Ο Ολυμπιακός «αντέχει» άνετα άλλες εννέα ήττες.
Ξεκίνησε με 4/4 ο Ολυμπιακός, αλλά δέχθηκε την ήττα (και μάλιστα εντός έδρας) από τη Μονακό. Ενοχλητική, όπως κάθε ήττα, ειδικά αν είναι μέσα στο ΣΕΦ, ειδικά από ομάδα με κοινό προσανατολισμό στην Ευρωλίγκα. Αλλά, μήπως πίστευε κανείς ότι θα πάνε τρένο οι «ερυθρόλευκοι» και θα τελειώσουν αήττητοι στη διοργάνωση;
Αν επιχειρήσουμε μια… αντιστροφή της θετικής σκέψης, δίχως να βγούμε από αυτή, ο Ολυμπιακός αντέχει άλλες εννέα ήττες και πηγαίνει στα πλέι οφ με πλεονέκτημα έδρας. Είναι απλή ανάγνωση των αριθμών. Από τα συνολικά 34 ματς της κανονικής περιόδου, αν οι «ερυθρόλευκοι» κάνουν 23-24 νίκες, θα έχουν πλεονέκτημα έδρας.
Μακριά πήγαμε, αλλά δεδομένου ότι έχει σπάσει τρεις ισπανικές έδρες, που δεν είναι εύκολη υπόθεση, δεδομένης της αγωνιστικής εικόνας του συνόλου του Μπαρτζώκα, ο Ολυμπιακός δείχνει ικανός και να προστατεύσει την έδρα του (το έκανε και πέρυσι), μειώνοντας στο ελάχιστο τις ήττες, αλλά και να νικήσει μακριά από αυτή.
Τι έφταιξε κι έχασε ο Ολυμπιακός
Σπάνια στην Ελλάδα θυμόμαστε ότι δεν παίζουν μόνο οι… δικές μας ομάδες, αλλά κι οι αντίπαλοι. Εν προκειμένω το δίδυμο Οκόμπο – Τζέιμς «έσπασε» το… οχυρό του Ρούπελ (μια κι είδαμε επετειακές ταινίες, με Χρήστο Πολίτη, Βέρα Κρούσκα και Στέφανο Στρατηγό) κι η Μονακό πέρασε νικηφόρα από τον Πειραιά. Απόδειξη ότι πάντα η επίθεση είναι ένα βήμα πιο μπροστά από την άμυνα, ακόμα κι από αυτή που συνήθως παίζει με επιτυχία ο Ολυμπιακός.
Αν κάτι πρέπει να συζητήσουμε είναι η έλλειψη ψυχραιμίας όταν το ματς στράβωσε και πως στα δύσκολα βγήκε μπροστά μόνο ο Σλούκας. Αλλά αυτό μπορεί να είναι και συμπτωματικό. Κι επειδή δεν είναι όλα καλά όταν νικάς, ούτε όλα στραβά όταν χάνεις, ο Ολυμπιακός μπορεί να κρατήσει (εκτός των άλλων) τη συνεχιζόμενη άνοδο του ΜακΚίσικ. Καλό νέο, καθώς όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα.
Η έδρα δίνει αβαντάζ
Ο Ολυμπιακός πρέπει να μην πάθει ζημιά σε θεωρητικά πιο εύκολες αναμετρήσεις, όπως αυτή που πέρασε με τη Ζαλγκίρις (διόλου εύκολη η υπόθεση νίκη), ή αυτή που έρχεται με τη Βαλένθια (δείχνει ιδιαιτέρως επικίνδυνη στο ξεκίνημα). Αν γίνει το ΣΕΦ κάστρο, όπως πέρυσι, κι αν οι «ερυθρόλευκοι» πάρουν λογικές εκτός έδρας νίκες (Σερβία, Γερμανία κι η Ιταλία, προσφέρονται) ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά δεν είναι και ιδιαιτέρως ανηφορικός.
