Το να είσαι “Περαστικός” έχει θετικά και αρνητικά. Το αρνητικό είναι πως δεν μπορείς να μείνεις σε ένα σημείο σταθερός (γιατί τότε, τί σόι “Περαστικός” θα ήσουν;), άρα δεν μπορείς να ψάξεις σε βάθος. Το θετικό είναι πως μαθαίνεις πολλά πράγματα, από διαφορετικά σημεία. Έτσι κι εγώ μαθαίνω και μετά τα μοιράζομαι μαζί σας.
“Περαστικός” όντας βρέθηκα και στο Καρπενήσι το καλοκαίρι. Διακοπές ήθελα να πάω, έψαχνα για κάποιο νησί, λέω “άσχημο είναι το Καρπενήσι;” και πήγα. Μαζί μου, δηλαδή όχι μαζί μου, αλλά ταυτόχρονα με μένα, έφτασε κι ένας άνθρωπος τον οποίο δεν γνώριζα, αλλά είχε ύφος επιστήμονα.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν φυσικοθεραπευτής. Αν κατάλαβα καλά αυτά που άκουσα ήταν φίλος του Ηλία Κατζούρη και πήγε να ενισχύσει το τιμ των φυσικοθεραπευτών της Εθνικής ομάδας. Μα ήθελαν ενίσχυση;
Ο Αντρέα Τρινκέρι δεν ήταν ικανοποιημένος από τη δουλειά τους και μάλωνε συνέχεια με τον Νίκο Φιλίππου για το θέμα. Έτσι εμφανίστηκε ο έξτρα επιστήμονας, χωρίς νωρίτερα να έχει ενημερωθεί ο Σπύρος Ζήσης, ο οποίος ήταν επικεφαλής φυσικοθεραπευτής του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Δεν έκρυψε την ενόχλησή του κι εδώ που τα λέμε κι εγώ στη θέση του ενοχλημένος θα ήμουν. Αλλά εγώ θα έπαιρνα το καπελάκι μου και θα έφευγα. Έτσι κι αλλιώς περαστικός είμαι. Σαν τον Αντρέα ένα πράγμα…
