Οι άδειες εξέδρες ΔΕΝ είναι το φάρμακο για τη βία στα γήπεδα.
Ο βαρύτατος τραυματισμός τού αστυνομικού, έξω από το γήπεδο του Ρέντη, λειτούργησε ως καταλύτης κι αίφνης όλοι ασχολήθηκαν με το θέμα τής βίας στα γήπεδα. Επειδή εμείς το ζούμε στο πετσί μας εδώ και -τουλάχιστον- τέσσερις δεκαετίες το πρόβλημα, μπορούμε να διαπιστώσουμε πότε (ποτέ) υπάρχει πραγματική διάθεση καταπολέμησης του φαινομένου. Ας δούμε με ψυχραιμία τα πράγματα.
Πρώτα απ’ όλα είναι αυτονόητο πως όλοι ευχόμαστε να ξεπεράσει κατά το δυνατόν πιο ανώδυνα το πρόβλημα ο άνδρας των ΜΑΤ. Είναι αυτονόητο και δεν είναι σχήμα λόγου, καθώς οι ζωές ΟΛΩΝ μετρούν. Κι εδώ έχουμε το πρώτο θέμα: Ο ζήλος που έδειξαν οι συνάδελφοί του να βρουν τον δράστη, δεν είναι ίδιος με τον ζήλο που έδειξαν στις περιπτώσεις των δολοφονιών του Άλκη και του Μιχάλη, για να μην πάμε πιο πίσω. Άλλωστε, το βίντεο με κάποιους άνδρες των ΜΑΤ να χλευάζουν τον νεκρό Άλκη, λέει περισσότερα απ’ όσα ακούγονται.
Είμαστε εδώ για να γράφουμε αλήθειες. Δεν είναι αποδεκτό το να «αιχμαλωτίζονται» όσοι βρίσκονται στο γήπεδο, για να βρεθεί ο δράστης. Όχι αν δεν συμβαίνει αυτό και για τον δολοφόνο τού Άλκη, του Μιχάλη, οποιουδήποτε. Οι ζωές έχουν ίδια αξία. Οι ζωές όλων μετράνε. Κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Κι εδώ να σημειώσουμε ότι ΚΑΛΩΣ έσπευσε ο κ. Οικονόμου, ως αρμόδιος Υπουργός, να συγχαρεί την ΕΛ.ΑΣ. για την εξιχνίαση της υπόθεσης του Ρέντη. Για τη δολοφονία τού Μιχάλη, μήπως αντίστοιχα πρέπει να ψέξει τους έχοντες την ευθύνη;
Η απόφαση ήταν να κλείσουν τα γήπεδα του ποδοσφαίρου για δύο μήνες. Το ότι κλείνουν τις εξέδρες στο ποδόσφαιρο αλλά αφήνουν ανοιχτές αυτές τού βόλεϊ, είναι απίστευτο αλλά ελληνικό. Όπως επίσης ότι μένει ανεπηρέαστο το μπάσκετ. Φαίνεται πως εκεί πηγαίνουν… άλλοι άνθρωποι.
Οι άδειες εξέδρες ΔΕΝ είναι το φάρμακο, για το πρόβλημα της βίας. Είναι τόσο στο πόδι η όλη διαδικασία, που δεν συμπεριλήφθηκε καν το Κύπελλο Ελλάδας στο ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό μικρή αξία έχει. Μια περιφερειακή ομάδα, που περιμένει ένα μεγάλο αθλητικό όνομα, για να φέρει τον κόσμο στο γήπεδο, να εισπράξει κι εντέλει να κινήσει τον αθλητικό κύκλο τής οικονομίας, καταδικάζεται στην εσχάτη των ποινών.
Αντιθέτως, μικρή είναι η ζημιά για τα μεγάλα κλαμπ. Αντέχουν (οικονομικά) όχι δύο μήνες με άδειες εξέδρες, αλλά δύο χρόνια. Ου μην και παραπάνω. Αυτός που τιμωρείται είναι ο κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας, ο οποίος μπορεί και να πλήρωσε από το υστέρημά του, αλλά θα στερηθεί την ψυχαγωγία του, για την οποία έχει πληρώσει (επαναλαμβάνω).
Αν κάποιος πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο θα συνετιστούν οι όποιοι παραβατικοί, μπορεί εύκολα να πιστεύει και στην παρέμβαση του Μπάτμαν, ή του Σπάιντερμαν. Όσοι ασχολούμαστε με τον αθλητισμό γνωρίζουμε ότι ο κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας υφίσταται τη βία, δεν την παράγει.
Αλήθεια, μετά την πάροδο των δύο μηνών, θα έχουμε ξεμπερδέψει με τη βία στα γήπεδα; Αν υπάρχει ένας που μπορεί να το ισχυριστεί, πραγματικά θα ήθελα να τον γνωρίσω. Δεν θα πρέπει να έχει πάει σε γήπεδο, ούτε για συναυλία.
Επί της ουσίας: Αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη βία στα γήπεδα, υπάρχουν τρόποι. Πρώτα απ’ όλα να τηρηθούν οι νόμοι. Οι κάμερες, ο σωματικός έλεγχος, είναι προληπτικά μέτρα, έστω κι αν κατά τη γνώμη μου από αλλού πρέπει να πιάσουμε την άκρη τού νήματος. Να μιλήσουμε για την παιδεία, για τη δικαιοσύνη. Οι ελλείψεις σε αυτούς τους τομείς φέρνουν βία. Κι επίσης κάποια στιγμή να συμφωνήσουμε ότι οι οργανωμένοι στρατοί δεν είναι άγνωστοι στις αρχές. Αυτά κι όλοι καταλαβαινόμαστε.
Αντί επιλόγου: Επειδή οι ζωές όλων μετρούν, αν ο νεαρός ακολουθήσει (θαρρώ το κάνει ήδη) την υπερασπιστική γραμμή του εξοστρακισμού της ναυτικής φωτοβολίδας, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την αντίδραση της συντεταγμένης πολιτείας…
Πηγή: ecogreennet.gr
