Εδώ και καιρό γράφουμε ότι η ηγετική ομάδα της ΕΟΚ μετρά αντίστροφα και δεν το γράφουμε στην τύχη. Καθημερινά από παντού ξεσπούν μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις. Κάποιοι, που παλιότερα δεν τολμούσαν να μιλήσουν, φοβούμενοι τις… επιπτώσεις, πλέον βγαίνουν μπροστά. Τους συμπαρασύρουν εκείνοι που δεν φοβήθηκαν ποτέ να υψώσουν το ανάστημα στον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τους υπολοίπους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ανέστης Πανταζής και οι άλλοι 10 (από έξι διαφορετικές πόλεις) που σέρνουν τον χορό. Έστειλαν εδώ και καιρό (δείτε εδώ) εξώδικο/α στην ΕΟΚ, αλλά η Ομοσπονδία αδιαφόρησε. Ζητούσαν «να μας χορηγήσετε βεβαίωση οφειλομένων αποδοχών μας – αποζημιώσεων, οι οποίες αφορούσαν τους αγώνες στους οποίους έχουμε διαιτητεύσει», αλλά δεν πήραν απάντηση.
Το αργότερο μέχρι τη Δευτέρα -αν όχι αύριο- θα φτάσει στα γραφεία της ΕΟΚ η αγωγή, με την οποία ζητούν τα δεδουλευμένα. Κι είναι η αρχή για το… τσουνάμι που έρχεται. Γιατί τα χρωστούμενα στους διαιτητές όλης της χώρας είναι πάνω από 3.000.000 ευρώ, ήτοι παραπάνω από ένας προϋπολογισμός της Ομοσπονδίας. Κι όσο περνά ο καιρός, από τη στιγμή που διεκδικούνται δικαστικά, τα χρήματα τοκίζονται!
Ο Σπύρος Γκόντας ήταν έτοιμος -πριν τον καθαιρέσουν με πραξικοπηματικό τρόπο, εκείνοι οι οποίοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο με εκπροσώπους τους νομικούς της ΕΟΚ– να διεκδικήσει τα χρήματα που οφείλονται στους Αθηναίους διαιτητές και τα οποία αντιστοιχούν στα 500.000 ευρώ (από τα συνολικά 3.000.000). Κι είναι βέβαιο ότι όταν επιστρέψει (σύντομα) θα κινηθεί εναντίον της Ομοσπονδίας.
Ο φόβος έσπασε. Έρχονται κι άλλα. Ένα ένα, για να προλαβαίνουν να καταλαβαίνουν από πού τους έρχεται. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, οι μέρες της ηγετικής ομάδας που πάει πίσω το ελληνικό μπάσκετ είναι μετρημένες. Το ένα μετά το άλλο όλα τα μέτωπα σπάνε. Και το… τσουνάμι θα παρασύρει πολλά απόβλητα που υπάρχουν στην αυλή του πάλαι ποτέ «μεγάλου».
