Όπου κι αν κοιτάξει κάποιος μπασκετικός φίλος του Ολυμπιακού, θα… χαμογελάσει. Τον βαθμολογικό πίνακα, τα στατιστικά, την εικόνα… Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κάνει ιδανικό ξεκίνημα, μετρώντας 3-1 νίκες και μάλιστα απέναντι σ’ εξαιρετικά δύσκολους αντιπάλους. Οι εμφανίσεις του είναι η μία καλύτερη από την άλλη, καλύτερες από αυτές που περιμέναμε και πολύ καλύτερες από το χρονικό σημείο (είναι ξεκίνημα σεζόν), που βρισκόμαστε. Αν γίνει καλύτερη διαχείριση των ριμπάουντ, δεν θα κινδυνεύει να πετάξει στα σκουπίδια ό,τι χτίζει.
Για να μην είμαστε μίζεροι, ας δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, μετά τις κακές αποφάσεις που πήρε στον πρώτο αγώνα της Ευρωλίγκας, ανεβάζει σε πολύ υψηλά στάνταρ το κοουτσάρισμά του. Κάνει ορθολογιστική διαχείριση του ρόστερ, δημιουργεί σχήματα, εμπιστεύεται πεντάδες, ο Ολυμπιακός βγάζει διαφορετικούς πρωταγωνιστές ανά αγώνα.
Όλα καλά και καλύτερο το γεγονός ότι παίκτες που είναι στοιχήματα, όπως ο Χάρισον, ή ο Τζένκινς, «βγαίνουν». Ήδη ο Χάρισον έκανε… μερική απόσβεση του συμβολαίου του, ενώ την ίδια στιγμή ο ΜακΚίσικ δείχνει ολοένα και περισσότερο παίκτης Ευρωλίγκας, παίκτης ομάδας κι όχι… ελευθέρας βοσκής, όπως ήταν πέρυσι.
Από την πρώτη στιγμή η αγωνία ήταν για τη γραμμή των ψηλών, που προχθές κόντρα στη Μακάμπι και σε αξιόπιστους σέντερ πήρε άριστα. Με 12/13 δίποντα Μάρτιν κι Έλις, με υπεροχή στα ριμπάουντ (συνολικά) των «ερυθρολεύκων», με διπλάσια επιθετικά (αυτό μετράει περισσότερο) και με περιορισμένη έκταση ζημιάς από τους αντίπαλους ψηλούς, άφησαν υποσχέσεις.
Αν παρασυρθούμε από την εικόνα κι αρχίσουμε τα διθυραμβικά σχόλια, θα χάσουμε το νόημα. Ο Ολυμπιακός παίζει μπασκετάρα αυτή τη στιγμή, αλλά δεν έγινε υπερομάδα. Κι επειδή σε αυτή τη χώρα μάθαμε να κρίνουμε εξ αποτελέσματος, να θυμηθούμε (και να προβληματιστούμε) ότι η ήττα από τη Ζαλγκίρις ήρθε (εκτός όλων των άλλων) από ένα χαμένο αμυντικό ριμπάουντ, που κόστισε πανάκριβα.
Στον αγώνα με τη Μακάμπι, ο Μπαρτζώκας κι οι παίκτες του λειτούργησαν υποδειγματικά στην τελευταία άμυνα, οδηγώντας τον Τζόουνς στη γραμμή των βολών, τη στιγμή που είχαν αέρα τριών πόντων. Ο κόουτς του Ολυμπιακού έβαλε τρεις ψηλούς (Μάρτιν, Ζαν-Σαρλ, Βεζένκοφ) κι οι Ισραηλινοί πήραν επιθετικό ριμπάουντ από βολή, με αποτέλεσμα να δεχθούν το τρίποντο της ισοφάρισης από τον Ουίλμπεκιν.
Ο Χάρισον… έκρυψε αυτή την παραφωνία, αλλά μια ομάδα που καταθέτει ψυχή στο παρκέ, που «δέρνει» (μπασκετικά) αλύπητα, που βγάζει μοντέρνες εικόνες, που μπορεί να πάει ψηλά, οφείλει να προσέξει τις λεπτομέρειες και να δουλέψει καλύτερα στα ριμπάουντ. Αν είχε χαθεί το ματς, το οποίο κρέμονταν σε μία κλωστή κι είχαν χαθεί 2/4 αγώνες από χαμένο αμυντικό ριμπάουντ, θα συζητούσαμε για άλλα πράγματα. Ας μην τα παρακάμψουμε, για να μην συζητάμε στο μέλλον.
