Θέλαμε κάτι παραπάνω. Κι η αλήθεια είναι πως μπορούσαμε. Δεν τα καταφέραμε, ίσως γιατί απλά ο διάβολος κρύφτηκε πάλι πίσω από λεπτομέρειες (όπως για παράδειγμα τα ποσοστά στις βολές), ίσως γιατί φοβηθήκαμε να απλώσουμε όλον τον… ελληνικό τραχανά, απέναντι στη μετρημένη (πλην τεράστια, ως προς την αξία των παικτών) παέγια των Ισπανών.
Η Εθνική πάλεψε σκληρά. Πάλεψε και με τους αντιπάλους της, πάλεψε και με τους φόβους της. Πάλεψε ως το τέλος και παρότι έχασε δεν ηττήθηκε. Διεκδίκησε ως το τέλος το παιχνίδι, το πήγε στο σουτ κι η μαθηματική απεικόνιση την αφήνει εκτός μεταλλίων.
Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά. Όπως για παράδειγμα να ανοίγαμε περισσότερο το ρόστερ και να επενδύσουμε στην κούραση των μεγάλων (και σε αξία, αλλά και σε ηλικία) αντιπάλων μας. Άλλωστε, ο παίκτης – ορχήστρα του πρώτου ημιχρόνου, ήταν εμφανώς κατάκοπος στο δεύτερο (Γκασόλ).
Χρειάζονταν ανάσες και ο Σπανούλης, που έφαγε ξύλο για… δύο αγώνες, και ο Καλάθης. Όχι ότι δεν είχαμε παίκτες στην περιφέρεια, αλλά ο Φώτης Κατσικάρης προτίμησε να πάει με τους τρεις με τους οποίους ένιωθε καλύτερα. Πάντα “αυτός που δεν παίζει είναι ο καλύτερος” κι εμείς δεν θα γκρινιάξουμε.
Το προαναγγείλαμε και δεν αλλάζουμε άποψη, αφήστε δε που η εμφάνιση και η προσπάθεια της Εθνικής δεν επιτρέπει μεμψιμοιρία. Μπορεί, προσθέτοντας τουβλάκι στο τουβλάκι, ήττα στην ήττα, να βλέπουμε απέναντί μας τον ισπανικό τοίχο να ψηλώνει, όμως η αλήθεια είναι πως φέτος μετράμε μια… χαμένη ευκαιρία. Όσο μπορεί να το ισχυριστεί κανείς αυτό, έχοντας απέναντί του παίκτες αυτού του επιπέδου.
Η εμφάνιση του Αντετοκούνμπο και του Κουφού είναι το θετικό μήνυμα της επόμενης μέρας. Γιατί μπορεί για κάποιους αυτό το τουρνουά να είναι αν όχι το τελευταίο, σίγουρα το προτελευταίο, όμως η “επίσημη αγαπημένη” έχει παίκτες έτοιμους να γίνουν ηγέτες και να διαγράψουν μεγάλη πορεία.
Δεν είναι ώρα για ταμείο, αφού η δουλειά δεν τέλειωσε. Η πρώτη μας ήττα (ελπίζουμε και τελευταία) στο Πανευρωπαϊκό είναι δυσκολοχώνευτη, όμως υπάρχει ακόμα ο στόχος του Προολυμπιακού, που δεν είναι αμελητέος.
