Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα κι αυτό φάνηκε στη Ρόδο.
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον πρώτο τίτλο τής σεζόν, νικώντας το «φάντασμα» του Παναθηναϊκού. Αυτό το είδαμε όλοι, ακόμα κι όσοι δεν γνωρίζουν από μπάσκετ, διαπίστωσαν πως στο συγκεκριμένο ματς (κι αυτό δεν σηματοδοτεί τη συνέχεια) υπήρξε τεράστια διαφορά ανάμεσα στους δύο αντιπάλους.
Ίσως ποτέ στη συνέχεια να μην έχει 0/13 τρίποντα στο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός, ίσως ποτέ ο Ολυμπιακός να μην αποκτήσει αβαντάζ επιπέδου 32-4. Στο μπάσκετ κάθε αγώνας είναι διαφορετικός, όμως είναι δίκαιο σπορ και «τιμωρεί» τη λανθασμένη προσέγγιση, επιβραβεύοντας παράλληλα όσους το σέβονται.
Χαμένοι στη μετάφραση
Οι δάσκαλοι του επαγγέλματος έλεγαν να ξεκινάμε από τον νικητή, όμως εν προκειμένω ο ηττημένος παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Παναθηναϊκός χάθηκε στη… μετάφραση. Πολλές δηλώσεις, περισσότερο άγχος από το φυσιολογικό όριο. Ο πήχης σε επίπεδα… παγκοσμίου ρεκόρ και φυσικά το πρώτο άλμα ήταν άκυρα. Γιατί; Είπαμε, το μπάσκετ έχει αρχές.
Μια ομάδα 11 νέων παικτών, νέου προπονητικού τιμ, ακόμα και… νέων εμφανίσεων και μασκότ ΔΕΝ δικαιούται να εμφανίζει… αλαζονεία. Ο Αταμάν επιχείρησε να ακροβατήσει δίχως δίχτυ ασφαλείας, αν κι η παραδοχή ότι χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί μια ομάδα μπάσκετ, ανεξαρτήτως ταλέντου των παικτών, δεν ήταν δικαιολογία, αλλά πραγματικότητα.
Την ίδια στιγμή ο Κώστας Σλούκας μπήκε σε λάθος τρυπάκι. Δηλώσεις από εδώ, υπονοούμενα από εκεί, «καρφιά» κι αίφνης το μπάσκετ πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Υποχρεωτικά θα ήταν στο επίκεντρο, αλλά αντί να χαμηλώσει τα φώτα, ζήτησε (με τον τρόπο του) να πέσουν πάνω του οι προβολείς.
Όλο αυτό, η υπερβολική αισιοδοξία, η ανάγκη δήλωσης υπεροχής, η συντήρηση της κόντρας του νυν αρχηγού με την πρώην ομάδα του, μπέρδεψαν τον Παναθηναϊκό και κυρίως διαμόρφωσαν δυστοπικό τοπίο, για παίκτες που δεν είχαν την εμπειρία «αιώνιων» ντέρμπι. Ακόμα χειρότερα δημιούργησαν υπερβολικές προσδοκίες στον κόσμο της ομάδας κι η ήττα βάρυνε περισσότερο.
Σιγή ιχθύος. Η τέλεια διαχείριση
Είπαμε το μπάσκετ έχει κανόνες. Στον αντίποδα στον Ολυμπιακό έμοιαζαν να είναι πάνω από τον κουρνιαχτό, να ζουν σε παράλληλο σύμπαν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας εργαλειοποιεί (με την καλή έννοια) τους παίκτες, αδιαφορώντας αν χάνει στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Γνωρίζει ότι ο πρωταθλητής αναδεικνύεται τον Μάιο κι ακολουθεί το πλάνο του.
Η διοίκηση δεν παρασύρθηκε, ούτε «μάσησε» από τις άναρθρες και δίχως λογική απαιτήσεις μερίδας τού κόσμου κι ενίοτε του αδηφάγου Τύπου. «Ό,τι ζητήσει ο προπονητής». Κάπως έτσι ο ανέτοιμος (και συνολικά πολύ κακός) Σίκμα βγήκε πρώτος ριμπάουντερ, ο Λαρεντζάκης MVP, ο Κάνααν «βίδωσε» τον Βιλντόζα, ο Ουόκαπ έβγαλε το λάδι του Σλούκα.
Μια και μιλήσαμε για τον Ουόκαπ, η μεταγραφή του θα περάσει στην ιστορία ως η ληστεία του αιώνα, ή το απόλυτο παράδειγμα απογείωσης ενός παίκτη, στο κατάλληλο περιβάλλον.
Η κορυφαία δήλωση
Γράψαμε πιο πάνω για την υπερβολική έκθεση του Σλούκα. Οι δημοσιογράφοι διψούν για ίντριγκα, η μετακίνηση από τον έναν «αιώνιο» στον άλλο είναι… βούτυρο στο ψωμί κι οι… προσευχές για δηλώσεις επί δηλώσεων εισακούστηκαν από τον θεό του μπασκετικού Τύπου. Όσο ο Κώστας έβγαινε μπροστά, τόσο ο… Μάο ντύνονταν στα «ερυθρόλευκα». Όπως ακριβώς το είχε πει: Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!
Την κορυφαία δήλωση την έκανε ο Κώστας Παπανικολάου. Και την έκανε δίχως να πει κουβέντα. Μια κίνηση, η παράδοση του τροπαίου στον κόουτς Μπαρτζώκα κι όχι όπως ορίζει το πρωτόκολλο στα δικά του αρχηγικά χέρια, μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες και «χαλάκι» (που λέμε στη ραδιοφωνικό γλώσσα») το τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα «στα είπα όλα».
Η συνέχεια στο παρκέ
Ό,τι έγινε στη Ρόδο… έμεινε στη Ρόδο. Το μπάσκετ είναι ζωντανός οργανισμός κι η Παρασκευή είναι άλλου παππά ευαγγέλιο. Στην έδρα τού Παναθηναϊκού, με παίκτες που είναι σπουδαίοι γιατί έχουν αθλητικό (καλώς εννοούμενο) εγωισμό, ο οποίος έχει πληγωθεί βαριά, οι «πράσινοι» λογικά θα δείξουν διαφορετικό πρόσωπο.
Έχω διαβάσει κι ακούσει πολλούς να λένε ότι αν μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα στα δύο ματς, θα προτιμούσαν νίκη στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας. Συγνώμη που θα διαφωνήσω, αλλά όποιος κι αν ηττηθεί έχει μπροστά του χρόνο να μαζέψει τους απαιτούμενους βαθμούς, για να μπει στην 8άδα. Η αναμέτρηση στη Ρόδο έδωσε τίτλο. Τον μικρότερο όλων, αλλά τίτλο.
Αφήστε που το μπάσκετ στην Ευρωλίγκα είναι διαφορετικό, πέρα από το γόητρο δεν έχει καμία αξία ποιον νικάς κι από ποιον χάνεις, παρά μόνο αν ο αριθμός των νικών είναι αρκετός για να πιάσεις τους στόχους σου.
Αντί επιλόγου: Όσοι πιστεύουν ότι δεύτερη -ενδεχόμενη- νίκη τού Ολυμπιακού θα δημιουργήσει κραδασμούς, προφανώς δεν ξέρουν από μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα, που χτίστηκε για να φτάσει μακριά, αλλά που είναι νεόδμητη, οπότε κανείς δεν μπορεί να προσάψει ευθύνη σε κανέναν, στις αρχές Οκτωβρίου. Όπως φύλλο δεν θα κουνιόταν, ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός έχανε και τις δύο συναντήσεις…
