Για πολλούς από σας το ότι η γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου αποφάσισε να αποχωρίσει από τον αγώνα με τον Πρωτέα, προκειμένου να μηδενιστεί και αυτό να την οδηγήσει να παίξει στα πλέι άουτ με τις Εσπερίδες (κι όχι με την ομάδα της Βούλας, με την οποία διασταυρώνονταν) είναι ίσως η… άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Λίγοι γνωρίζετε ότι οι τρεις ομάδες που αναφέραμε μετέχουν στο πρωτάθλημα της Α1 γυναικών, ακόμα λιγότεροι ότι παίζουν πλέι άουτ κι ελάχιστοι ότι ο Βόλος έχει 1-1 με τις Εσπερίδες και 0-2 με τον Πρωτέα.
Αν υπάρχει απαξιωμένο πρωτάθλημα, είναι το γυναικείο. Όσα παιχνίδια δεν έχουν στοιχηματικό (και μόνο) ενδιαφέρον για τους επιτήδειους, που ενδεχομένως πλουτίζουν από τα αποτελέσματα αγώνων, οι οποίοι αφορούν συγγενείς και φίλους των κοριτσιών, είναι πανηγυρικά αδιάφορα για όλους τους άλλους. Άντε να ασχοληθούν όταν συναντώνται οι δύο «αιώνιοι» κι αυτό υπό συνθήκες.
Η διοίκηση κι ο προπονητής μιας ομάδας, που μαθαίνουν σε νέα κορίτσια ότι το να… ξεγελάσουν το σύστημα, ακόμα κι αν ευτελίσουν το παιχνίδι που αγαπούν, δεν είναι η καταστροφή του κόσμου, καθώς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, μάλλον δεν έχουν θέση στον αθλητικό κόσμο. Γιατί, όμως, να μας κάνει εντύπωση;
Δίχως να γνωρίζω τους συγκεκριμένους παράγοντες, δεν είναι παρά κομμάτια ενός συστήματος, το οποίο καθορίζεται από τις αθλητικές αντιλήψεις της ηγεσίας της ομοσπονδίας. Πότε ασχολήθηκε η ΕΟΚ με το γυναικείο μπάσκετ, πότε θυμόσαστε να έχει γίνει κάποιο φόρουμ, πότε είδατε μια εκδήλωση, πότε προβλήθηκε το σπορ;
«Σιγά τον πολυέλαιο» θα πείτε, εδώ διαλύονται τα πρωταθλήματα των ανδρών, με τις γυναίκες θα ασχοληθούμε; Μόνο που τα σημερινά κοριτσόπουλα, που παίζουν γιατί αγαπούν το μπάσκετ (οι όποιες -αν υπάρχουν- αποδοχές είναι ανάξιες λόγου, για τη συντριπτική πλειοψηφία των αθλητριών), θα είναι οι αυριανές μάνες. Και θα είναι αυτές που όταν τεθεί το δίλημμα των καιρό των πανελλαδικών θα τραβήξουν τους γιους τους από τον αθλητισμό και θα τους πιέσουν να πετύχουν στις εξετάσεις (όχι πως δεν πρέπει τα παιδιά να έχουν στοχοπροσήλωση στα μαθήματα).
Ακόμα κι αν λατρεύουν το σπορ (αν συνεχίσουμε μετά την τραυματική βιωματική εμπειρία της επαφής με αυτό) το δίλημμα θα είναι σκληρό. Σκεφτείτε τι θα συμβεί αν έχουν απαξιώσει μέσα τους το μπάσκετ, γιατί οι παράγοντες τις οδήγησαν σε αυτό το μονοπάτι. Κι αν θεωρείτε πως αυτά που γράφουμε είναι εικασίες, δεν έχετε παρά να ρωτήσετε στο σωματείο της γειτονιάς σας πόσα παιδιά χάνονται όταν πλησιάζει η στιγμή που θα δώσουν εισαγωγικές για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Για να γυρίσουμε στο χθεσινό, πρόκειται για μια μαύρη σελίδα. Κι αφού το «προβλέπειν» δεν υπήρξε ως σκέψη στην ΕΟΚ, ας λειτουργήσει το «τιμωρείν». Πρέπει να είναι παραδειγματική η τιμωρία, διαφορετικά δημιουργείται ένα απίστευτο αθλητικό δεδικασμένο, που ακυρώνει κάθε δικλείδα ασφαλείας (πλέι οφ, πλέι άουτ), ώστε το σπορ να διέπεται από… δικαιοσύνη.
Πηγή: to10.gr
