Για δεύτερη σεζόν η προπονητική του καριέρα τον φέρνει μακριά από την Ελλάδα. Ο Ηλίας Καντζούρης μετά την Λιθουάνια και την Ζαλγκίρις πλέον βρίσκεται στον πάγκο της ρωσικής Ούνιξ Καζάν δίπλα στον Αντρέα Τρινκιέρι. Ο 40χρονος τεχνικός μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για την προσαρμογή του στην χώρα, για την εξαιρετική πορεία που πραγματοποιεί η Ούνιξ αλλά και για τον Τρινκιέρι με τον οποίο γνωρίζονται αρκετά χρόνια.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για την ζωή στο κρύο Καζάν: “Οι μέχρι τώρα εντυπώσεις μου είναι άριστες. Βρίσκομαι σε μία ομάδα που δουλεύει σε απόλυτα επαγγελματικά πλαίσια, έχει άριστες συνθήκες εργασίας και έχουμε ευτυχίσει όλα αυτά να συνδυαστούν με μία πολύ καλή παρουσία της ομάδας. Όντας επαγγελματίας προπονητής δεν μπορώ παρά να είμαι ευτυχισμένος και ευχαριστημένος που βρίσκομαι εδώ”.
Για την συνεργασία του με τον κόουτς Τρινκιέρι και την προπονητική του αξία: “Έχω πει και στο παρελθόν ότι τον κόουτς Τρινκιέρι τον γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια. Η συνεργασία είναι άψογη. Με εμπιστεύεται απόλυτα και οφείλω να επιστρέφω με όποιον τρόπο μπορώ αυτήν την εμπιστοσύνη που λαμβάνω. Η συνεργασία μας είναι πολύ καλή.
Στην Ελλάδα εύκολα αμφισβητούμαι κάποιον, όμως η διάρκεια της δουλειάς κάποιου δείχνει τελικά και την αξία του. Ο κόουτς έχει δείξει σε βάθος χρόνου ότι έχει πετύχει πολλά πράγματα. Πρόκειται για ένα μοντέρνο προπονητή που του αρέσει συνεχώς να επιμορφώνεται, έχει ανοικτό μυαλό και είναι πολύ συνεργάσιμος ως άνθρωπος και επαγγελματίας. Του αρέσει να δίνει χώρο στους συνεργάτες του αφήνοντας τους μεγάλα κομμάτια μέσα στην ομάδα για να κάνουν τη δουλειά τους. Τους εμπιστεύεται κι αυτό το δείχνει έμπρακτα”.
Για την καλή πορεία μέχρι τώρα της Ούνιξ Καζάν: “Είναι κάτι παραπάνω από θετική. Έχουμε συζητήσει με τον κόουτς αρκετά και θεωρούμε ότι αυτή τη στιγμή είμαστε ακόμα στη διαδρομή για να φτάσουμε κοντά στους στόχους μας. Η σεζόν θα κριθεί ως επιτυχημένη ή όχι στο τέλος κι αυτό θα κριθεί από το αν η ομάδα θα έχει πραγματοποιήσει τους στόχους της. Στο Eurocup θέλουμε να προχωρήσουμε βήμα-βήμα τα παιχνίδια και τις φάσεις με σκοπό να πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται κι αν μπορούμε να φτάσουμε μέχρι το τέλος. Στη VTB στόχος είναι να πάμε μέχρι τα ημιτελικά και εκεί να δούμε τον αντίπαλο μας. Ο περιορισμός των ξένων που υπάρχει μας δυσκολεύει αρκετά γιατί αναγκαζόμαστε να προετοιμάζουμε κάθε εβδομάδα δύο διαφορετικές ομάδες για δύο διαφορετικά παιχνίδια”.
Για τις διαφορές με την Ελλάδα και την Α1: “Το παιχνίδι εδώ έχει να κάνει περισσότερο με τις αθλητικές ικανότητες και λιγότερο με το διάβασμα. Από την πρώτη ημέρα που ήρθαμε προσπαθήσαμε να το αλλάξουμε. Από εκεί και πέρα παρότι τα λεφτά έχουν περιοριστεί στην αγορά εντούτοις οι ομάδες έχουν αποκτήσει καλούς ξένους σε καλές τιμές και όλοι οι αγώνες είναι αμφίρροποι. Δεν υπάρχουν εύκολα ματς και όλοι μπορούν να κερδίσουν”.
