Πριν από μήνες είχαμε “χαρακτηρίσει” τον Γιώργο Βασιλακόπουλο “πρόεδρο της Εθνικής“, αφού με την υπόλοιπη… ΕΟΚ δεν έλεγε να ασχοληθεί. Με χαρά είδαμε ότι λίγοι, ελάχιστοι συνάδελφοι, καθώς το “καθεστώς” παραμένει, το οικειοποιήθηκαν. Τελικά, λάθος κάναμε. Ούτε πρόεδρος της… Εθνικής δεν είναι.
Είναι προφανές για όποιον δεν φορά “ομοσπονδιακές παρωπίδες” ότι ο παραγοντικός χρόνος του τέως κορυφαίου έχει τελειώσει. Είναι προφανές ότι η ΕΟΚ, δηλαδή ο ίδιος, τα “έκανε θάλασσα” με τον Ομοσπονδιακό τεχνικό της Ανδρών, αφού προκλήθηκε μπλέξιμο με τον προκάτοχο του Φώτη Κατσικάρη, ενώ ο τελευταίος ανακοινώθηκε μόλις πριν από μερικές ημέρες, με την Εθνική να φτιάχνει οργανόγραμμα “σχεδόν στο πόδι” εν όψει Μουντομπάσκετ. Παρεμπιπτόντως, ήταν εξαιρετική η επιλογή Κατσικάρη!
Είναι προφανές ότι ακόμα και χθες, ήτοι στο “παρά πέντε” του ταξιδιού της Εθνικής Νέων, και παρότι η ευθύνη βαραίνει ευθέως τον Ολυμπιακό για τις “απειλές” περί αποχής των παικτών του, πάλι λάθος διαχειρίστηκε η ΕΟΚ την υπόθεση. Ακόμη και προς το τέλος. Με ανακοινώσεις, που πήρε πίσω στο δευτερόλεπτο. Μπλέξιμο διαρκείας με τον Ολυμπιακό, για το οποίο χρειάστηκε η παρέμβαση του υφυπουργού Γιάννη Ανδριανού προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή.
Για να μην πάμε παραπίσω. Τί άλλα πολλά συνέβησαν στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, μέχρι και την εσφαλμένη διαχείριση της περίπτωσης της wild card… που έφτασε μέχρι τη Βουλή. Σε σημείο, που η πλειοψηφία των συνελλήνων να έχει την αίσθηση ότι χαριστικά η “επίσημη αγαπημένη” πάει στην κορυφαία διοργάνωση, αφού εντός των αγωνιστικών χώρων αποκλείστηκε.
Υπενθυμίζεται (για να μην σπεύσουν οι “σπεκουλιάρηδες” του προέδρου να μας ψέξουν) ότι είχαμε γράψει τότε σε όλα τα Μέσα που εργαζόμασταν για περιφανή νίκη του Βασιλακόπουλου. Αυτά για την ιστορία, την οποία οι καλοθελητές ενίοτε στρεβλώνουν κατά το δοκούν, για να γίνουν αρεστοί στον Μεγάλο…
Είναι δεκάδες τα παραδείγματα, που θα μπορέσουμε να αναφέρουμε για τις γκέλες Βασιλακόπουλου. Τα παραπάνω αρκούν, ωστόσο, για να καταδείξουν ότι “δεν πάει άλλο“.
Το ερώτημα είναι το εξής: Ο Βασιλακόπουλος δεν ένιωσε την ανάγκη να πει έστω μια φορά “έκανα λάθος“; Ή, δεν τον συμβούλεψε κανείς εκ των δεκάδων συμβουλατόρων του να πει “συγνώμη, λάθος“, έστω για επικοινωνιακούς λόγους. Για τους ανθρώπους είναι τα λάθη.
Αυτή η αίσθηση ότι στην Κηφισίας μετά το Βατικανό επικρατεί το παπικό αλάθητο είναι ακόμη πιο εκνευριστική κι από τα ίδια τα λάθη διαρκείας του Βασιλακόπουλου. Η εμμονή του (τέως) “προέδρου της Εθνικής” -που δεν τον χαρακτηρίζαμε έτσι από εμπάθεια, αλλά από ειλικρινή αναγνώριση, ότι στο κομμάτι αυτό ήταν κυρίαρχος σε Ελλάδα και Ευρώπη- μας έφερε ξανά στη μνήμη το εξής πατερικό κείμενο του θεολόγου αδελφού μας:
“Το πίπτειν ανθρώπινον. Το συγχωρείν Θείον. Το εμμένειν σατανικόν“.
