Είναι πολύ πιθανόν να μας τρολάρουν, γιατί σε διαφορετική περίπτωση πρέπει να… οργανωθούμε και να οργανώσουμε ένα ταξίδι για τους τουρίστες του ΠΣΑΚ και του ΕΣΑΚΕ, που (μάλλον) ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Να τους πάμε, βρε παιδί μου, στην Ακρόπολη, στο Σούνιο να δουν τον ναό του Ποσειδώνα, θα τους πηγαίναμε και στην Πλάκα να ακούσουν ελληνική μουσική, απολαμβάνοντας παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, αλλά λόγω μέτρων ίσως να μην τα καταφέρουμε.
Οι μεν του ΠΣΑΚ ζήτησαν (ορθώς) να μην αυξηθεί ο αριθμός των ξένων, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την πετυχημένη πορεία της Εθνικής ομάδας. Χαιρόμαστε γιατί γνωρίζουν από ιστορία, καθώς τελευταία φορά που πανηγυρίσαμε για την «επίσημη αγαπημένη» ήταν το 2009. Από τότε ο Σπανούλης, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής στην Πολωνία, αποσύρθηκε…
Το ότι επικαλούνται την Εθνική με ξεπερνά, όπως και το ότι δεν υπερασπίζονται το δίκαιο του αιτήματός τους, θέτοντας πιο ουσιαστικά ζητήματα, όπως το να δοθεί βάρος στο αναπτυξιακό, να μετατραπεί μια κατηγορία (ας πούμε στην τύχη η Β’ εθνική) σε αναπτυξιακή, να υπάρξει μεγαλύτερη προσοχή στα ταλέντα, ακόμα και να βρεθούν τρόποι να αποκτούν χρόνο συμμετοχής νεαρά παιδιά, για να εξελιχτούν.
Βεβαίως, όλα αυτά δεν αγγίζουν τον ΕΣΑΚΕ, αλλά την ΕΟΚ και τελευταία φορά που ο ΠΣΑΚ στράφηκε εναντίον της ηγετικής ομάδας του «κυρίου Βασιλακόπουλου», όπως με στόμφο τον αποκαλεί, ήταν επί ημερών Λάζαρου Παπαδόπουλου, όταν διεθνείς έβγαιναν… σηκωτοί από το παρκέ, από τα ΜΑΤ. Έκτοτε ο ΠΣΑΚ έχει μετατραπεί σε φυσιολατρικό σύλλογο, σε μια παρέα φίλων, που πίνουν το τσαγάκι τους κι ενίοτε βγάζουν μια ανακοίνωση, για τα μάτια του κόσμου.
Όχι πως στον ΕΣΑΚΕ είναι καλύτερα τα πράγματα. Αντί να απαντήσουν επί της ουσίας, στάθηκαν στο ότι δεν έχει ληφθεί (ακόμα) απόφαση. Αν είναι παραμύθια όσα ακούγονται περί αύξησης των ξένων, γιατί δεν βγαίνει ευθαρσώς ο Σύνδεσμος να πει «μην μας ζαλίζετε με ανοησίες, δεν θα αυξηθούν οι ξένοι». Δίχως χρονικούς περιορισμούς και τερτίπια.
Γιατί δεν γυρίζουν στον ΠΣΑΚ το θέμα της ανάπτυξης του ελληνικού μπάσκετ, να θέσουν προ των ευθυνών τους εκείνους, οι οποίοι έχουν καταδικάσει το σπορ σε χαμηλή (έως ανύπαρκτη) παραγωγικότητα. Αλλά κι εκείνοι δεν τολμούν να δείξουν ποιος ευθύνεται για το ότι δεν βγαίνουν Έλληνες παίκτες, καθώς καιρό τώρα ο ΕΣΑΚΕ είναι… παραπόταμος της ΕΟΚ, υποχείριο του Βασιλακόπουλου.
Επί της ουσίας: Πέραν των συντεχνιακών διεκδικήσεων, που ελαχίστως μας ενδιαφέρουν, όταν θελήσουν να μιλήσουν για την ουσία του προβλήματος ας το κάνουν. Μέχρι τότε ας μας απαλλάξουν από τη βάσανο να διαβάζουμε λόγια του αέρα, απόψεις κενές περιεχομένου, κατά το κοινώς λεγόμενο τρίχες κατσαρές. Όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες».
