Καιρό έχουμε να τα πούμε, αλλά όποτε σας επισκέπτομαι ξέρετε πως κάτι καλό έχω να γράψω. Γιατί εγώ γράφω μόνο όταν έχω κάτι να πω, ενώ οι δημοσιογράφοι (εγώ δεν είμαι) γράφουν υποχρεωτικά συνεχώς. Αυτό μου δίνει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως και το γεγονός ότι ως “Περαστικός” κινούμαι σε πολλά διαφορετικά μέρη.
Μεταξύ άλλων ασχολούμαι και με την πολιτική, πηγαίνω σε συγκεντρώσεις (ναι, έχω κι εγώ βίτσια), ακούω υποψήφιους, προκειμένου να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη πριν ψηφίσω. Γιατί, εντάξει, δεν χρειάζεται να ακούσεις τον Άρη Σπηλιωτόπουλο για να τον απορρίψεις, αρκεί να ρίξεις μια ματιά στον συνδυασμό του, αλλά υπάρχουν υποψήφιοι (μιλώντας πάντα για την Αθήνα), που πρέπει να τους… γνωρίσεις.
Ένας από αυτούς είναι ο Νίκος Σοφιανός, υποψήφιος του ΚΚΕ. Και μου αρέσει το γεγονός ότι δεν το παίζει “ανεξάρτητος“, δεν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του, αλλά λέει στα ίσα “ανήκω εκεί, είμαι κομμουνιστής“. Όχι ότι θα έπειθε αν έκανε κάτι διαφορετικό, αλλά αλήθεια όλοι οι άλλοι πείθουν;
Το θέμα μας δεν είναι, όμως, ο Σοφιανός. Πήγα σε μια προεκλογική του συγκέντρωση στη Γκράβα και χωρίς να το περιμένω (είναι αλήθεια) σε ποιον μπασκετικό έπεσα επάνω; Στον “ισχυρό άνδρα” του ελληνικού μπάσκετ.
Ναι, καλά καταλάβατε. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος στηρίζει την υποψηφιότητα του Νίκου Σοφιανού! Αν και προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, όμως εδώ και αρκετό καιρό ο πρόεδρος της ΕΟΚ έχει αποστασιοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ. Για να λέμε την αλήθεια, ο κ. Βασιλακόπουλος έμεινε σταθερός, το ΠΑΣΟΚ άλλαξε κατεύθυνση…
Η αλήθεια είναι πως πολύ το χάρηκα. Γιατί για πολλά τον έχουν κατηγορήσει κι ίσως σε αρκετά να έχουν δίκιο, όμως ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ανήκει παραδοσιακά στον προοδευτικό χώρο. Τώρα έκανε κι ένα βήμα πιο αριστερά. Σε καλή κατεύθυνση είναι…
