Αν δεν τον συμπαθούσα, θα έγραφα «καλά να πάθεις», αλλά ο Αριστείδης δεν είναι χαιρέκακος. Ο Γιάννης Φούφης ολοκλήρωσε τον κύκλο του στη διαιτησία, καθώς το όριο των 50 δεν αλλάζει. Κρατήστε το αυτό, γιατί του χρόνου θα έχουμε πολλή κουβέντα, δεν είναι όμως της παρούσης.
Υπό διαφορετικές συνθήκες θα λέγαμε ότι είναι απολύτως λογικό, από τη στιγμή που πέρασε το όριο ηλικίας να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Βεβαίως, ο Φούφης έχει ουκ ολίγα μηνύματα στα χέρια του, από Λιόλιο και Σβερκούνο, μόνο από τον Σβερκούνο, θα σας γελάσω. Τι λένε αυτά τα μηνύματα; Ότι αν τραβιόταν από τη διεκδίκηση των χρημάτων θα συνέχιζε να παίζει.
Τους πίστεψε. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Αλήθεια τώρα; Ρε Γιάννη πίστεψες αυτά που σου έλεγαν; Κρίμα γιατί σε θεωρούσα (και σε θεωρώ, δεν αλλάζει) έξυπνο άνθρωπο. Βεβαίως, έξυπνο θεωρώ και τον Βαγγέλη Λιόλιο, αλλά να εμφανίζεται στην Πάτρα με ιδιαιτέρως πολυτελές αυτοκίνητο, που οδηγούσε ο κολλητός του Γιώργος Μαυραγάνης, δεν είναι ό,τι πιο έξυπνο έχει κάνει. Όπως κι η ιστορία με τον Φούφη, δεν θα τελειώσει εδώ…
Τι δεν είπε ο Τσαρτσαρής
Αφήνω εδώ τα της Πάτρας, αν κι είναι βέβαιο ότι θα επανέλθω. Διάβασα χθες το άρθρο του Κογκαλίδη, αναφορικά με το αναπτυξιακό. Καλός είναι ο νεαρός, τον παρακολουθώ, αλλά με τη διαιτησία δεν το έχει. Όχι όσο εγώ. Έγραψε πολλά κι ενδιαφέροντα (δείτε εδώ), δεν έγραψε το πιο σημαντικό.
Θα κάνουμε Κώστα Τσαρτσαρή αναπτυξιακό, δίχως 24άρι; Αλήθεια τώρα; Εγώ λέω να κάνετε αγώνες δίχως διαιτητές, να κρατάνε σκορ από την εξέδρα, ενδεχομένως κι αν είναι μεγάλες οι διαφορές να μοιράζονται ξανά οι ομάδες. Αν έχεις όραμα για την ανάπτυξη του μπάσκετ, φαίνεται από τις λεπτομέρειες. Αν και δεν είναι λεπτομέρεια το 24άρι.
Το όραμα κι ο Φούφης
Πάμε να ενώσουμε τις τελίτσες. Ναι, να σταματάνε οι διαιτητές στα 50, όχι γιατί δεν μπορούν, άλλωστε οι 50άρηδες είναι σε παραγωγική ηλικία, αλλά για να μένει χώρος για τα νέα παιδιά. Αλλά ο Φούφης, όπως κι ο Γκόντας, ο Βορεάδης και άλλοι, έπρεπε να αξιοποιείται από την ΕΟΚ.
Γιατί, δηλαδή, να μην είναι αυτοί πρώτοι διαιτητές σε αγώνες αναπτυξιακού; Και δείχνεις το ενδιαφέρον σου για τα νέα παιδιά, και βοηθάς τους νέους διαιτητές, που συχνά πυκνά «πνίγονται». Αλλά ούτε όραμα υπάρχει, ούτε σχέδιο, ούτε τίποτα. Ευτυχώς που κατά καιρούς τρώνε κράξιμο κι αλλάζουν, βελτιώνοντας την εικόνα τους.
Όχι πως θα την αλλάξουν, αν κρίνω από αυτά που γίνονται στη διαιτησία. Δεν ελπίζει σε τίποτα με αυτούς ο
Αριστείδης ο Δίκαιος
