Όταν οι δύο «αιώνιοι» έχουν ολοκληρώσει πέντε ραντεβού, το… στατιστικό λάθος στην ανάλυση είναι απειροελάχιστο. Πλέον μπορούμε με σιγουριά να πούμε τι συμβαίνει και στις δύο πλευρές. Η δημοσιογραφική δεοντολογία επιβάλλει να ξεκινάς από τον νικητή κι ο Ολυμπιακός έχει πάρει τον αέρα του Παναθηναϊκού. Γιατί και πώς;
Ο οργανισμός είναι γεμάτος από Έλληνες πρωταγωνιστές. Μπαρτζώκας, Σλούκας, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, αλλά κι οι Λαρεντζάκης, Λούντζης, αντιλαμβάνονται απολύτως τη σημασία των «αιώνιων» ντέρμπι. Ακόμα κι αυτών που δεν κρίνουν κάτι, όπως το χθεσινό. Μπαίνουν με «ιερό» πάθος για τη νίκη. Υπάρχουν παιχνίδια που δεν είναι καλοί, αλλά είναι εκεί. Κυρίως, όμως, μεταφέρουν το πάθος στους υπόλοιπους.
Απεχθάνομαι την έκφραση «το ήθελαν περισσότερο». Δεν υπάρχει τρόπος μέτρησης, είναι μια ανόητη αυθαιρεσία. Οι «κόκκινοι» έχουν μεγαλύτερο κίνητρο. Όχι μόνο οι παίκτες, ο οργανισμός συνολικά. Όλοι θέλουν να αποδείξουν στο παρκέ ότι το #mexritelous δεν ήταν προσχηματική αντίδραση. Εκτός παρκέ έχει δικαιωθεί πλήρως. Λόγω συνθηκών (και μόνο) δικαιώνεται κι εντός των τεσσάρων γραμμών.
Ο Ολυμπιακός έχει αρχές και ρόλους στο παιχνίδι του. Παίζει άμυνα στο όριο, έχει «σημάδια» στην επίθεση. Ακόμα και την… τραβηγμένη προσπάθεια, θα την πάρουν συγκεκριμένοι παίκτες. Περισσότερο με «στρατιώτες» μοιάζουν, λιγότερο με ομάδα. Εκτελούν ένα πλάνο, βάσει του οποίου κερδίζουν και χάνουν. Πάντα στο μπάσκετ υπάρχει το… λάθος, αλλά κι αυτό είναι περιορισμένης έκτασης.
Ο περίφημος κύριος ΜακΚίσικ
Αν υπάρχει ένας παίκτης, που κάνει τη διαφορά στα ντέρμπι, είναι ο Σακ ΜακΚίσικ. Δεν πρόκειται για κάτι υπερφυσικό. Δεν έχει… εμμονή με το πράσινο χρώμα. Του βγαίνει το παιχνίδι επειδή ο Παναθηναϊκός υστερεί σε αθλητικότητα. Ειδικά όταν είναι στο παρκέ Νέντοβιτς και Μέικον, ο Αμερικανός κάνει πάρτι. Αλήθεια, εκείνοι που έλεγαν στην αρχή της χρονιάς ότι πρέπει να αντικατασταθεί ο ΜακΚίσικ επιμένουν;
Δεν είναι μυστικό ότι είναι ο λιγότερο επικίνδυνος περιφερειακός, σε σχέση με Σλούκα και Ντόρσεϊ. Λογικά πηγαίνει επάνω του ο Νέντοβιτς και το αποτέλεσμα είναι καταγεγραμμένο. Όταν κατάλαβε ο Πρίφτης ότι πρέπει να στείλει καλό αμυντικό πάνω του (Σαντ-Ρος) είχε γίνει ήδη η ζημιά.
Το λάθος στήσιμο
Ο Παναθηναϊκός είναι κακοστημένη ομάδα. Δεν περιμέναμε το χθεσινό ματς για να το διαπιστώσουμε. Ο Πρίφτης μοιάζει να τα έχει κάνει όλα λάθος. Στην άμυνα δεν μπορεί να κρύψει και Νέντοβιτς και Μέικον. Οι ομάδες που «διαβάζουν» το παιχνίδι χτυπάνε όλες τις αδυναμίες.
Στην επίθεση είναι λάθος το «ένας εναντίον πέντε». Κι άντε να δεχθούμε ότι ο Νέντοβιτς είναι χαρισματικός. Βεβαίως πετυχαίνει πόντους, πολλούς πόντους, αλλά με πάρα πολλές προσπάθειες. Σε συνδυασμό με την αμυντική του αδυναμία, γίνεται μέρος του προβλήματος κι όχι της λύσης. Όταν μπαίνει κι ο Μέικον στα… παπούτσια του και θέλει να κάνει το ίδιο κόλπο, χάνεται η μπάλα.
Το μεγαλύτερο λάθος είναι πως περνά ανεκμετάλλευτος ο Παπαγιάννης. Αδίκως πηγαινοέρχεται. Με εξαίρεση τον Νέντοβιτς κανείς δεν μπορεί να του δώσει ψηλά την μπάλα στην κίνηση. Μοιραία χάνεται επιθετικά. Δείτε τις προσπάθειες που παίρνει και θα καταλάβετε.
Με τον Γιόβιτς ανενεργό, τα κατά συνθήκη πόιντ γκαρντ να αγκομαχούν να στήσουν μια επίθεση της προκοπής, ο Παναθηναϊκός έχει χαμηλό ταβάνι. Λάθος στήσιμο, λάθος αποτέλεσμα. Και το μεγαλύτερο λάθος είναι πως οι «μικροί» δεν κερδίζουν πολλά από μια χαμένη χρονιά. Συνολικά οι «πράσινοι» δεν κερδίζουν κάτι από τη φετινή… χρήση. Αυτό σημαίνει ότι του χρόνου πρέπει να αρχίσουν να χτίζουν από την αρχή. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
