Προσπαθήσαμε να ψάξουμε “μπουκ“, βιβλιογραφίες και παλαιά αρχεία. Για να γράψουμε κάτι για την “Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS“. Δεν το κάναμε όμως. Συνειδητά. Εξαίρεση η τελευταία συνέντευξη του σχεδιαστή Μπίλι Μπο, η οποία στη διαδικτυακή αναζήτηση βρέθηκε μπροστά μας και πώς να μην μπεις στον πειρασμό να τη διαβάσεις.
“Ήμουν περήφανος και φιλόδοξος. Ο Θεός μας θέλει ταπεινόφρονες“, είχε δηλώσει σε απολογητικό ύφος ο -κατά κόσμον- Βασίλης Κουρκουμέλης, ο οποίος “έφυγε” το 1987. Η είδηση είχε συγκλονίσει τόσο εμάς, όσο κι άλλους εφήβους της εποχής. Ήταν ο πρώτος διάσημος Έλληνας, που πέθανε από μια άγνωστη ασθένεια τότε και μας τρόμαξε. Οι πρώτες εσφαλμένες εντυπώσεις σε μια κοινωνία άκρως ομοφοβική, όπως είναι η ελληνική κοινωνία, ήθελαν τους… gay να τιμωρούνται αποκλειστικά από τον Θεό. Η πορεία έδειξε ότι κάποιοι θέλησαν να “σκοτώσουν” κάποιους ανεξάρτητα από σεξουαλική προτίμηση, και τελικά “σκότωσαν” (έστω για λίγο) τον έρωτα!
“Ήλθε και έδεσε” στα 1991 το σοκ με τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων, τον Μάτζικ Τζόνσον, ο οποίος ναι μεν ζει, αλλά συνεχίζει να μας στοιχειώνει εκείνο το πρωινό στη Φειδίου στην “Απογευματινή“, όταν κατεβήκαμε στον πρώτο. Για να μαζέψουμε το τέλεφαξ με τις ειδήσεις από το ΝΒΑ. Κι έπεσε το βλέμμα μας στην είδηση για τον σταρ των Λέικερς. Ελπίζαμε να πρόκειται για αστείο. Ελπίζαμε να κάναμε λάθος, καθώς τα αγγλικά δεν υπήρξαν ποτέ η αγαπημένη μας γλώσσα. Εις μάτην…
Ανεβήκαμε στον έκτο τρικλίζοντας. Φοβισμένοι. Και ξεσπάσαμε σε κλάματα.
Μέχρι που “ήλθε” ο καφές και μας συνέφερε ο καφετζής (καλή του ώρα), που δεν κατάλαβε ποτέ και δεν ρώτησε από διακριτικότητα γιατί τα κόκκινα μάτια και τα αναφιλητά της στιγμής. Δεν πρόκειται να μπούμε στη διαδικασία των συμβουλών (ποιοι είμαστε εμείς;), για το τί πρέπει και τί δεν πρέπει. Ξέρουμε ότι πρέπει όλοι μας να αντισταθούμε στην κατασκευασμένη αρρώστια, που έκανε δύσκολη τη ζωή μας, παίρνοντας μέτρα. Να αντισταθούμε, όμως, και στην τρομολαγνεία, που προκάλεσαν τα Μέσα της εποχής και οι μπροστινοί των εταιριών θανάτου!
Η σημερινή ημέρα έχει ουσιαστικά χαρακτήρα υπόμνησης για όσους νόσησαν. Πολλοί βρίσκονται ανάμεσά μας και δίνουν τη δική τους προσωπική μάχη. Με αξιοπρέπεια. Σ’ αυτούς θα θέλαμε να αφιερώσουμε αυτή την ταπεινή παρέμβαση, στον βαθμό που έχουμε το ανθρώπινο δικαίωμα.
Ο έρωτας αποτελεί για μας ελιξίριο ζωής. Κι αυτή είναι η απάντηση σε όσους ψάχνουν μυστικά για την αιώνια νεότητα, που νομίζουν ότι κουβαλάμε. Ας προφυλαχτούμε. Μη κρυφτούμε όμως από τη ζωή. Το σεξ με τις πανανθρώπινες διαστάσεις του και όχι με την χυδαιότητα της ανάγκης είναι η ζωή. Η ίδια η ζωή.
geonikol@hοtmail.com
