Ο τίτλος είναι τίτλος και ο Παναθηναϊκός δικαιωματικά τον κατέκτησε. Όχι γιατί νίκησε τον Απόλλωνα στον τελικό, αλλά για τη συνολική διαδρομή του, καθώς -για να φτάσει εδώ- απέκλεισε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ (εκτός έδρας). Δεν περιμένετε, όμως, να ασχοληθώ στα σοβαρά με τον τελικό, που είχε τελειώσει πριν καν αρχίσει, από τη στιγμή που οι τυπικά γηπεδούχοι “μελανόλευκοι” αποτέλεσαν χαμηλό εμπόδιο για τους “πράσινους“.
Είδα στην εξέδρα τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, έναν άνθρωπο που δεν συνηθίζει να πηγαίνει σε τέτοιες εκδηλώσεις. Δεν ξέρω αν ήταν η παρουσία του “κόκκινου” δημάρχου της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, που τον ώθησε να βρεθεί στο ΟΑΚΑ, αλλά ήταν κάτι ιδιαίτερο. Ή αν, όπως εύστοχα έγραψε ένας φίλος μου στο facebook “πήγε να δει τον… πατερούλη, αλλά δεν του έκατσε“.
Ήταν κι ο Παύλος Γιαννακόπουλος κι ανεξάρτητα από οπαδικές προτιμήσεις, είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο του μπάσκετ. Συνυπολογίζοντας και την προχωρημένη ηλικία του, είναι συγκινητικό να τον βλέπεις στο ΟΑΚΑ.
Προφανώς θα ήταν κι άλλοι, από τα επίσημα δεν είναι εύκολο να τους διακρίνεις όλους. Ποιος έλειπε; Ο οικοδεσπότης. Κι αφήστε κατά μέρους την αντιπολιτευτική μου τάση προς τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Είναι δυνατόν να μην πηγαίνει (σταθερά, δεν είναι η πρώτη φορά) ο πρόεδρος της ΕΟΚ στην κορυφαία εκδήλωση της ομοσπονδίας;
Υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή και περιφρόνηση προς τον θεσμό; Υπάρχει πιο απογοητευτική στάση; Αν δεν του αρέσει, δεν καταλαβαίνω γιατί επιλέγει να διοικεί την ΕΟΚ. Κι αλήθεια -η ερώτηση δεν είναι ρητορική, δεν μπορώ να παρακολουθώ όλα τα αθλήματα- έχετε δει κι αλλού να γίνεται τελικός διοργάνωσης και να λάμπει δια της απουσίας του ο διοργανωτής;
Το ίδιο έκανε κι όταν ήταν πρόεδρος της ευρωπαϊκής ΦΙΜΠΑ και γίνονταν στην Κύπρο το ευρωπαϊκό All Star Game. Μιλάμε για μοναδικό φαινόμενο. Δεν ξέρω μήπως στον επόμενο τελικό (δεν υπάρχουν, βέβαια, τα ανάλογα κεφάλαια) φέρουμε τον Έρος Ραμαζότι να τραγουδήσει, μπας και επιλέξει να περάσει μαζί μας το βράδυ του.
Θα αναρωτηθεί κανείς “τόσο πολύ σου έλειψε;“. Δεν θα μου λείψει όταν με το καλό φύγει από τα μπασκετικά δρώμενα, αλλά θεσμικά ΝΑΙ, νιώθω ότι υπάρχει ένα αδικαιολόγητο κενό. Και υπάρχει χρόνια, δεν συνέβη πρώτη φορά. Όποιος θυμηθεί τον τελευταίο τελικό, που εμφανίστηκε ο κ. Βασιλακόπουλος, παρακαλώ ας μου το θυμίσει, γιατί δεν πάει τόσο πίσω η μνήμη μου.
Υ.Γ.: Σαν να μην φτάνει η απουσία του, επειδή έχουν και τα… εσωκομματικά τους στην ΕΟΚ, Τσαγκρώνης και Γολέμης πήγαιναν παντού μαζί. Σαν τον Μπόλεκ και Λόλεκ, μην τυχόν και πάρει κάποιος μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.
