Ο προπονητής Μάριος Δεσποτάκης θέλησε να εκφέρει την άποψη του για τις συνθήκες εργασίας – σε ένα γενικότερο πλαίσιο – που θα έπρεπε να επικρατούν στο ελληνικό μπάσκετ και συγκεκριμένα στις “μικρότερες” κατηγορίες με τη φράση “δεν υπάρχουν σοβαρές κατηγορίες αλλά σοβαρές ομάδες” να συνοψίζει εν μέρει την τοποθέτηση του.
Αναλυτικά:
“Η προπονητική είναι αντικείμενο το οποίο λατρεύω για πολλούς λόγους. Όταν μπήκα στα 17 μου για πρώτη φορά στο γήπεδο ως προπονητής στο παιδικό της Αργώ Κηπούπολης, κατάλαβα από τα πρώτα 5’ λεπτά ότι είχα βρει κάτι το οποίο μου ταίριαζε και με έκανε να νιώθω δημιουργικός. Έπαιξα για αρκετά χρόνια μπάσκετ, όμως πάντα φρόντιζα να έχω και μια ομάδα ως προπονητής, αφού μου άρεσε αυτή η δραστηριότητα.
Στην πορεία μου μέχρι σήμερα έζησα πολλά. Δούλεψα σε όλα σχεδόν τα επίπεδα, σε άνδρες και γυναίκες. Συνεργάστηκα με πολλούς και διάφορους ανθρώπους, αντιμετώπισα και διαχειρίστηκα αρκετά δύσκολα θέματα, όμως αυτό που πάντα φρόντιζα και φροντίζω είναι να εξασφαλίζω όσο περισσότερο γινόταν σωστές συνθήκες δουλειάς. Δεν έχει σημασία η κατηγορία της ομάδας. Άλλωστε όπως έχω ξαναπεί, δεν υπάρχουν πλέον σοβαρές κατηγορίες αλλά σοβαρές ομάδες και είναι συνειδητή η απόφασή μου να συνεργάζομαι ΜΟΝΟ με τέτοιες ομάδες και μόνο με ανθρώπους που έχουν υγιείς προθέσεις και όραμα.
Τι εννοώ όμως “συνθήκες δουλειάς” σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια και την δική μου φιλοσοφία; Και μη ξεχνάμε ότι όλα τα παρακάτω μπορεί να είναι αυτονόητα στην Α1, δεν είναι όμως στις υπόλοιπες κατηγορίες, εκεί που ουσιαστικά στηρίζεται ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ!
Το πρώτο πράγμα που εξετάζω είναι οι εγκαταστάσεις. Θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει ένα νοικοκυρεμένο γήπεδο, με αίθουσες για προπόνηση δύναμης, βίντεο και στην καλύτερη περίπτωση και γραφείο προπονητών. Αν μάλιστα υπάρχει και ευελιξία στις προπονητικές ώρες, τότε δημιουργούνται οι βάσεις για σοβαρή δουλειά.
Η ιατρική υποστήριξη της ομάδας είναι παραπάνω από απαραίτητη. Συχνά δεν γίνεται να υπάρχει καθημερινά γιατρός ή έστω φυσικοθεραπευτής στο γήπεδο, καθώς κάποιες ομάδες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο, όμως μια συνεργασία με έναν καλό ορθοπεδικό και κάποιον έμπειρο σε αθλητές φυσικοθεραπευτή είναι επιβεβλημένη και εύκολο να γίνει. Στον αθλητισμό ο χαμένος χρόνος κοστίζει ακριβά και η σοβαρή ιατρική βοήθεια σε κάνει να τον αποφεύγεις.
Η διακριτική παρουσία της διοίκησης είναι κομβική. Κατά την άποψή μου οι διοικούντες δεν πρέπει να γίνονται “μαϊντανός” με συνεχείς ομιλίες και ανούσιες ανακοινώσεις. Πρέπει να βρίσκονται διακριτικά κοντά στην ομάδα και να επεμβαίνουν δυναμικά μόνο όταν αυτό είναι απαραίτητο. Έτσι παίκτες και προπονητές νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά, όμως ταυτόχρονα παραμένει και η απαραίτητη “απόσταση” με τη διοίκηση, κάτι που επιτρέπει σε όλους να είναι ο εαυτός τους και να παίρνουν αποφάσεις αντικειμενικά. Όλο αυτό σε συνδυασμό με τη φερεγγυότητα και την υπομονή που χρειάζεται, κάνουν μια διοίκηση σοβαρή και αξιόλογη.
Ο έφορος είναι “ισχυρό” πρόσωπο στη προσπάθεια μιας ομάδας. Είναι πάντα για μένα πολύ ευχάριστο και χρήσιμο να έχω δίπλα μου εφόρους που λειτουργούν ενάρετα και με μοναδικό στόχο να βοηθούν και να προσφέρουν ανιδιοτελώς. Ο σωστός έφορος είναι κολώνα σε μια ομάδα, δίνει λύσεις σε σοβαρά προβλήματα και είναι ο συνδετικός κρίκος διοίκησης, παικτών και προπονητών.
Το αθλητικό υλικό είναι σημαντικό. Πρέπει να υπάρχει πληρότητα σε μπάλες, προπονητικά αξεσουάρ καθώς και βοηθητικό υλικό, στοιχεία που κάνουν ευκολότερη την υλοποίηση του προπονητικού έργου.
Ο προπονητικός ρουχισμός έχει μεγαλύτερη αξία απ’ ότι κάποιοι νομίζουν. Πέρα από την πρακτική ωφέλεια στην διάρκεια της προπόνησης, η “εικόνα ομάδας” που δημιουργεί η ομοιόμορφη εμφάνιση με βοηθάει πολύ στο να πείθω τους παίκτες για την αξία της ομαδικής λειτουργίας. Αυτό το βρίσκεις μπροστά σου στα δύσκολα…
Για το τέλος άφησα τους παίκτες. Αυτοί είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στη δημιουργία ιδανικών συνθηκών για να δουλέψει ένας προπονητής. Πάντα φροντίζω να συνεργάζομαι με παίκτες που έχουν καλή αθλητική νοοτροπία, όρεξη για δουλειά και βάζουν το “εγώ” τους κάτω από την ομάδα. Τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά που με ενδιαφέρουν είναι αυτά με τα οποία κάνω τις επιλογές παικτών κάθε καλοκαίρι. Έτσι αν όλα πάνε καλά, οι ίδιοι οι παίκτες καλύπτουν ένα μεγάλο κομμάτι της ποιότητας στις συνθήκες που ψάχνω να έχω στη δουλειά μου. Και φυσικά πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι πρωταγωνιστές είναι πρώτα οι παίκτες και μετά όλοι οι υπόλοιποι.
Κλείνοντας δεν θα αναφερθώ για ευνόητους λόγους στις συνθήκες δουλειάς που έχω στη Δάφνη Δαφνίου, την ομάδα που εργάζομαι αυτή τη στιγμή. Απλά θα επαναλάβω κάτι που είπα και νωρίτερα:
Πλέον δεν υπάρχουν σοβαρές κατηγορίες αλλά σοβαρές ομάδες. Ομάδες που αν συνεχίσουν να έχουν υγεία και σοβαρότητα θα φτάσουν ψηλά και θα το αξίζουν απόλυτα!
Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα και μια Καλή και Δημιουργική Νέα Χρονιά!
Δεσποτάκης Μάριος
Basketball Coach”.
