Στα παιχνίδια καρδιάς… δεν κερδίζεις πάντα. Δεν ξέρουμε την (αποψινή) ψυχοσύνθεση του Φώτη Βασιλόπουλου, η οποία είναι πιο ευάλωτη κι από τα τερτίπια του καιρού, αλλά ο κορυφαίος παίκτης του Παγκρατίου σηκώθηκε κι έφυγε “σκασμένος” από το γήπεδο.
“Τα άκουσε” (το απόγευμα) από μερίδα οπαδών της ΑΕΚ, που λέγεται ότι θύμωσαν από κάποιες γκριμάτσες! Από πότε ποινικοποιούνται και οι γκριμάτσες; Και γιατί έπρεπε ο Φώτης να χαμογελάει σαν ηλίθιος με την ομάδα του στο καναβάτσο; Με την ομάδα του στο παρκέ. Γιατί η ομάδα του εκτός παρκέ είναι εκείνη, που κέρδιζε, και για την οποία συγκρούστηκαν εδώ και μέρες τα… μέσα του και τα έξω του… συναισθηματικά!
Γιατί καθόλου εύκολο δεν ήταν και δεν είναι η διαχείριση για έναν παίκτη, που ανέκαθεν έβαζε σε προτεραιότητα τα κελεύσματα της καρδιάς του. Ενίοτε με υπερβολές και λάθη. Και η καρδιά του είναι “κιτρινόμαυρη“! Τόσο “κιτρινόμαυρη“, που παρασυρόμενος “συνελήφθη” να σιγοτραγουδά συνθήματα της εξέδρας και κατόπιν να συνειδητοποιεί τι έπραξε, και να δαγκώνεται. Και να ξεσπάει… με ένα χαμόγελο.
Ο Βασιλόπουλος πέτυχε 21 πόντους και μοίρασε 10 ασίστ για την ομάδα του, το Παγκράτι, που δίνει μάχη επιβίωσης. Και τί έπρεπε να κάνει δηλαδή ως επαγγελματίας; Και ποιος είπε, ότι ο Βασιλόπουλος (σ.σ. ο κορυφαίος και βάσει αριθμών άσσος της Α2) δεν μπορούσε περισσότερα; Ή, έφταιξε (μόνον) ο Βασιλόπουλος που η διαφορά των 20 πόντων ψαλιδίστηκε και δημιουργήθηκαν προς το τέλος συνθήκες ντέρμπι στο Μετς;
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ότι ο Φώτης δεν έχει μόνο φίλους στην ΑΕΚ. Έχει και ορισμένους, που αναζητώντας άλλοθι σε δικά τους λάθη, δημιουργούν εντυπώσεις και επηρεάζουν πλανεμένους. Ο Φώτης έχει κυρίως φίλους όμως στην ΑΕΚ, οι οποίοι στο τέλος της ημέρας εκτιμούν τις “ενωσίτικες” καταβολές του.
Εκτιμούν κυρίως τη ΜΕΓΑΛΗ καρδιά του, την οποία για την ΑΕΚ έβαλε κάποτε ακόμα και σε κίνδυνο, και δεν επηρεάζονται από ενδεχόμενες επαγγελματικές υπερβολές, ή στιγμιαίες γκριμάτσες… Είναι άδικο. Είναι και… αχαριστία. Για όσα, πολλά ή λίγα, έχει προσφέρει σε άλλους χώρους. Πολλάκις, μακριά από τα φώτα της ράμπας.
Ο Φώτης εκτός παρκέ είναι ένας από εκείνους, που “τα άκουσε“. Και είναι βέβαιο, ότι κάπως κάποτε θα τα… βρει μαζί τους. Σε περισσότερο εκλογικευμένες καταστάσεις. Και όχι “εν θερμώ“. Ο κόσμος της ΑΕΚ είναι η δύναμή της. Και είναι δικαιολογημένα πληγωμένος ο κόσμος της ΑΕΚ από πολλούς, που του κατέστρεψαν ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Νιώθει έτοιμος σαν από καιρό να επιστρέψει.
Το αναγεννησιακό κλίμα της ΑΕΚ με τους Μελισσανίδη – Κοτσάτο – Αλεξίου έχει δημιουργήσει προσδοκίες. Στο αναγεννησιακό τοπίο της Νέας Φιλαδέλφειας υπάρχει χώρος και για τον Βασιλόπουλο. Όταν θα αποθέτει την επαγγελματική βυσσινί ή όποιας άλλης απόχρωσης φανέλα του στον φοριαμό για να φορέσει το κασκόλ της “Ένωσης” και να τραγουδήσει μαζί (και με τους ελάχιστους που του την είπαν) τα Οriginal συνθήματα στη νεόδμητη Αγιά Σοφιά…
