οφ χωρίς break είναι… γάμος χωρίς όργανα. Δύο στα τέσσερα παιχνίδια των τελικών δεν είναι και άσχημα. Δεν είναι άλλωστε και συνηθισμένο φαινόμενο να υπάρχει το λεγόμενο “break στο break“. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ιστορία των ελληνικών τελικών μόνο μία φορά κατάφεραν και οι δύο φιναλίστα να πετύχουν από μία εκτός έδρας νίκη και σε άλλη μία ο ένας φιναλίστ σημείωσε δύο “διπλά“.
Τη σεζόν 2001-’02, ο Ολυμπιακός νίκησε εκτός έδρας την ΑΕΚ στον πρώτο τελικό με 82-74 (Καρ και Ντικούδης 16 – Παπανικολάου 21, Φόρεστ 15), αλλά η “Ένωση” τού ανταπέδωσε το break, νικώντας τον στον τέταρτο τελικό με 61-60 (Φόρεστ 19, Ζεβροσένκο 10 – Ντικούδης 20, Κακιούζης 15), για να κατακτήσει και τον τίτλο.
Στην περσινή σεζόν δεν υπήρξε “break στο break“, παρά μόνο δύο “διπλά” από τον Παναθηναϊκό, που νίκησε εκτός έδρας τον Ολυμπιακό στον πρώτο τελικό με 64-51 και στον τρίτο (έστω και αν τυπικά πήρε το ματς στα χαρτιά).
