Πριν από τρία χρόνια ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ και ο τότε πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ σχεδόν είχαν… έλθει στα χέρια! Το “κατευόδιο” στη “Βασίλισσα“, που το όνομά της έκανε ξακουστό στην οικουμένη το ελληνικό μπάσκετ με το έπος του ’68, βίωνε την ταπείνωση και την απαξίωση.
Όχι μόνο από τον Βασίλη Οικονομίδη, που ενδεχομένως να είχε και τους λόγους του στην κόντρα με τον Μπάμπη Καραμανλή, αλλά και από το σύστημα γενικότερα. Ελάχιστες ΚΑΕ είχαν “υπερψηφίσει” την παραμονή της ΑΕΚ. Οι περισσότερες ή έλειπαν από την έσχατη συνεδρίαση ντροπής του 2011, ή βιάστηκαν να επικυρώσουν τη βαθμολογία διατηρώντας στην “πολυτραυματία”, από απανωτά χτυπήματα αναξιοπιστίας, κατηγορία τον Ηλυσιακό.
Ακριβώς τρία χρόνια μετά, στον ΕΣΑΚΕ, μπορεί να μην είχαν προδηλωθεί οι εκπρόσωποι της ΑΕΚ. Μπορεί να μην πήραν μέρος στην πρώτη συνεδρίαση. Μπορεί να μην έστρωσαν… κόκκινο χαλί οι Γιώργος Χαλβατζάκης και Γιώργος Κονδύλης για να την υποδεχτούν.
Προ πολλού, ωστόσο, είχαν “προαναγγείλει” την “επιστροφή” της ΑΕΚ, ενίοτε και κατά παράβαση του πρωτοκόλλου, με τον πρόεδρο της Λίγκας να μην διστάζει να ομιλεί διά μικροφώνου για τη “Βασίλισσα” που έρχεται. Κι ας έπαιζε ακόμη τα ρέστα της με “αντίπαλο” ουσιαστικά την… Καβάλα, που ακόμη καραδοκεί!
Ο κ. Χαλβατζάκης συνεχίζει με θετικό πρόσημο την πορεία του στον ΕΣΑΚΕ. Προφανώς πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Το έχουμε γράψει κατά κόρον. Θεωρούμε, ότι σε συνεργασία με την “παλαιολιθική” ΕΟΚ, θα πρέπει να συντελεστούν ανατροπές σε κατεστημένες αντιλήψεις για να βελτιωθεί το σπορ.
Ωστόσο, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του έχει κάνει βήματα και προφανώς του πιστώνεται η άμεση αντιμετώπιση της κρίσης της ΕΡΤ, που δεν έγινε ποτέ κρίση του… ΕΣΑΚΕ! Η διαχείριση εκείνης της ιστορίας και η συμφωνία με τη Νova, που δεν μας αρέσει ως ελεύθερους πολίτες, αλλά κράτησε ζωντανές τις ΚΑΕ, του πιστώνεται.
Το μειλίχιο ύφος του Χαλβατζάκη, καθώς και η διορατικότητα που τον διακρίνει, συνιστούν συστατικά, που προσθέτουν ελπίδα για το “αύριο” της Λίγκας. Στο “αύριο” χωράει η ΑΕΚ; Χωράει. Αυτό φανταζόμαστε ότι θέλησε και ο ίδιος να διερευνήσει τον τελευταίο καιρό.
Γι’ αυτό και η συνάντηση του Μπουρναζίου με τον πρόεδρο της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, Αλέξη Αλεξίου, η οποία ουσιαστικά αποτέλεσε τον προάγγελο της άφιξης Αλεξίου – Κατσαδήμα, χθες, στο ΟΑΚΑ.
Ο Αλεξίου, διακεκριμένος νομικός, δεν είναι (ακόμα) πρόεδρος της ΚΑΕ κι αποτελεί ερωτηματικό αν θα γίνει, αλλά η παρουσία του χαρακτηρίζεται “ιστορική” κι ας μην το παραδέχτηκε ο ίδιος χθες από σεμνότητα. Πίσω από τις λέξεις… δεν κρύβεται ακριβώς ο Αλέξης, καθώς είναι παρών και πάντα εντός κάδρου, αλλά κρύβεται η αναγκαιότητα η ΑΕΚ να φτάσει μέχρι τέλους στην μετάλλαξή της. Ο Αλέξης… έρχεται πίσω από τις λέξεις, όπως αναφέρει για να ακριβολογήσουμε και ο στίχος του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Είναι δεδομένο ότι Χαλβατζάκης και Αλεξίου είπαν πολλά περισσότερα στην πρώτη κουβέντα, που έγινε μεταξύ τους και θα πουν πολλά περισσότερα στην πορεία. Από πλευράς ΕΣΑΚΕ υπάρχει καλή διάθεση και τούτο αποδείχθηκε πολλάκις. Δεν ξέρουμε το περιεχόμενο της κουβέντας των δύο ανδρών, αλλά είναι δεδομένο ότι θα διερευνήθηκαν οι προοπτικές της νέας ΑΕΚ.
Δεδομένο είναι ότι ο Αλεξίου -μαζί με τον Κωνσταντίνο Κοτσάτο;- έχει κάνει πλάνα για τη νέα περίοδο. Η ισχυρή και υγιής ΑΕΚ μπορεί να έχει ουσιαστικό ρόλο στην Α1 και πέρα από τις γραμμές και να μην επιστρέψει στα δρώμενα ως κομπάρσος. Διότι τέτοιος ήταν, και με δική της ευθύνη, τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης “ζωής” της στην Α1.
Δεν συμφωνούμε απόλυτα με τον Γιώργο Κογκαλίδη, που έγραψε χθες ότι η χρονιά που τελείωσε στην Α1, ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Θεωρούμε, ωστόσο, η παρουσία του φρέσκου και φιλόδοξου Κοροίβου Αμαλιάδας και -κυρίως- η επιστροφή της ΑΕΚ με την ιστορική και νομοτελειακή δυναμική γεννούν προσδοκίες.
Η ΑΕΚ έχει μπροστά της την δημιουργία της νέας ΚΑΕ και το εμπόδιο της ΕΕΑ. Έχει πίσω της και τα χρωστούμενα, που απροσδόκητα (;) δημιουργούν ένα σκηνικό εσωστρέφειας. Δεν μπορεί ακόμα να χαμογελάσει πλατιά. Όμως, δείχνει παρούσα. Το ελληνικό μπάσκετ την περιμένει. Με ανοικτές ή όχι αγκάλες θα δείξει.
Αν ο Χαλβατζάκης είναι ο… κλειδοκράτορας τότε οι πόρτες άνοιξαν διάπλατα. Τα πρώτα μηνύματα ήταν θετικά. Η ΑΕΚ των χιλιάδων ή εκατομμυρίων οπαδών της “πουλάει”. Για εμπορικούς (και μόνο) λόγους αν το δει κανείς διαπιστώνει γιατί η ΑΕΚ είναι ελκυστική.
Το Πρωτάθλημα θα αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Απεδείχθη, και στη Β’ Εθνική, και στην Α2. Δύο κατηγορίες, που απέκτησαν αίγλη με την παρουσία της “Υψηλοτάτης” κι ας μη της φέρθηκαν πάντα τίμια τα θεσμικά όργανα.
Γενοι’ οίος εσσί μαθών (Πίνδαρος).
Η επιστροφή της ΑΕΚ θα κριθεί, όμως, πρωτίστως από εκείνους, που την διοικούν και που έβαλαν το κεφάλι στο ντορβά για να την αναστήσουν.
