Το καλοκαίρι η επέκταση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό έγινε θρίλερ χαμηλής τηλεθέασης. Ο Σάσα Βεζένκοφ ήθελε κάτι παραπάνω, όχι σε χρήματα αλλά σε ρόλο, οι «ερυθρόλευκοι» δεν… καίγονταν και στο τέλος τα βρήκαν περισσότερο γιατί κανείς δεν θα κέρδιζε αν δεν έδιναν τα χέρια. Ο παίκτης δεν είχε προτάσεις, ο Ολυμπιακός δεν ήθελε να τον αφήσει, τη στιγμή που κάτι είχε δείξει την προηγούμενη σεζόν.
Ο Βεζένκοφ είναι με απόσταση ο πιο βελτιωμένος «ερυθρόλευκος» παίκτης. Και δεν είναι τόσο οι 31 πόντοι (δεν είναι καθημερινό επίτευγμα), ούτε καν το γωνιαίο τρίποντο νίκης στο Βερολίνο. Είναι τα 10 ριμπάουντ, είναι η άμυνα που έβγαλε μόλις μπήκε στην πεντάδα, τη στιγμή που είχε γυρίσει το παιχνίδι κι η Άλμπα απειλούσε με ολική επαναφορά, είναι το ριμπάουντ στην επόμενη φάση, δείγμα του ότι είχε το μυαλό του στο παιχνίδι, ήταν διαρκώς έτοιμος, ακόμα κι όταν βρίσκονταν (για ανάσες) στον πάγκο.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε έναν παίκτη φέτος κι αυτό δεν είναι μικρή υπόθεση, ειδικά από τη στιγμή που ο Γιώργος Πρίντεζης βρίσκεται προς τη δύση της καριέρας του κι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν μάθει να έχουν ισχυρή ελληνική παρουσία στην πεντάδα. Ο Βεζένκοφ μπορεί να είναι σημείο αναφοράς για το σήμερα και το αύριο, ένας παίκτης με αξιόπιστο σουτ, που βάζει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του και συνεχίζει να βελτιώνεται.
Η εξαιρετική του εμφάνιση κρύβει μέρος των προβλημάτων της ομάδας του λιμανιού. Είναι επιεικώς απαράδεκτο να δέχεσαι στην ίδια περίοδο δύο καλάθια από αιφνιδιασμό, ύστερα από δικό σου καλάθι. Όπως είναι απαράδεκτο να χάνεις τόσο εύκολα μια διαφορά ασφαλείας, στα τελευταία τέσσερα λεπτά.
Είναι πλέον κουραστικό να πηγαίνουν τόσο άτσαλα στις βοήθειες κι η αδύναμη πλευρά να ερημώνει από κόκκινες φανέλες. Στο κλείσιμο της περιόδου είμαστε, αν ακόμα δεν έχουν λειτουργήσει οι αμυντικοί αυτοματισμοί, δεν θα λειτουργήσουν ποτέ κι ο Ολυμπιακός αν θέλει να έχει τύχη πρέπει να παίζει άμυνα, πρέπει να αναζητά το DNA του. Το ταλέντο φτάνει για να νικήσεις την Άλμπα, όχι για να πας πιο ψηλά.
Αντί επιλόγου: Η σπουδαία παράσταση του Βεζένκοφ κλέβει όλη τη δόξα από τον πολύ ουσιαστικό Σλούκα, που είχε γεμάτη στατιστική, αλλά κι από τον εκρηκτικό ΜακΚίσικ, που πάντως μάλλον θα βρει μια (τουλάχιστον) φάση στις καλύτερες της Ευρωλίγκας.
