Ο Προμηθέας επιβλήθηκε της ΑΕΚ στο «Νίκος Γκάλης», αναδεικνύοντας όλα εκείνα τα προβλήματα, που παρουσιάζει μια γερασμένη ομάδα, με περιορισμένες ιδέες από τον πάγκο, δίχως φρεσκάδα και ζωντάνια, κυρίως δίχως εκείνο το «ιερό πάθος», που απαιτούν τέτοιου είδους αναμετρήσεις. Κι αν θέλετε να δούμε την εικόνα του αγώνα, μέσα από ένα πρόσωπο, δεν μπορεί να είναι άλλο: Μιχάλης Λούντζης.
Κανείς ποτέ δεν είπε ότι ο νεαρός είναι το alter ego του Ντόνσιτς, ή η μετενσάρκωση του Κάρι. Ένα παιδί με ταλέντο, σωματικά προσόντα, προοπτική, που το καλοκαίρι είχε συζητήσει και με τις δύο ομάδες, προτίμησε όμως τον Προμηθέα. Το όνομα της ΑΕΚ είναι σαφέστατα υπερβολικά μεγάλο, συγκρινόμενο με αυτό της πατρινής ομάδας, καθένας θα ήθελε να είναι στο «κιτρινόμαυρο» ρόστερ, όμως ο νεαρός εκτίμησε ότι στους «πορτοκαλί» θα έχει περισσότερες ευκαιρίες.
Κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε 13 οικονομικούς πόντους, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1 κόψιμο, για μόλις 2 λάθη. Παράλληλα είχε τον υψηλότερο βαθμό στο σύστημα αξιολόγησης (25), απ’ όλους όσους αγωνίστηκαν είτε στη μία, είτε στην άλλη ομάδα. Κι αυτό έχει τη σημειολογία του.
Όποιος θέλει μπορεί να σταθεί στις απουσίες της ΑΕΚ και θα έχει δει μια πραγματική εικόνα, που όμως είναι η μικρή, τονίζοντας τη δε, θα μικρύνει τη συνολική εικόνα της ΑΕΚ. Αυτό που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού είναι πως παίκτες που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους, δεν έχουν ούτε τη φρεσκάδα (στα μισά του Ιανουαρίου είμαστε, φανταστείτε τι θα γίνει στη συνέχεια), ούτε και το… κίνητρο, για να βουτάνε για κάθε μπάλα, να πηγαίνουν στα ριμπάουντ, να τρέχουν σαν παλαβοί.
Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου προτίμησε παίκτες, με τεράστια εμπειρία, αλλά και προχωρημένη μπασκετική ηλικία. Και κάπως έτσι, η ΑΕΚ μοιάζει να γίνεται προβλέψιμη, να μην παίζει το μπάσκετ που θα έφερνε (υπό άλλες συνθήκες) κόσμο στο γήπεδο, να μην μπορεί να επιβληθεί ομάδων όπως ο Προμηθέας, που πέρασε από σαράντα κύματα, που άλλαξε δέρμα.
Όταν οι Πατρινοί βρίσκονταν στο χαμηλότερο σημείο της αγωνιστικής τους καμπύλης, ο Γιατράς έστειλε προς κάθε κατεύθυνση (ως προς το εσωτερικό της ομάδας) τα απειλητικά του μηνύματα, υποσχέθηκε κι έκανε πράξη την πλήρη αλλαγή της ομάδας και τα αποτελέσματα ήρθαν. Δεν έγιναν υπερομάδα οι Πατρινοί, αλλά αποδεικνύουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή, όταν μπορεί να αντιληφθεί πού έκανε λάθος κι όταν έχει τρόπο να το διορθώσει.
Δεν θα γίνει απόψε το ταμείο, υπάρχει πολύς δρόμος, όμως ήδη η ΑΕΚ έχει χάσει το… εντός έδρας Τσάμπιονς Λιγκ της περασμένης περιόδου, έχει χάσει το «σούπερ καπ», έχει ήδη παθητικό τριών ηττών κι έχει δώσει δικαιώματα, παρότι η λογική λέει ότι θα συνεχίσει απρόσκοπτα στο… φετινό «Τσου Λου». Έχει δρόμο για το ταμείο, από την άλλη όμως, δεν χρειαζόμαστε χρόνο για να αποτιμήσουμε το ρόστερ, το οποίο στο μεγάλο του μέρος είναι… μιας ταχύτητας. Ήτοι θα χρειαστεί του χρόνου η ομάδα να αλλάξει πρόσωπα, να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο και διαφορετικό σύνολο, που δεν θα «σκάει» τον Φεβρουάριο.
