Είχαμε γράψει πριν από καιρό την απαιτητή ανάγκη να αναγνωριστεί (όπως αρμόζει στην παγκόσμια αξία του) ο Γιώργος Αμερικάνος. Πρωτίστως ν’ αναγνωριστεί από την οικογένεια της ΑΕΚ. Οι τωρινοί κρατούντες την “Ένωση” είναι νέοι. Δεν είναι δυνατόν να ευθύνονται, προφανώς, για την διαχρονική καθυστέρηση. Αναλαμβάνουν όμως θεσμικά την υποχρέωση να αποκαταστήσουν την τάξη, που διαταράχθηκε.
Ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Κωνσταντίνος Κοτσάτος, τον οποίο κατά κάποιο τρόπο αιφνιδιάσαμε το μεσημέρι, ήταν πραγματικά συντετριμμένος για τον επιπρόσθετο λόγο, ότι δεν πρόλαβε η διοίκησή του να τον τιμήσει “εν ζωή”.
Είμαστε σε θέση να ξέρουμε, ότι τόσο αυτός, όσο και ο Αλέξης Αλεξίου, είχαν-έχουν σχέδια για τους παλαιμάχους άσους, κυρίως όμως είχαν κατά νου τον Αμερικάνο.
Η τραγωδία, με τον χαμό του Αμερικάνου, κάθε άλλο παρά πρέπει, ωστόσο, να αναστείλει τα σχέδια των διοικούντων. Ίσα – ίσα. Πρέπει να δραστηριοποιηθούν ακόμη περισσότερο.
Να αναζητήσουν τρόπους να τιμήσουν έστω μετά θάνατον τον αρχηγό της “Βασίλισσας” του ’68 και να ικανοποιηθεί κατά κάποιο τρόπο η οικογένεια του Αμερικάνου και απαλύνει κάπως ο ανείπωτος πόνος. Μια απόσυρση φανέλας (από τον Μπάμπη Καραμανλή) είναι σημαντική πρωτοβουλία προφανώς, αλλά ούτε προβλήθηκε ιδιαίτερα, ούτε ακούστηκε και ξεχάστηκε τελικά σε κάποιο χρονοντούλαπο.
Τη θυμάται ενίοτε μόνον ο φροντιστής της ομάδας, που επιλέγει τις φανέλες. Πιστώνεται και στη διοίκηση Γεωργαντζόγλου και στους Κοτσάτο – Αλεξίου, οι οποίοι “διαιώνισαν” μια πρωτοβουλία, που έχει τη σημειολογία της.
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι οι Κοτσάτος – Αλεξίου και με αφορμή παλαιότερες εξαγγελίες τους βεβαίως ότι πρέπει να τρέξουν τις κινήσεις για το νέο κλειστό που οραματίζονται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και σε κάθε περίπτωση να το βαφτίσουν, όποτε κι όταν γίνει, “Γιώργος Αμερικάνος”.
Αυτή θα είναι η απόλυτη αναγνώριση για το μυθικό αρχηγό της. Το είχαμε ξαναπροτείνει, το επαναλαμβάνουμε. Ο κ. Αλεξίου είχε δηλώσει στα ερτζιανά πριν από μήνες:
“Είναι πολύ αυστηρό το χρονικό διάστημα των δύο ετών για την κατασκευή γηπέδων. Δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά κατασκευαστές, γραφειοκρατικά θέμα, είναι πολλά… Μακάρι να γινόντουσαν και του… χρόνου.
Η πρόθεση είναι αυτή όμως: σε δύο χρόνια όλα τα τμήματα να είναι στην πρώτη κατηγορία, σε δικά τους γήπεδα και το πάω ακόμα παρακάτω σε βάθος τριετίας – τετραετίας – πενταετίας σε όλα τα αθλήματα να κατακτούμε τίτλους, νταμπλ και γιατί όχι και ευρωπαϊκούς“.
Υπάρχουν κι άλλες δράσεις, οι οποίες μπορεί να τρέξουν για τον Αμερικάνο, αλλά ούτε η ώρα είναι κατάλληλη για προτάσεις, ούτε έχουμε την πρόθεση να επισκιάσουμε μια ημέρα πένθους, όπου ζητούμενο είναι η τεράστια απώλεια.
Όπως επίσης δράσεις μπορεί να τρέξει και η ποδοσφαιρική ΑΕΚ, πολλώ δε μάλλον γνωρίζοντας την ευαισθησία αλλά και την καπατσοσύνη του Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος λάτρευε τον Αμερικάνο και το απέδειξε μέχρι τέλους.
● Πάντως, το ebasket.gr συμμετέχει αφενός στο πανελλήνιο πένθος για τον χαμό του αρχηγού της “Βασίλισσας” και αφετέρου στόχος μας είναι να ξαναθυμηθούν οι παλαιοί και κυρίως να μάθουν οι νέοι ότι το μπάσκετ οφείλει “εν πολλοίς” την ύπαρξή του στον Αμερικάνο.
Γι’ αυτό και αφιερώσαμε στην σελίδα μας στο facebook στον μεγάλο εκλιπόντα, ενώ στο παρόν βήμα, πάνω αριστερά στην βινιέτα όπου αναγράφεται το ebasket εμφανίζεται μαύρη κορδέλα (όπως και στο λογότυπο στο facebook)…
geonikol@hotmail.com
