Ήταν αργά χθες τη νύχτα. Είχαμε πληροφορηθεί από τον Γιώργο (Κογκαλίδη) το τραγικό μαντάτο για τον Φίλιππο Συρίγο, που πάντως “έφυγε” το Σάββατο! Όπως είχαμε πληροφορηθεί (από τον Γιώργο) και την παράκληση της οικογένειας να μην δημοσιοποιηθεί ο,τιδήποτε.
Προς τιμήν του ο Γιώργος, που είχε – έχει σχέσεις με την οικογένεια (σ.σ. και ας μην το διατυμπάνισε όπως άλλοι), δεν μπορούσε να μην κάνει το αυτονόητο. Προφανέστατα, δεν ήταν δυνατό να μην κάνουμε κι εμείς το αυτονόητο. Γι’ αυτό και δεν είδατε λέξη στο ebasket σχετικά με την “είδηση”. Συνειδητή η επιλογή.
Μέχρι, που είδαμε πρωτίστως από το σαχλό… facebook τον άλφα, τον βήτα και τον γάμα να αποχαιρετά τον Φίλιππα, θαρρείς και τον ήξερε από χθες. Κάποια παρακμιακή ιστοσελίδα το πέταξε για να αποκομίσει πρόσκαιρα οφέλη και κατόπιν όλοι έγιναν “φίλοι” του Φίλιππα και τον αποχαιρετούσαν. Τί υποκρισία; Το σινάφι μας, το οποίο τίμησε με την πολυετή διαδρομή του, δεν σεβάστηκε τίποτε. Πρώτα αυτό.
Μετά οι όψιμοι “δημοσιογράφοι” του καταραμένου φατσοβιβλίου. Δεν σεβόμαστε τίποτε. Ξεφτιλισμένος (ο δημοσιογραφικός) χώρος. Παρηκμασμένο παρεάκι, που δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Μαζί κι εμείς, αφού κάποια στιγμή, έστω ουραγοί ενδώσαμε και προκειμένου για το aekarena.gr και παρά την σταθερή άρνηση του ευγενικού συναδέλφου Πάνου Λούπου, ο οποίος άφησε στη διακριτική μας ευχέρεια τον χειρισμό του θέματος. Λιγότερο αδηφάγοι, πάντως, από τους αχαρακτήριστους, οι οποίοι “επενδύουν” μονίμως στον πόνο του άλλου.
Πριν από μερικές ημέρες κάποιοι είχαν πεθάνει πριν από την ώρα του τον Γιώργο Αμερικάνο, αφού “τράβηξαν από τα μαλλιά” δικό μας ρεπορτάζ που αφορούσε στην μάχη ζωής του “Παγκόσμιου“. Ήταν φυσικό και επόμενο η οικογένεια του Αμερικάνου να βγει “εκτός εαυτού” και τρέχαμε και δεν φτάναμε εμείς, έπειτα από παράκλησή της, για να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.
Ο Αμερικάνος “έφυγε” τελικά. Τούτο, δεν συγχωρεί τα σύγχρονα… βαμπίρ, που έχουν βαλθεί να μας κάνουν όλους “καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν“. Πριν από καιρό, δεν είχαν σεβαστεί ούτε τον Ασλάνη, τον οποίο “απαθανάτισαν” νεκρό, χωρίς αιδώ. Όπως “απαθανάτισαν” κάποιοι και τον νεκρό Φύσσα! Νισάφι…
Η οικογένεια Συρίγου ζήτησε με διακριτικότητα σεβασμό στη μνήμη του Φίλιππα και εισέπραξε την προσβολή, μεγαλύτερη ή μικρότερη κυρίως από τον χώρο, που ανέδειξε και αναδείχθηκε.
Δεν είναι αυτή η δημοσιογραφία, που μας δίδαξε ο Φαίδων Κωνσταντουδάκης στο “πρωτοσχολειό” του “Δικεφάλου“, στην Αναξαγόρα, και ο Πέτρος Λινάρδος στο σχολειό του “Σπύρου Μελά” στη Νικηταρά…
Δεν είναι αυτή η δημοσιογραφία, που ελπίζαμε να υπηρετήσουμε, όταν έφηβοι όντες από τον σκληρό δίσκο του μυαλού μας πετάγαμε στον “κάδο ανακύκλωσης” τα όποια σχέδια κάναμε για να πάμε Δραματική. Άλλο παιδικό απωθημένο αυτό…
Άει σιχτίρ, μας μισώ… Μας βαρέθηκα… Μας σιχάθηκα.
