Αγαπημένος του παίκτης είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς, αγαπημένα του νούμερα είναι το 4 και το 12, ενώ ο μπασκετικός “πατέρας” του είναι ο κολλητός του, Νίκος Κρίτσαλος. Πραγματοποίησε εξαιρετική χρονιά με τη φανέλα του Εργοτέλη στο πρωτάθλημα του δευτέρου ομίλου του Νότου της Γ’ Εθνικής και αποτέλεσε έναν από τους κύριους λόγους που η κρητική ομάδα βρίσκεται μία ανάσα από την ιστορική άνοδο της στη Β’ Εθνική.
Ο λόγος για τον Σπύρο Γεωργούτσο, τον αθλητικό φόργουορντ του Εργοτέλη, ο οποίος παρότι ταλαιπωρήθηκε φέτος από αρκετούς τραυματισμούς, κατάφερε να δώσει το κάτι παραπάνω στην ομάδα του Γιώργου Μακράκη, η οποία τερμάτισε στην τρίτη θέση του δευτέρου ομίλου Νότου και βγήκε νικήτρια από το μπαράζ ανόδου με τον Προμηθέα Χαλανδρίου.
Το eBasket.gr ήρθε σε επαφή με τον Σπύρο Γεωργούτσο, ο οποίος, μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά μίλησε κυριολεκτικά για όλους και για όλα. Αναφέρθηκε στη φετινή πορεία του Εργοτέλη, στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, τους στόχους του και τα μελλοντικά σχέδια του, ενώ αποκάλυψε για πρώτη φορά τους λόγους που έφυγε το περασμένο καλοκαίρι από τον Ηρόδοτο. Παράλληλα, έδωσε τις δικές του απαντήσεις στον πρώην προπονητή του, Μάνο Δημητριάδη, ενώ αποθέωσε τον νυν προπονητή του Γιώργο Μακράκη και τη διοίκηση του Εργοτέλη.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για τα συναισθήματα του μετά την ολοκλήρωση της σεζόν: “Aρχικά θέλω να σου πω ότι ακόμα και εάν δεν παίρναμε την τρίτη θέση και βγαίναμε τέταρτοι, η χρόνια θα ήταν και πάλι επιτυχημένη γιατί βάζοντας κάτω τα πράγματα και σκεπτόμενοι ότι σχεδόν σε όλο το πρωτάθλημα παίξαμε χωρίς κάποιους παίχτες, θα ήταν θετικό να τερμάτιζαμε ακόμα και τέταρτοι. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι εάν η ομάδα είχε καταφέρει να είναι πλήρης. ίσως και να είχε κλέψει την απευθείας άνοδο. Τα συναισθήματα μου είναι πολύ χαρούμενα γιατί κατάφερα αυτό που είχαμε ως στόχο από την αρχή της σεζόν και να διεκδικήσουμε την άνοδο”.
Για το αν είναι έτοιμος ο Εργοτέλης για την μεγάλη πρόκληση της Β’ Εθνικής: “Ο Εργοτέλης είναι μια ομάδα με υγεία. Έχει πλάνο, έχει ακαδημίες από κάτω στις οποίες δουλεύουν σκληρά οι προπονητές, προσπαθώντας να βγάλουν και παίχτες μέσα από την ομάδα. Ο κόουτς Μακράκης και ο πρόεδρος Βαγγέλης Γιαννουλάκης έχουν πλάνο, δουλεύουν πάνω σε αυτό και το στηρίζουν. Θεωρώ ότι η ομάδα θα ανέβει στη Β’ εθνική και θα έχει μια αξιόλογη πορεία. Ο Εργοτέλης είναι ένα σωματείο με βλέψεις και στηρίζεται σε πολλούς ανθρώπους”.
Για το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής: “Το πρωτάθλημα ίσως ήταν το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων 5 χρόνων. Ο οποιοσδήποτε μπορούσε να χάσει απο τον καθένα. Υπήρχαν δυνατές έδρες, καλοί αντίπαλοι και ήταν αμφίρροπο μέχρι και την τελευταία αγωνιστική για τις ομάδες που θα τερματίσουν από την τρίτη εώς και την έκτη θέση”.
Για τις προσωπικές του εμφανίσεις: “Όπως είχα πει και παλαιότερα, στόχος μου ήταν να καθιερώθω στις Εθνικές κατηγορίες. Θεωρώ ότι έβαλα τα θεμέλια πέρσι και φέτος το απέδειξα ακόμα περισσότερο. Ήταν μια καλή χρονιά για μένα. Δυστυχώς δεν έλειψαν οι τραυματισμοί που με κράτησαν για λίγο καιρό εκτός αλλά και που με ταλαιπωρούσαν κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, αλλά το πιο βασικό και αυτό που κρατάω είναι ότι κατάφερα να είμαι σταθερός”.
Για τη σχέση του με τον Γιώργο Μακράκη: “Έχω πολλά να σου πω για τον κόουτς. Αρχικά είναι επαγγελματίας με το έψιλον κεφάλαιο. Σουλεύει με τις ώρες και εκτός γηπέδου για να μας δώσει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια του αντιπάλου. Σαν προπονητής μεσα στο γήπεδο, σου δίνει τη δυνατότητα να τον εμπιστευτείς, προσπαθεί να πάρει από τον κάθε παίκτη το 100%, βάζοντας τα στοιχεία του καθενός μέσα στο παιχνίδι. Πάνω απ’ όλα, όμως, δουλεύει στις αδυναμίες των παικτών μέσα στις πρωινές και στις απογευματινές κάποιες φορές προπονήσεις, προσπαθώντας να τους βελτιώσει”.
Για τον λόγο που άλλαξε ομάδα το καλοκαίρι: “Ο μεγαλύτερος λόγος που άλλαξα ομάδα το καλοκαίρι ήταν ότι ήθελα να εξάργυρωσω την περσινή μου χρόνια με κάτι καλύτερο. Όχι πως τα πράγματα στον Ηρόδοτο ήταν άσχημα την προηγούμενη χρόνια, απλά όταν είχε περάσει ο καιρός κρατούσα προτάσεις, περιμένοντας τον Ηρόδοτο και ακόμα εκείνοι δεν είχαν αποφασίσει εάν θα κατεβούν στο πρωτάθλημα, τι ομάδα θα έχουν και τι σκέφτονται γενικά για τη νέα χρονιά, όταν σχεδόν οι περισσότερες ομάδες έψαχναν 1-2 παίχτες να κλείσουν ρόστερ”.
Για τις σχέσεις του με τον Μάνο Δημητριάδη: “Σχέσεις; Καμία σχέση με τον κύριο Δημητριάδη. Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί του, ίσα ίσα ήταν αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία να ξαναπαίξω σε Εθνική κατηγορία και ας μην με ήθελε αρχικά γιατί δεν σούταρα και έψαχνε έναν παίκτη σουτέρ στην θέση που ήταν να πάω εγώ. Ίσως να αναγκάστηκε να με πάρει κιόλας. Εκείνος ξέρει καλύτερα απ’ όλους γιατί εγώ έφυγα απί την ομάδα. Ξέρει καλύτερα απ’ όλους τι προτάσεις υπήρχαν και εγώ περίμενα εκείνον και τον Ηρόδοτο. Και ξέρει ακόμα καλύτερα απ’ όλους γιατί εγώ τελικα έφυγα από την ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκοπό να φύγω από την ομάδα γιατί ήθελα να συνεχίσω στην Κρήτη για κάποιους λόγους δικούς μου αλλά βλέποντας ότι δεν κινείται τίποτα στην ομάδα αποφάσισα να δεχτώ την πρόταση του Εργοτέλη, λέγοντας σου και πάλι ότι μέχρι την τελευταία στιγμή περίμενα τον Ηρόδοτο.
Κλείνοντας λοιπόν στον Εργοτέλη, μετά απο δύο μέρες δέχτηκα τηλέφωνο και μου είπαν μείνε στην ομάδα, πες μας τι θες γιατί σε θέλουμε. Αυτός που με πήρε ήταν ο πρόεδρος τότε και του είπα ότι έδωσα τον λόγο μου στον Εργοτέλη και δεν τον παίρνω πίσω. Όλα αυτά δεν θα τα έλεγα γιατί δεν έχω μάθει να απαντάω σε προκλήσεις που πολλές φορές σου κάνουν κακό, απλά κατά τη διάρκεια της σεζόν ο κύριος Δημητριάδης τράβηξε το σκοινίμ προκαλώντας με με διάφορους τρόπους. Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό και δεν θα ξαναπώ ποτέ και τίποτα γι’ αυτό το θέμα.
Έγινε μια φάση που όντως εγώ, βάζοντας ένα καλάθ,ι έσφιξα τα χέρια μου κοιτώντας τον. Δεν έκανα ποτέ μα ποτε καμία χειρονομία προς εκείνον που θα τον προσβάλλει. Εκείνος θεώρησε σωστό να βγει τότε και να γράψει κάποια πράγματα και νομίζω ότι είναι η κατάλληλη ώρα να του απαντήσω. Λοιπόν ισχύει ότι ο κύριος Δημητριάδης έφερε τηλεόραση, έφερε καφετέρια, ισχύει πως ότι και να θέλαμε, έπαιρνα πρώτα εκείνον και μετά τους υπόλοιπους, ισχύει ότι όταν ήμουν άρρωστος, έτρεξε, σκίστηκε και για μένα και για τους άλλους συμπαίκτες μου, αλλά ποτε δεν χαρτζιλίκωσε ούτε εμένα ούτε κανέναν άλλον, όταν εμείς ήμασταν πίσω σε μισθούς και πηγαίνοντας στο γήπεδο για προπόνηση με τα πόδια και κάνοντας προπόνηση σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και κάτι τελευταίο, η αξιοπρέπεια είναι κάτι που διδάσκεται και πρέπει να τη μάθεις καιρό με καιρό, δεν ειναι διπλωματία”.
Για τα μελλοντικά του σχέδια: “Αρχικά ηρεμία και ξεκούραση, ώστε να γεμίσουν οι μπαταρίες. Θα ξεκινήσω μεταβατική περίοδο, θα περιμένω να δώ τι θα προκύψει με ομάδες, θα τα βάλω κάτω θα τα ζύγισω και θα αποφασίσω. Απλά σε όλα αυτά, πρώτα θα μιλήσω με τον Εργοτέλη γιατί η ομάδα ήταν άψογη απέναντι μου και δεν σου κρύβω ότι πλέον έχω αρχίσει, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι, να σκέφτομαι και για πιο πάνω. Πλέον για μένα είναι κίνητρο να παίξω σε παραπάνω κατηγορία, να δοκιμάσω τις αντοχές μου και στο τέλος να κάνω το ταμείο μου σαν παίκτης και σαν άνθρωπος”.
Για το που αφιερώνει τη φετινή χρονιά: “Αρχικά και πάνω από όλα την αφιερώνω στον κολλητό μου Νίκο και τη Μαριλένα γιατί αυτοί ήταν που πάντα πίστευαν και με στήριζαν και εκείνοι ήταν που πάντα ήταν δίπλα μου και στα εύκολα και στα δυσκολα και μου έδωσαν το κίνητρο να ξαναανέβω να παίξω σε κατηγορία και να πιστέψω στον εαυτό μου. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μάνατζερ μου τον Κώστα Γκαν΄σ για την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο μου και για όλες τις γκρίνιες και τις μουρμούρες που έχουμε περάσει.
Επίσης στον κόουτς Μακράκη και στον Γιάννο καθώς και στον πρόεδρο γιατί το αξίζουν και το ήθελαν πάρα πολύ. Στον Κώστα τον Παππουτσάκη τον φυσιοθεραπευτή της ομάδας γιατί πραγματικα πέρασε πάρα πολλές ώρες μαζί μου φέτος και εάν δεν ήταν αυτός θα είχα χάσει πολλά ματς. Ειλικρινά του χρωστάω πολλά.
Τελευταίους έχω αφήσει τρεις ανθρώπους οι οποίοι ήταν μαζί μου στα πάρα πολύ δύσκολα γιατί η ζωή εδώ κάτω ήταν πολύ μοναχική για εμένα και εάν δεν ήταν αυτοί δεν θα την είχα παλέψει. Τους ευχαριστώ για τη βοήθεια τους, τους ευχαριστώ για τις ωραίες μέρες που περάσαμε παρέακι, για τα νέα πράγματα που με έμαθαν και μου έδωσαν σαν άνθρωποι και για το οπότε τους χρειάστηκα ήταν δίπλα μου, ήταν οι γονείς μου εδώ και αυτό δεν αλλάζει για μένα να το ξέρουν. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προσωπικό μου λόγο που ήμουν εδώ και έζησα αυτήν την χρoνιά”.
