Ο Ολυμπιακός νίκησε, η τρέλα κέρδισε!…
Πρώτος τελικός κι ο Ολυμπιακός (δύσκολα) έκανε το 1-0. Φυσιολογικό αποτέλεσμα και βάσει της εικόνας του αγώνα, και βάσει δυναμικής των δύο ομάδων. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κενά διαστήματα, οι «πράσινοι» προσπάθησαν να… κλέψουν το παιχνίδι, το άγγιξαν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Κακό ποιοτικά ματς, θα μπορούσαμε να ασχολούμαστε ήδη με το επόμενο, αν δεν επικρατούσε η… τρέλα.
Ορυμαγδός από βίντεο εκατέρωθεν. Δυστυχώς, δεν έχουν κρατήσει πλάνα από τις εποχές Μελίνι, Κέφαλου, γιατί θα ήταν ωραίο να θυμηθούμε εκείνες τις στιγμές. Ζητούμενο είναι να αναδειχθεί ποιος αδικήθηκε περισσότερο, να αποδειχθεί πέραν πάσης υποψίας ότι προηγήθηκαν βήματα σ’ εκείνο το καλάθι του Καστρινάκη… Για να μην πω για το φάουλ του Βίδα.
Φάκελος διαιτησία
Έχω διαφορετική άποψη για το πώς προσεγγίζουμε τη διαιτησία ενός αγώνα. Βαριέμαι (και δεν το έχω κάνει ποτέ) να βάλω στη ζυγαριά τα σφυρίγματα για να δω αν πήρε ένα παραπάνω, ή ένα λιγότερο ο Ολυμπιακός. Προσωπικά με ενοχλεί που ακόμα δεν έχω ακούσει τον ήχο της σφυρίχτρας τού Πουρσανίδη, αλλά αυτά είναι κάτι δικά μου…
Είμαι βέβαιος πως σε κάθε αγώνα οι καλά προετοιμασμένοι δικαστές των social, σε αγαστή συνεργασία με τις κοπτοραπτούδες των βίντεο, που ανακαλύπτουν βήματα και στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, επειδή το άλογο κούνησε το σταθερό, θα κάνουν καλά τη δουλειά τους. Είτε νικήσει ο Ολυμπιακός, είτε νικήσει ο Παναθηναϊκός. Οι μηχανισμοί είναι έτοιμοι…
Επί της ουσίας (γιατί υπάρχει κι ουσία) αν θέλετε να κρίνετε σοβαρά τους διαιτητές πρέπει να ιεραρχήσετε κάποια δεδομένα:
- Είχαν πρόθεση; Μα το ματς πήγε στο σουτ. Αν είχαν πρόθεση, θα μπορούσαν στο ξεκίνημα του τετάρτου δεκαλέπτου (ου μην στο δεύτερο μισό της πρώτης περιόδου) να το τελειώσουν με συνοπτικές διαδικασίες.
- Είχαν διαφορετικά κριτήρια; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Ό,τι είδαν σφύριξαν. Με τα λάθη τους, με τις αστοχίες τους.
- Μπορούσαν καλύτερα; Όχι, γιατί δεν είναι καλοί διαιτητές. Δεν έχουν την προσωπικότητα να πείσουν για τις υποδείξεις τους.
- Έχουμε δει χειρότερες διαιτησίες σε τελικούς; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Προδήλως είναι από τις πιο αδιάφορες διαιτησίες όλων των εποχών.
Ο βλάκας υπηρεσίας
Σιγά που θα γλιτώναμε (επί προσωπικού αναφέρομαι) οι αμέτοχοι. Μας κατακεραύνωσαν επειδή ανακάλυψαν φωτογραφία (δημοσιευμένη ήταν, όχι κρυφή) από τραπέζι – φιέστα τής ΚΑΕ ΠΑΟ. Πού ακούστηκε δημοσιογράφοι να πηγαίνουν σε τραπέζι ΚΑΕ, στο οποίο ήταν καλεσμένοι. Μιλάμε για τρέλα. Αν βγουν φωτογραφίες απ’ όλα τα τραπέζια, βλέπω να με χωρίζει κι η γυναίκα μου.
Ο βλάκας υπηρεσίας, βέβαια, θεωρεί ότι όποιος δημοσιογράφος κληθεί σε εκδήλωση ΚΑΕ είναι ταυτόχρονα κι οπαδός της ομάδας. Άντε αυτός τώρα, να αντιληφθεί ότι από φωτογραφία ή από ένα βίντεο, το οποίο δείχνει αλλαγή σταθερού, δεν προκύπτει αδικία. Αν ήταν έτσι, δεν θα τέλειωνε όχι αγώνας, αλλά φάση.
Ας μιλήσουμε για μπάσκετ
Αρκετά με τους ανόητους. Ο Ολυμπιακός έκανε το πρώτο βήμα, παρότι δυσαρεστήθηκαν κάποιοι, επειδή δεν ήταν… σαρωτικός. Λες κι ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε, λες κι αν δεν νικήσει με 15 πόντους… χαλαρά, θα του πάρουν πίσω τους βαθμούς. Βλέπετε, ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι είμαστε στο τέλος μιας απαιτητικής σεζόν, με τεράστια σωματική και ψυχολογική κόπωση, με τραυματισμούς, με… άδειασμα. «Γέλα παλιάτσο» και μετά θα σε αποθεώσουμε. Πώς έγινε με τον Κάνααν η ιστορία; Κάπως έτσι.
Ο Παναθηναϊκός κόντραρε, αλλά στο τέλος της ημέρας έφυγε με άδεια χέρια. Στο τέλος της ημέρας δεν μετρά τόσο η βελτίωση -άλλωστε η συγκεκριμένη ομάδα είναι πλέον… μιας χρήσης-, αλλά το αποτέλεσμα. Την ιστορία γράφουν οι νικητές κι ο Ολυμπιακός πέτυχε την πρώτη νίκη. Τα άλλα είναι ερμηνείες και… να ‘χαμε να λέγαμε.
Αντί επιλόγου: Αλήθεια δεν βαριέστε όλη αυτή την ανοησία; Εγώ πλήττω…
