Ο Παναθηναϊκός «φωνάζει» για τη διαιτησία. Αλήθεια, φωνάζει;
Όσοι γνωρίζουν τον Αριστείδη, ξέρουν ότι εδώ δεν έχει μισόλογα. Η διαιτησία δεν είναι ούτε στο απυρόβλητο, ούτε στο απόσπασμα, αλλά κυρίως είναι στο… τραπέζι. Συζητάμε με επιχειρήματα, όχι με κραυγές, όχι με δηθενιές, όχι για τα μάτια του κόσμου. Κι επειδή δεν κρυβόμαστε, ελάτε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
«Φωνάζει» ο Παναθηναϊκός για τη διαιτησία στο ντέρμπι, τα έχει με την ΚΕΔ, με τον Πιτσίλκα (πατέρα και υιό), με την ΕΟΚ, με τον Λιόλιο, με όλους. Παραμύθια της Χαλιμάς, λέω εγώ και το αποδεικνύω. Οι σοβαρές ομάδες, οι οργανισμοί αυτού του επιπέδου, δεν κάνουν πολιτική μέσω κραυγών. Πράττουν! Αν πραγματικά θέλουν να λύσουν προβλήματα.
Πώς μεταφράζεται αυτό; Νιώθετε ότι αδικήστε από συγκεκριμένα «κέντρα»; Νιώθετε ότι η ΕΟΚ, η ΚΕΔ, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και δεν εφαρμόζουν πολιτική ίσων αποστάσεων; Απλά τα πράγματα. Προσφεύγετε (Παναθηναϊκός είσαι) στο ΑΣΕΑΔ, υποστηρίζοντας ότι η ΚΕΔ/ΕΟΚ είναι παράνομη και ζητάτε να υπάρξει αναδιάρθρωση.
«Καθαρίζει» η διαιτησία, παραιτείται ο Λιόλιος
Η ΚΕΔ/ΕΟΚ έπρεπε -βάσει νόμου- να έχει πέντε πρώην διεθνείς διαιτητές, ή Καθηγητές Διαιτησίας. Ο Μπήτης κι ο Μαγγανάς δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο, άρα παραβιάζεται ο νόμος. Αν ο Παναθηναϊκός κερδίσει την υπόθεση στο ΑΣΕΑΔ (που θα την κερδίσει) δεν είναι μόνο ότι θα αλλάξει η σύσταση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας. Είναι ότι θα υποχρεωθεί σε παραίτηση ο Λιόλιος, καθώς εκείνος πεισματικά έχει ορίσει παρατύπως την ΚΕΔ.
Είδατε να γίνεται κάποια κίνηση; Καμία. Άρα δεν υπάρχει (στα δικά μου μάτια) διάθεση να αλλάξει το τοπίο στη διαιτησία, απλά είναι ωραίο να καλύπτεις τα όποια λάθη, πίσω από τα όποια λάθη ήθελε υπάρξουν από διαιτητές. Αλλά επειδή εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, πάμε παρακάτω.
Η διαιτησία κι οι παρατηρητές
«Βράζουν» οι «πράσινοι» με την παρατήρηση του Κουκουλεκίδη για τους διαιτητές του ντέρμπι. Δεν με ενδιαφέρει τι έγραψε, τον στηρίζω 100%. Όπως τον στηρίζει κι ο Παναθηναϊκός. Γιατί αν ήθελε να αλλάξει το στάτους, θα μπορούσε πολύ απλά να πάρει ο ΕΣΑΚΕ τις παρατηρήσεις. Να σας το εξηγήσω, για να καταλάβετε.
Οι ομάδες της Basket League (ανάμεσά τους κι ο Παναθηναϊκός) πλήρωσαν πέρυσι κοντά στα 100.000 ευρώ για να υπάρχουν παρατηρητές στους αγώνες. Από 350 ευρώ παίρνουν έκαστος, συν τα όποια οδοιπορικά (αν υπάρχουν). Κοντά στα 3.000 ευρώ κοστίζει κάθε αγωνιστική, κάντε τους πολλαπλασιασμούς και θα βρείτε το νούμερο.
Η ΕΟΚ δεν έχει να τα πληρώσει, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, που τάχα μου διαμαρτύρεται, μπορούσε να βγει μπροστά και να ζητήσει από τον ΕΣΑΚΕ να δημιουργηθεί Επιτροπή (τριμελής με πέντε άτομα, που έλεγε κι ο Βαμβακούλας), για να παρατηρεί τους αγώνες. Με τα ίδια χρήματα, θα έβγαινε 30.000 ευρώ στον καθένα, ή 18.000 ευρώ, αν ήταν πέντε τα μέλη. Τα ίδια λεφτά, που δίνει στην ΕΟΚ κι η διαιτησία θα είχε παρατηρητές στον ΕΣΑΚΕ, όχι τα μέλη της ΚΕΔ.
Το αδιέξοδο του Λιόλιου
Τι θα έκανε ο πρόεδρος της ΕΟΚ; Θα πλήρωνε για να έχει παρατηρητές; Θα έδινε 100.000 ευρώ από την τσέπη; Ας το έκανε, που δεν τα έχει και που η μικρολογιστική του αντίληψη, δεν τον αφήνει να δει τη μεγάλη εικόνα. Ακόμα κι έτσι, αν μπορούσε ας αδιαφορούσε για τις παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΕΣΑΚΕ. Εκεί να δείτε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Όχι μόνο από τον Παναθηναϊκό, απ’ όλους.
Κάπως έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι «πράσινοι» φωνάζουν για να φωνάζουν και θα χαρώ να με διαψεύσουν. Αν πραγματικά κάποιος θελήσει να ασχοληθεί με τη διαιτησία κι έχει το μέγεθος, που έχουν «πράσινοι» και «κόκκινοι» μπορεί να το κάνει πανεύκολα. Το μέλημά τους, όμως, δεν είναι να φτιάξει ο χώρος και να έχουμε διαιτητές υψηλού επιπέδου (όπως παλιά), αλλά ο έλεγχος. Και να ταΐσουν τους οπαδούς…
Το να φτιάξει ο χώρος, με εξιτάρει. Αντιθέτως, για τα παιχνίδια ελέγχου αδιαφορεί ο
Αριστείδης ο Δίκαιος
