Χθες μιλήσαμε για τη Δυτική Περιφέρεια (“Wild wild West“) που είναι και η ισχυρότερη τα τελευταία χρόνια με πολλές μεγάλες ομάδες “συνωστισμένες” και τώρα περνάμε στην αντίπερα “όχθη”. Το τοπίο αναδιαρθρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην Ανατολική Περιφέρεια που δείχνει πως και πάλι θα υστερήσει σε ποιότητα και ανταγωνισμό, εν συγκρίσει με τη Δύση, αλλά ξεκάθαρα φαβορί πλέον δεν υπάρχουν και η σεζόν αναμένεται αρκετά πιο αμφίρροπη.
Ο κυριότερος λόγος ακούει στο όνομα ΛεΜπρόν Τζέιμς. Ο “Βασιλιάς” επέστρεψε στο Κλίβελαντ, δελέασε τον, κατά πολλούς κορυφαίο αυτή τη στιγμή πάουερ φόργουορντ, Κέβιν Λαβ να τον ακολουθήσει και αν συνυπολογίσουμε τον εξαιρετικά ποιοτικό “πυρήνα” νέων παικτών που διαθέτουν οι “Ιππότες“, προεξάρχοντος του Κάιρι Έρβινγκ, τότε μπορούμε να πούμε πως οι Καβαλίερς είναι το Νο1 φαβορί για την κατάκτηση της πρώτης θέση στη regular season. Βέβαια η χημεία δεν θα βρίσκεται και στα υψηλότερα επίπεδα της, ειδικά στην αρχή της σεζόν, και μέχρι όλοι να τα “βρουν” μεταξύ τους και να κατανοήσουν τους ρόλους τους θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δύσκολα θα συναντήσουν σθεναρή αντίσταση στην Ανατολή.
Κυριότερος λόγος είναι οι πληγωμένοι Πέισερς. Ο ηγέτης τους Πολ Τζορτζ, λόγω του φριχτού τραυματισμού κατά την προετοιμασία των ΗΠΑ για το Παγκόσμιο, υπολογίζεται πως θα χάσει όλη την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, γεγονός που βάζει χαμηλό “ταβάνι” στις βλέψεις της ομάδας του Φρανκ Βόγκελ για κάτι περισσότερο από τους Τελικούς της Περιφέρειας. Αντιθέτως, φέτος δεν δείχνουν ικανοί, βάσει και της περσινής ασταθούς εικόνας, να φθάσουν εκ νέου στην τετράδα του πρωταθλήματος.
Τον μεγάλο αντίπαλο των Καβαλίερς φαίνεται πως θα αποτελέσουν οι Μπουλς. Τα πάντα εξαρτώνται από την κατάσταση του Ντέρικ Ρόουζ. Αν αυτός είναι υγιής και επανέλθει σταδιακά στα, προ-τραυματισμών επίπεδα, ο Γιόακιμ Νόα συνεχίσει τις εξαιρετικές επιδόσεις και φέτος, ο Πάου Γκασόλ εμφανίσει το πρόσωπο που είχε και στους Λέικερς τότε οι “Ταύροι” θα μπορέσουν να κυνηγήσουν με μεγάλες αξιώσεις τους τελικούς της Περιφέρειας ου μην και ένα πρωτάθλημα.
Οι Χιτ από Big Three μετατράπηκαν σε Big Two μετά τη φυγή του ΛεΜπρόν. Ο Μπος χρίστηκε ως νέος ηγέτης ενώ ο Ουέιντ καλείται να ξαναγίνει “Flash” ώστε οι Χιτ να διατηρηθούν στο υψηλότατο επίπεδο που βρίσκονταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Βέβαια, σημαντική ενίσχυση δεν πραγματοποιήθηκε καθώς οι νεοαποκτηθέντες (ΜακΡόμπερτς, Γκρέιντζερ, Μπράουν κατά κύριο λόγο), με εξαίρεση τον Ντενγκ, δεν φαντάζουν ικανοί να πρωταγωνιστήσουν σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό ενώ εκ των νέων ρούκις ο μόνος που ξεχωρίζει είναι ο Σαμπάζ Νέιπιερ.
Πολλές ομάδες έκαναν πέρυσι την έκπληξη μπαίνοντας στα πλέι οφ ύστερα από χρόνια (Ράπτορς, Ουίζαρντς) και άλλες για πρώτη φορά (Μπόμπκατς, πλέον Χόρνετς) στην ιστορία τους.
Οι κινήσεις αυτών των ομάδων το καλοκαίρι δείχνουν πως θα έχουν την ποιότητα να επαναλάβουν τα περσινά κατορθώματα αλλά πλέον με το Κλιβελαντ ανεβασμένο και τους πλούσιους συμπολίτες (Νικς, Νετς) της Περιφέρειας ενισχυμένους, το έργο τους δυσκολεύει σημαντικά.
Οι Νικς έδωσαν τα ηνία της ομάδας στον Φιλ Τζάκσον ευελπιστώντας πως θα βγουν επιτέλους τη μετριότητα με αποκορύφωμα την περσινή απογοητευτική χρονιά που δεν κατάφεραν να μπουν στα πλέι οφ. Ο Zen Master, με τη σειρά του, έδωσε τα κλειδιά στον, εν μια νυκτί κόουτς, Ντέρεκ Φίσερ μέσω του οποίου εφαρμόζει τη θρυλική τριγωνική επίθεση ενώ ο Καρμέλο Άντονι δείχνει να ακολουθεί πλέον μια διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι γεγονός που θα ωφελήσει τους πάντες.
Στη συνοικία του Μπρούκλιν τώρα, αν οι Ντερόν Ουίλιαμς και Μπρουκ Λόπεθ μείνουν μακριά από τραυματισμούς και σε συνδυασμό με τις καλοκαιρινές προσθήκες αλλά και την πρόσληψη του Λάιονελ Χόλινς στην τεχνική ηγεσία, οι Νετς δείχνουν ικανοί να έχουν περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αν υπάρχει μια ομάδα που μπορεί να αποτελέσει την έκπληξη αυτή είναι οι Πίστονς. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε οι Σμιθ, Μονρό και Ντράμοντ “ψάχνονταν” στη φροντ λάιν και “κουτουλούσαν” στο ζωγραφιστό καθώς δεν μπορούσαν να απειλήσουν διαφορετικά και δεν υπήρχε κάποιος να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα καθώς και ο Τζένινγκς δεν βοηθούσε αποτελεσματικά από την περιφέρεια. Κάπως έτσι ήρθε η 11η θέση. Τα κλειδιά της ομάδας δόθηκαν στον πολύπειρο Σταν Βαν Γκάντι, διατηρήθηκαν όλα τα αστέρια και προστέθηκαν τα κομμάτια του παζλ (Μικς, Όγκουστιν, Μπάτλερ) που φαινόταν πως έλειπαν από τα ελαττωματικά “Πιστόνια“. Πλέον, δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
Οι υπόλοιπες ομάδες της Ανατολής (Ατλάντα, Ορλάντο, Φιλαδέλφεια, Μιλγουόκι, Βοστώνη) δεν δείχνουν ικανές να μπουν ανάμεσα στις 8 θέσεις που οδηγούν στα πλέι οφ καθώς δεν έχουν την ποιότητα και δεν προχώρησαν σε κινήσεις που θα τις ανεβάσει επίπεδο. Οι απογοητευτικοί, πέρυσι, Σέλτικς οφείλουν να παρουσιαστούν καλύτεροι και να τερματίσουν ψηλότερα από την 12η θέση, που δεν συνάδει στην λαμπρή ιστορία τους.
Το μόνο που επιθυμούμε και ευχόμαστε είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να εμφανιστεί ακόμα καλύτερος και να πρωταγωνιστήσει στους νεανικούς πλην έμπειρους Μπακς του Τζέισον Κιντ.
Let the games begin!