Από τη χαραυγή της δεκαετίας του ’90, τότε που ο ΕΣΑΚΕ ήταν ΕΣΑΚ, τότε που πρωτοαμφισβητήθηκε η παντοκρατορία του Γιώργου Βασιλακόπουλο και του αφαιρέθηκε μέρος από το… φιλέτο, στόχος του νυν προέδρου της ΕΟΚ ήταν να αλώσει τη λίγκα. Αρχικά επιτιθέμενος με μένος κατά του Θόδωρου Καρατζά (πρώτου προέδρου) και του διαδόχου του Μανώλη Παπακαλιάτη.
Όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε δια της… πειθούς των ροπάλων να ρίξει το κάστρο, εφάρμοσε την τακτική του «δούρειου ίππου». Ο εκάστοτε πρόεδρος έπρεπε να φιλήσει το χέρι, για να του επιτραπεί να ασκήσει τα καθήκοντά του, υπό τον απαράβατο όρο να μην πει ποτέ «όχι» στα «θέλω» του «πατερούλη».
Αρκούσε μια μικρή απειθαρχία (Βασίλης Οικονομίδης), ή έστω μια… ρουφιανιά (Γιώργος Χαλβατζάκης) για να ρίξει το «ανάθεμα» εναντίον τους. Κι όταν κάποιος -μην αντέχοντας την ηγεμονία- επαναστατούσε, δέχονταν ομοβροντία βλημάτων (αρκετά εξ αυτών αρθρογραφούν).
Με αυτόν τον τρόπο κι ελάχιστες μέρες αντίστασης (τελευταίες επί ημερών Χαλβατζάκη) ο ΕΣΑΚΕ ήταν/είναι προτεκτοράτο κι ο εκάστοτε πρόεδρος αξιωματικός στο πλευρό του βασιλιά, σε μια αόρατη σκακιέρα. Ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος, που από σπόντα (ένεκα της αδυναμίας του Μιχάλη Μελή να διαδραματίσει κάποιον ρόλο) βρέθηκε στη θέση του προέδρου, υποβαθμίστηκε άρδην σε απλό… πιόνι (φαντάρο). Πριν καν προλάβουν να του… ξηλώσουν τα γαλόνια, έσπευσε να φορέσει τη στολή αγγαρείας, ως απλός στρατιώτης, στο πλευρό του τάχα μου «μεγάλου».
Όποιος συνδέει τις εξελίξεις στο ελληνικό μπάσκετ με τους επικείμενους τελικούς, είναι απλά κοντόφθαλμος. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα που πρέπει να συζητήσουμε και να λύσουμε. Ο ΕΣΑΚΕ όφειλε να ζητήσει λύσεις, αντ’ αυτού προτίμησε τη σύμπλευση, την τακτική «μούγκα στη στρούγκα».
Τρία δεδομένα πρέπει να ελεγχθούν και να υπάρξουν ξεκάθαρες απαντήσεις απ’ όλους. Την πολιτεία (κύριε Βασιλειάδη, όλα καλά;), τον ΕΣΑΚΕ (τον ποιον;) και την ΕΟΚ (τι ώρα;):
– Πρέπει να εφαρμοστεί η απόφαση του ΑΣΕΑΔ για τους διαιτητές της Ευρωλίγκας και να σταματήσει η παράλογη (και παράνομη) δίωξή τους;
– Πρέπει να σταματήσει η ΚΕΔ/ΕΟΚ να λειτουργεί παράνομα, έχοντας στη σύνθεσή της μη διεθνείς;
– Είναι και τίμιο, και ηθικό, να έχει εμπορική συνεργασία μέλος της ΚΕΔ/ΕΟΚ με πρόεδρο ΚΑΕ;
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ένα «ναι», ένα «όχι» κι επεξήγηση γιατί καταλήξαμε στο «ναι» ή το «όχι». Μόνο που για να το κάνεις αυτό, ακόμα κι όταν κινείσαι στα στενά όρια μιας σκακιέρας, πρέπει να νιώθεις «βασιλιάς», ή έστω… «τρελός». Όταν, όμως, έχεις πάρει το χρίσμα του «αξιωματικού» όντας άκαπνος, στην πρώτη τουφεκιά κρύβεσαι στον «πύργο» και προσκυνάς τον «βασιλιά».
