Μήπως μικραίνουμε;

bourousis apogoitefsi pagkosmio

bourousis-apogoitefsi-pagkosmio

Γράφει ο Δημήτρης Βάλσαμος*

Η βαριά ήττα από τη Σερβία και ο αποκλεισμός από τα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου έδωσε αφορμή για συζητήσεις επί συζητήσεων. Όπως επίσης και για προσπάθεια να αναλυθεί το “τις πταίει” της φετινής αποτυχίας. Ο Δημήτρης Βάλσαμος κατέγραψε τη δική του άποψη για το θέμα, καταγράφοντας μέσω του eBasket τα όσα πιστεύει για την αδυναμία της Εθνικής ομάδας να καταγράψει μία ακόμη διάκριση στο ενεργητικό της.

Αναλυτικά:

Όχι, δεν είναι ένα κείμενο που γράφτηκε εν θερμώ λόγω της χτεσινής κακής εικόνας της Εθνικής. Δεν απορρέει καν από τον “σκληρόαποκλεισμό, και μάλιστα με συντριβή από τους φίλους και γείτονες Σέρβους.

Η Εθνική ομάδα στα πέντε συνεχόμενα νικηφόρα ματς της διοργάνωσης έπαιξε μπάσκετ που άρεσε στον κόσμο. Ήταν πειστική σε πολλούς, δεν αμφιβάλλω γι’ αυτό. Ωστόσο, είναι πολλά τα σημεία που σε έκαναν να κρατάς μια “πισινή”.

Καταρχάς, δεν μας είχε στραβώσει κανένα παιχνίδι. Όλοι οι αγώνες κύλησαν στο δικό μας τέμπο, κοντά στα δικά μας “θέλω”. Κι όταν πλησίαζαν αντίπαλοι, όπως η Κροατία κι η Αργεντινή, βρήκαμε τις λύσεις. Το σωστό να λέγεται

Στο ματς με τους Σέρβους όμως φάνηκε ότι δεν υπάρχει plan b στη διαχείριση ενός αγώνα. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, φάνηκε να μην υπάρχει το απαραίτητο υλικό, ώστε να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα. Ένα ρυθμό που ήταν φανερό ότι δεν ευνοούσε εμάς, αλλά τους -πιο “τρελούς” και με περισσότερο επιθετικό ταλέντο- Σέρβους.

Ναι, έβαλαν κάποια τραβηγμένα σουτ, αλλά κόντρα σε παίκτες όπως ο Μπογκντάνοβιτς και ο Τεόντοσιτς, κι αυτά μέσα στο πρόγραμμα είναι. Τους “χτίσαμε” ψυχολογία πηγαίνοντας ψηλά το σκορ, τους δώσαμε και τη δυνατότητα να νιώθουν ανίκητοι. Εκεί συνοψίζονται για μένα τα αίτια του χτεσινού πατατράκ.

Για να επανέλθω, όμως, στον αρχικό και κύριο προβληματισμό μου: Δεν υπήρξε η αντίδραση, η κίνηση ματ, για να αλλάξει τον ρου της αναμέτρησης. Όπως συνέβη πολλάκις στο παρελθόν, η είσοδος του Παπαλουκά γύρισε προς την μεριά μας πολλά ματς, με κορυφαία βέβαια τη θρυλική ανατροπή κόντρα στους Σλοβένους στην Ισπανία.

Είχαμε “γυρίσει” πολλά ματς. Μας ζήλευαν γι’ αυτό. Σχεδόν μαςφθονούσαν. Τα τελευταία χρόνια όμως, τίποτα δεν έχει μείνει να μας θυμίζει το DNA εκείνης της ομάδας, που αρνείτο να πεθάνει και να παραδοθεί.

Οι δυσκολίες που συναντάμε αποδεικνύονται ανυπέρβλητα εμπόδια, τα οποία μονίμως μας φράζουν το δρόμο προς τη διάκριση. Ηχηρότερη σφαλιάρα όλων, φυσικά, εκείνη από τους Νιγηριανούς στη Βενεζουέλα.

Τι είναι αυτό που φταίει, τελικά, και τα τελευταία χρόνια η πτώση είναι συνεχής; Είναι η απουσία των πολλών και πολύπλευρων προσωπικοτήτων, με τις οποίες είχαμε μάθει για αρκετά χρόνια να ζούμε, και τώρα βγαίνει στο παιχνίδι μας αυτή η “έλλειψη”; Πιθανόν.

Ωστόσο, αυτή η εικόνα της Εθνικής ομάδας, εμένα δε μου θυμίζει την Εθνική με την οποία μεγάλωσα και αγάπησα. Δεν έχει το χαρακτήρα του νικητή, όπως πολλές της περασμένης δεκαετίας.

Δυστυχώς, και για να μιλήσω λίγο αγοραία, μου θυμίζει κάτι συμπαθητικές ομάδες, όπως η Σλοβενία της περασμένης δεκαετίας, όπου πάλευε με νύχια και με δόντια, αλλά ήξερες ότι στο τέλος θα αποκλειστεί. Ήξερες ότι δεν είναι για ψηλά. Αυτή την εντύπωση μου δίνει, δυστυχώς, η Εθνική ομάδα των τελευταίων ετών. Τελικά κύριοι, μήπως μικραίνουμε;

ΥΓ. Προφανώς δεν είναι δυνατό να υπάρχουν οι ίδιες απαιτήσεις με την ομάδα που πήγε και το σήκωσε στο Βελιγράδι, ή εκείνη που κατατρόπωσε τους Αμερικανούς. Έχουμε φτάσει όμως και στο άλλο άκρο, να μη θυμίζει σε τίποτα η Εθνική ομάδα του σήμερα, τη μεγάλη ομάδα των προηγούμενων ετών. Μήπως τελικά έχουμε χάσει την ταυτότητα μας;

ΥΓ2. Επειδή τείνω να πειστώ πως κάτι τέτοιο ισχύει, ίσως η μόνη λύση είναι η πλήρης αλλαγή πλεύσης, την οποία ξεκίνησε να επιχειρεί ο Φώτης Κατσικάρης. Δύσκολα θα φέρει γρήγορα αποτελέσματα. Ίσως να μη φέρει και ποτέ όσα κατάφερε η προηγούμενη γενιά. Ωστόσο νομίζω αξίζει να στηριχτεί και από τον κόσμο και κυρίως από την ομοσπονδία, και που ξέρεις; Ίσως υπάρχει κι άλλος δρόμος προς την επιτυχία…

ΥΓ3. Εκείνον πάντως, οι παίκτες του και τον εκτιμούν και τον “γουστάρουν”…

Δημήτρης Βάλσαμος είναι φοιτητής στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου

Περισσότερα σχετικά άρθρα
Περισσότερα από eBasket.gr
Περισσότερα σε Η γωνιά του κόουτς

Δειτε επισης

Μεταβατική, η πιο σημαντική περίοδος

Η αγωνιστική δράση σιγά σιγά πλησιάζει στο τέλος της και όπως είναι φυσικό για μια υγιή επ…