Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κρίνουμε βάσει αποτελέσματος. Αρκεί ένα “tap” και να καταλήξει η μπάλα στο καλάθι, για να γίνει ο ένας άχρηστος κι ο άλλος προπονητάρα επιπέδου ΝΒΑ. Είναι, όμως, έτσι; Είσαστε σίγουροι πως και στο επόμενο ματς θα έχει την τύχη με το μέρος του, ή τότε θα πάρει το “ανάθεμα“; Για να μην μακρηγορούμε, ας καταθέσουμε την ταπεινή μας άποψη για την… ευθύνη των προπονητών.
Το (πραγματικό) λάθος του Ζντοβτς
Ο Γίρι Ζντοβτς ανέλαβε την ευθύνη της ήττας, ως όφειλε. Ανέξοδο κατ’ ουσίαν, που χαϊδεύει αυτιά. Ποια ήταν, όμως, η πραγματική του ευθύνη; Ναι, έπρεπε να είναι στην πεντάδα ο Ελονού και μαζί με τον Ουίλιαμς να χτίσουν τείχος, ώστε να αναγκάσουν τον αντίπαλο να επιχειρήσει να νικήσει με σουτ κι όχι με λέι απ.
Βασική αρχή είναι πως στα τελευταία κρίσιμα δευτερόλεπτα αν είναι να χάσεις, πρέπει να χάσεις με σουτ, κατά προτίμηση μακρινό. Αν είναι μάγκας, ας σε κερδίσει με σουτ. Κρατήστε το αυτό και πάμε παρακάτω.
Η κακή επιλογή (όσον αφορά στον Ελονού) είναι λάθος. Μεγαλύτερο -και το πραγματικό- λάθος είναι η στελέχωση του ρόστερ με παίκτες που δεν παίζουν σπουδαία άμυνα. Αυτό πληρώνει η ΑΕΚ, ότι δεν έχει πολλούς παίκτες να καταθέτουν ψυχή (χθες το έκανε ο Μαυροειδής, ας ήταν σε κακή βραδιά) στο πίσω μέρος του γηπέδου.
Αυτή η στελέχωση βαραίνει περισσότερο τον Σλοβένο. Όπως λέει κι ένας μεγάλος προπονητής “αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάνει“.
Τα λάθη του Πρίφτη
Θυμηθείτε τι λέγαμε πριν. Στο τέλος δεν πρέπει να χάνεις με λέι απ. Ως εκ τούτου, ο Δημήτρης Πρίφτης -παρότι νίκησε- έκανε το ίδιο λάθος. Κι αυτός δέχθηκε καλάθι από τον Ούκιτς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αλλά δεν ήταν το μοναδικό λάθος της ημέρας.
Όταν αγωνίζεσαι σε έναν ημιτελικό, όπου -δεδομένων των αναλογιών- σχεδόν κρίνεται η χρονιά, ΔΕΝ κάνεις ροτέισον, τη στιγμή που έχεις τον αντίπαλο στα σχοινιά. Όταν ο Άρης είχε εξωπραγματικά ποσοστά στο πρώτο δεκάλεπτο (6/6 τρίποντα, από 6 διαφορετικούς παίκτες), όταν το Αλεξάνδρειο κόχλαζε, όταν οι αντίπαλοι έμοιαζαν ζαλισμένοι κι έχαναν ακόμα και μπάλες μιας πάσας, λειτούργησε με το ρολόι.
Το αποτέλεσμα ήταν να ξαναμπεί η ΑΕΚ στο παιχνίδι και να γίνει ντέρμπι το ματς. Ντέρμπι το οποίο κέρδισε, όχι γιατί ήταν καλύτερος, αλλά γιατί στο τέλος ήταν πιο τυχερός. Στο κοουτσάρισμα δεν κέρδισε τον Ζντοβτς, αλλά -είπαμε- η ευθύνη πάει σε αυτόν που έχασε.
