Τι ανέφερε ο Διαμαντής Παναγιωτόπουλος.
Ο βοηθός του Πασκουάλ στη Ζενίτ, Διαμαντής Παναγιωτόπουλος, μίλησε στο ραδιόφωνο της ΕΟΚ για τον τίτλο της ομάδας του αλλά και τη ζωή στη Ρωσία.
Διαβάστε όσα είπε:
«Είμαι 3.5 χρόνια στη Ζενίτ, απ’ το 2020. Έτσι είναι η ζωή, είναι γεμάτη από ανατροπές, από πράγματα που δε μπορείς να προγραμματίσεις. Το να πιστεύεις ότι μπορείς να ελέγξεις πράγματα, θεωρώ ότι είναι μια άποψη παρακινδυνευμένη, η οποία μπορεί να σε οδηγήσει σε λανθασμένους ανθρώπους. Σίγουρα μπορούμε να κατευθύνουμε κάποια πράγματα στη βάση του ποιοι είμαστε και πώς λειτουργούμε, αλλά από ‘κει και πέρα, πράγματα που είναι μεγαλύτερα από εμάς πρέπει να τα διαχειριζόμαστε. Ο τίτλος λοιπόν θα ήταν “ζωή”, γιατί είναι μια καθημερινότητα που δημιουργείται και υπάρχει, όλα είναι μες στο πλάνο».
Για την αγωνιστική εικόνα της Ζενίτ αυτά τα 3.5 χρόνια:
«Για ‘μας ήταν ένα μεγάλο rollercoaster, γιατί εγκατασταθήκαμε σε ένα νέο πρότζεκτ, φτιάξαμε κάτι που ήταν πραγματικά πολύ δυνατό και υπήρχαν όλες οι προσδοκίες. Υπήρχε και το πλάνο και η υλοποίηση. Την 1η χρονιά μπήκαμε στα play-offs, ήμασταν πολύ δύσκολος αντίπαλος για τη Μπαρτσελόνα, τη 2η χρονιά είχαμε φτιάξει μια ομάδα με ένα γκρουπ παιδιών που μάς έκανε να πιστεύουμε ότι θα είμαστε στο Final-4.
Ήδη ήμασταν 4οι στην EuroLeague, παίζοντας χωρίς το βασικό μας playmaker σε όλο τον 1ο γύρο, τον Σαμπάζ Ναπίερ. Την 3η χρονιά με την ίδια ομάδα στόχος ήταν όχι μόνο το Final-4, αλλά να είμαστε διεκδικητές της EuroLeague. Είναι ένα rollercoaster συναισθημάτων, πρέπει να προσαρμοζόμαστε. Πέρυσι πήραμε τον 1ο τίτλο στη VTB League, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ και φέτος πήραμε το Σούπερ Καπ. Καταφέραμε και μεγαλώσαμε το brand name της ομάδας».
Για το ότι δεν αγωνίζονται στη EuroLeague:
«Για ‘μας ήταν και στόχος και φιλοδοξία να συμμετέχουμε εκεί, να δημιουργούμε, να ανταγωνιζόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι μέσω της EuroLeague, ωστόσο ήταν ένα κομμάτι που έπρεπε να κάνουμε μια προσαρμογή. Η ομάδα που υπάρχει πίσω απ’ τη VTB έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να δημιουργήσει τις συνθήκες για να υπάρχει ο ανταγωνισμός και τα συνεχή παιχνίδια και αυτό το ξανάφερε με το Σούπερ Καπ που συμμετείχαν και ομάδες απ’ τη Σερβία, ήταν μια διαφορετική διοργάνωση.
Επίσης, λόγω αυτού, διαφοροποιήθηκε και το πρόγραμμα. Έγιναν περισσότερα τα παιχνίδια, τα play-offs ήταν στις τέσσερις νίκες, εκτός απ’ τα προημιτελικά που ήταν στις τρεις. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν περισσότερα παιχνίδια για να υπάρχει κι αυτή η ροή. Όταν έχεις τα σερί παιχνίδια σίγουρα ξεχνιέσαι, είναι μια καθημερινότητα που υπάρχει. Πλέον ήμασταν σε μια κατάσταση που το δεχόμαστε και προσπαθούμε να το διαχειριστούμε, να βρούμε μια λύση και να γινόμαστε καλύτεροι».
