Από τον ΕΣΑΚΕ μέχρι την ΕΟΚ και την ΟΔΚΕ είναι ντροπή για το μπάσκετ.
Η Ελλάδα κλαίει πάνω από τα φέρετρα νέων παιδιών, κάποια εξ αυτών άδεια, όπως κι οι ψυχές των υπευθύνων. Αυτών, που όφειλαν (και δεν έπραξαν) να εγγυηθούν την ασφάλειά τους. Δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην έχει συγκλονιστεί από το έγκλημα στα Τέμπη. Ή μήπως υπάρχει; Γιατί ΕΣΑΚΕ, ΕΟΚ, ΟΔΚΕ, όλοι μαζί οι καρεκλοκένταυροι του μπάσκετ, έδειξαν πόσο λίγοι είναι.
Στο παιχνίδι Ιωνικός – ΑΕΚ, οι φίλαθλοι του Ιωνικού ανάρτησαν το πανό, που βλέπετε στη φωτογραφία. Έλεγαν αυτό που λέμε όλοι, ανεξαρτήτως κομματικής ή πολιτικής ταυτότητας. Το διορθώνω: Έλεγαν αυτό που λέμε όσοι δεν έχουμε εξάρτηση από το κυβερνών κόμμα. Ο ΕΣΑΚΕ, όμως, έχοντας ανίκανη διοίκηση να φέρει χρήματα για το καλύτερο αθλητικό προϊόν της χώρας, είναι απολύτως εξαρτημένος από τα ψίχουλα, που του πετάει ο εκάστοτε Υφυπουργός Αθλητισμού, εν προκειμένω ο Λεύτερης Αυγενάκης.
Ο πρόθυμος Παναγιώτης Ντάβαρης
Το πανό (φυσικά) δεν το έδειξε η κρατική τηλεόραση. Θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητο, ή στην καλύτερη θα ήταν ένας κρίκος σε μια τεράστια αλυσίδα διαμαρτυρίας. Ο κομισάριος του αγώνα, Παναγιώτης Ντάβαρης, Γενικός Γραμματέας της ΟΔΚΕ, έσπευσε να ειδοποιήσει ΕΟΚ κι ΕΣΑΚΕ. Αλλιώς, δεν μπορούσαν να το μάθουν, εκτός κι αν έχουν το… χάρισμα. Οι διαιτητές δεν είχαν πρόσβαση στα κινητά τους.
Μπορεί να το θεώρησε κομματικό καθήκον (δεν γνωρίζω και δεν μ’ ενδιαφέρει, πού ανήκει πολιτικά). Μπορεί να ήθελε να διασφαλίσει ότι θα είναι «παρών» σε κάθε αγώνα της Α1, ως κομισάριος. Το γιατί τα στελέχη της Ομοσπονδίας Διαιτητών πιάνουν στασίδι και παίζουν διαρκώς ως κομισάριοι (όχι όλοι, η διοικητική κάστα), θα μας απασχολήσει αργότερα. Για την ώρα μας ενδιαφέρει η απάντηση του ΕΣΑΚΕ.
Μπορεί, πάλι να γνωρίζει (όπως κι εμείς) ότι πρωτοκλασάτο κυβερνητικό στέλεχος, που είναι (και τώρα, αυτές τις μέρες) στα φώτα της δημοσιότητας, έχει ενδιαφερθεί για να πάρει παιχνίδια στο πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ διαιτητής με δισύλλαβο όνομα. Εδώ είμαστε, περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν τα διαιτητικά όργανα και θα τα αποκαλύψουμε όλα.
Ο Πόντιος Πιλάτος πρόεδρος στον ΕΣΑΚΕ
Ο κ. Ντάβαρης, λοιπόν, έσπευσε να ενημερώσει τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ (και της ΕΟΚ). Ο κ. Γαλατσόπουλος ζήτησε να κατεβεί το πανό, ακόμα κι αν έπρεπε να επέμβει η αστυνομία. Ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης (ευτυχώς) είπε ότι δεν προτίθεται να κάνει κάτι τέτοιο κι οι διαιτητές αποφάσισαν να γίνει ο αγώνας, χωρίς να πειραχτεί το πανό.
Ο Γαλατσόπουλος θέλησε για άλλη μια φορά να γίνει… τσάμπα μάγκας, αφήνοντας άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Κρύφτηκε, αλλά δεν βρέθηκε «χρήσιμος ηλίθιος» (που θα έλεγε κι ο Λένιν) να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Το κακό για τον ΕΣΑΚΕ, την κυβέρνηση (αδιαφορώ) και το μπάσκετ είχε γίνει.
Πέτυχαν το αντίθετο αποτέλεσμα
Αν δεν είχαν ασχοληθεί, για το πανό θα μιλούσαν οι 500 που ήταν στο γήπεδο, άντε να έμπαινε φωτογραφία και σε κανένα site, ή σε social media κάποιων φίλων του Ιωνικού. Χάρη στη… σπουδή τού Ντάβαρη, τον ραγιαδισμό των προέδρων ΕΣΑΚΕ κι ΕΟΚ, έγινε πρώτο θέμα και πήρε διαστάσεις. Αυτές που δεν θα έπαιρνε (να είναι καλά η ΕΡΤ), υπό άλλες συνθήκες. Έτσι κι αλλιώς και να το έδειχναν, ποιος θα το έβλεπε στο ERTFLIX;
Υπ’ αυτή την έννοια, τους ευχαριστούμε, που έδωσαν μυθικές διαστάσεις στο θέμα. Αλλά το αστείο της ιστορίας είναι ο κανονισμός, βάσει του οποίου ήθελαν να αποσυρθεί το πανό. Το άρθρο 27 κάνει λόγο για «υβριστικά συνθήματα εκτεταμένης εντάσεως, με αποδέκτες φυσικά πρόσωπα, ή προσβολή εθνικών συμβόλων».
Ποιο εθνικό σύμβολο προσβλήθηκε; «Φυσικά πρόσωπα» έχουν ακούσει φρικιαστικά συνθήματα σε αγώνες του ΕΣΑΚΕ, αλλά κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Αποκορύφωμα ο Ηλίας Κορομηλάς, που δεν άκουσε τίποτα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ – Άρη. Αν το «κρατική δολοφονία» είναι προσβολή εθνικού συμβόλου, εγώ είμαι ξανθός γαλανομάτης και γράφω αυτό το κείμενο από παραλία της Χαβάης.
Επί της ουσίας: Γαλατσόπουλος, Λιόλιος, Ντάβαρης κι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτή τη φαρσοκωμωδία πρόσφεραν άθλιες υπηρεσίες στην κυβέρνηση. Γιατί (κι αυτό απευθύνεται στους πολιτικούς ταγούς) δεν φτάνει μόνο να έχεις πιστούς αυλικούς, πρέπει να είναι κι ελαχίστως ικανοί να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Κι αυτοί μετρήθηκαν, ζυγίστηκαν κι αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Κυρίως κατώτεροι της θέσης, που κατέχουν στο ελληνικό μπάσκετ.
Αντί επιλόγου: Μπράβο στα παιδιά της εξέδρας του Ιωνικού, που δεν «μάσησαν» και που κράτησαν το πανό ως το τέλος. Πιστεύω ότι αυτό το πανό, δεν πρέπει να λείπει από κανέναν αγώνα του Ιωνικού, να μην πω κι από κανένα γήπεδο μπάσκετ στο εξής.
