Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και το… «my way».
Μπορεί η χώρα μας να έχει δυσανάλογες με το μέγεθος της μπασκετικές επιτυχίες στην Ευρώπη (σε συλλογικό κι εθνικό επίπεδο), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μάθαμε και μπάσκετ. Άγνοια, ημιμάθεια (λίγο χειρότερο), αποψάρα και… στο κοπάδι για να μην μας φάει ο λύκος. Ευτυχώς, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Όλο το καλοκαίρι άκουγε να λένε (όλοι οι άλλοι) τι του λείπει. «Δεν έχει σουτέρ», «η ομάδα δεν έχει τρίποντο», «πού πας χωρίς ηγέτη», «ποιος θα βάλει τους πόντους τού Σλούκα και του Βεζένκοφ» ήταν τα πιο… ελαφριά. Υπήρχαν και… βαριά. Ο Τζέιμς ήταν ο καταλληλότερος. Ο Μάικ Τζέιμς! Θα τον είχε ο Μπαρτζώκας και θα έβγαζαν ολόκληρη σεζόν. Γελάνε κι οι πέτρες.
Κάποιοι πρότειναν μέχρι και τον Μπέικον, που «υποχρέωσε» τους «πράσινους» στην πιο yolo αποτυχημένη σεζόν τους να τον απομακρύνουν. Δυστυχισμένος που η μάνα μου με έκανε μοναχοπαίδι, δεν είχα αδερφή να δώσω στον Ναν, για να δελεαστεί να έρθει στην Ελλάδα. Ο Μπαρτζώκας τούς έκανε πλάκα, αποκτώντας έναν… παίκτη Μπαρτζώκα.
Η απόλυτη επιβεβαίωση του ebasket
Εντάξει, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά με τρώει το χέρι μου να το κάνω. Από τις 12 Ιουλίου γράψαμε (δείτε εδώ) τι θα συμβεί. Ότι ο Μπαρτζώκας ΔΕΝ θα πάρει περιφερειακό, ότι θα ξεκινήσει και θα δει τα κενά του. Έτσι έγινε. Μετά τις πρώτες προπονήσεις και τα φιλικά, εντόπισε το σημείο, που χρειάζονταν ενίσχυση ο Ολυμπιακός.
Ηγέτες κι αηδίες, είναι για όσους δεν έχουν δει ούτε από την τηλεόραση τον Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας μπορεί να είχε τον MVP της Ευρωλίγκας (Βεζένκοφ), αλλά το μπάσκετ που έπαιζε και θα παίζει η ομάδα τού λιμανιού δεν είναι προσωποκεντρικό. Μέσα από την ομαδική δουλειά και με αιχμή του δόρατος την άμυνα, θα προκύψουν οι… σταρ. Ίσοι μεταξύ ίσων.
Παίκτης που ταιριάζει στο σύνολο
Ο Μπρατζντέικις δεν είναι ο παίκτης που θα βάλει 20άρες ακατέβατες. Έχει το «1 εναντίον 1», αλλά δεν είναι ούτε σπουδαίος εκτελεστής, ούτε εξαιρετικός ριμπάουντερ, ούτε αμυντικός ογκόλιθος, ούτε μπόμπερ. Είναι παίκτης που κάνει τα πάντα, με αξιοπρέπεια και κυρίως είναι παίκτης προπονητή. Αυτό ήθελε ο Μπαρτζώκας, που έχει επιβάλλει τον νόμο του στον Ολυμπιακό.
Αυτός αποφασίζει, γι’ αυτό και ντύθηκε στα κόκκινα ο Σίκμα, ο οποίος (κρατήστε το, μπορεί και να εκτεθώ) θα είναι η μεταγραφή της χρονιάς για τον Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας θέλει παίκτες να υπηρετούν το πλάνο του. Παίζει σκεπτόμενο μπάσκετ, με σύγχρονες πινελιές, ταχύτητα στην κίνηση και σημάδια στην επίθεση.
Ίσως γι’ αυτό οι Αμερικανοί που παίρνει τον δεύτερο χρόνο είναι καλύτεροι. Θυμηθείτε πώς ήταν τον πρώτο χρόνο ΜακΚίσικ και Ουόκαπ, θα δούμε πόσο διαφορετικοί θα είναι (αν είναι) φέτος Πίτερς και Κάνααν. Γιατί δεν είναι εύκολο να διδάξεις, δεν είναι εύκολο να πας σε μεθοδικό παιχνίδι. Όλοι προτιμούν το ελευθέρας βοσκής μπάσκετ, αυτό που υπηρετεί όσο κανείς ο Τζέιμς, ή ο Μπέικον.
Ο Μπαρτζώκας κέρδισε την ασυλία
Δεν θα πω αν ο Μπραζντέικις είναι η καλύτερη επιλογή ή όχι, αυτό θα φανεί στο παρκέ. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως παιχνίδι στον Ολυμπιακό κάνει ο Μπαρτζώκας. Έχει αναδειχθεί δύο φορές τα δύο τελευταία χρόνια προπονητής της χρονιάς στην Ευρωλίγκα. Γιατί; Επειδή έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ, με παίκτες που υπηρετούσαν το πλάνο του, όχι που ήταν σούπερ σταρ.
Όταν πήρε τον Φαλ κανείς δεν πήγε στο αεροδρόμιο για να πανηγυρίσει. Ο Ουόκαπ έγινε αποδιοπομπαίος τράγος, όταν έχασε τα τρίποντα κόντρα στον Παναθηναϊκό, με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» να φύγουν νικητές από το ΣΕΦ. Ο Κάνααν ήταν στόχος των περισσοτέρων στο πρώτο μισό της περσινής περιόδου. Τον Πίτερς ακόμα τον αμφισβητούν.
Με αυτούς, δίχως να ξοδέψει περισσότερα χρήματα από αυτά που πρέπει, με πολλή δουλειά, ο Μπαρτζώκας έχει κερδίσει το δικαίωμα να ακολουθεί το ένστικτο, να επιβάλλει τη φιλοσοφία του. Το μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός, οι δύο συμμετοχές στο φάιναλ φορ, το ότι έχασε δις στο σουτ, του δίνουν το δικαίωμα να συνεχίσει να χτίζει με τα δικά του σχέδια, τους δικούς του εργάτες κι όχι με… φερτά υλικά.
