Αποχαιρέτησε την Ελευθερία Μοσχάτου, ο Γιώργος Σίμος.
Μια σπουδαία συνεργασία ανάμεσα στον τεχνικό, Γιώργο Σίμο και την Ελευθερία Μοσχάτου φτάνει στο τέλος της. Ο Έλληνας προπονητής έπειτα από μια άκρως επιτυχημένη εξαετή παρουσία στον πάγκο του Συλλόγου, αποχαιρέτησε την ομάδα.
Αναλυτικά έγραψε:
«Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω με λέξεις αυτά που αισθάνομαι, παίρνοντας την απόφαση να μην συνεχίσω ως προπονητής στην ομάδα της Α.Ο. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Πέρασαν 6 χρόνια, από το 2018, που η Ελευθερία μου έδωσε την δυνατότητα να είμαι προπονητής στην Αντρική ομάδα. Αυτά τα 6 χρόνια έζησα πολλά που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μου, έντονες συγκινήσεις και συναισθήματα που με έχουν κάνει να θεωρώ την Ελευθερία οικογένεια μου, το δεύτερο σπίτι μου.
Σίγουρα, όπως όλοι, έτσι κι εγώ θα κρατήσω τις καλές στιγμές, τις χαρές, τις νίκες, τις επιτυχίες και είμαι ευγνώμων για τη δυνατότητα που μου δόθηκε μέσα από την ομάδα να γνωρίσω αρκετούς ανθρώπους και να έχω την τιμή να με θεωρούν και να τους θεωρώ φίλους. Παρόλα αυτά όμως θέλω να κρατήσω και τις κακές στιγμές, τις αποτυχίες, τις ήττες, τις στεναχώριες και τις απογοητεύσεις. Θέλω να τις κρατήσω γιατί θεωρώ πως αυτές σφυρηλατούν και δυναμώνουν τον χαρακτήρα μας, μας πεισμώνουν, είναι διδακτικές και μας βοηθάνε να εκτιμήσουμε περισσότερο τις καλές στιγμές.
Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα, όσο μπορούσα με βάση τα παιδιά που προέρχονται από τις Ακαδημίες μας να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική και θα καθιερωθεί στις Εθνικές κατηγορίες. Εδω θελω να πω οτι ο Νικος Ποτόσογλου Nick Mamba Potosoglou και ο Τακης ο Μακριδης Takis Makridis ήταν οι πιο καλοί προπονητές και συνεργάτες που έχω γνωρίσει ποτέ, εύχομαι σε όλους τους προπονητές να έχουν τέτοια συνεργασία της Αντρικής ομάδας με τις Ακαδημίες της όσο εγώ με αυτά κυρίως τα παιδιά. Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια ομάδα που θα βελτιώνει τους παίχτες μπασκετικά αλλά και σαν χαρακτήρες και θα τους κάνει να χαίρονται το παιχνίδι που αγαπάνε. Σε αυτή τη πορεία προσπάθησα να είμαι δίκαιος απέναντι σε όλους, παίκτες ή συνεργάτες, αλλά σίγουρα κάποιους αδίκησα και γι’ αυτό οφείλω μια συγγνώμη. Όποια απόφαση όμως έπαιρνα, την έπαιρνα με γνώμονα αυτό που θεωρούσα καλό για την ομάδα. Πιστεύω πως η πιο σημαντική επιτυχία αυτής της ομάδας είναι η αναγνώριση και ο σεβασμός των αντιπάλων, ήμασταν σταθεροί στα playoff , στα ημιτελικά και στα τελικά ξεπερνώντας πολλές ομάδες με πολύ μεγαλύτερο μπατζετ από εμάς.
Είχα την τιμή να κοουτσάρω την Γυναικεία ομάδα και να κάνουμε την καλύτερη χρονιά στην ιστορία της ομάδας, ένα χαμένο κύπελο για ένα σουτ και 3η θέση πίσω από τις δυο μεγάλες ομάδες με μόνο 2 ξένες και πρωταγωνίστριες τις Ελληνίδες ,τα κορίτσια μου τις φίλες μου….
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την διοίκηση, αλλά και όλους αυτούς που αυτά τα χρόνια τρέξανε την ομάδα, για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Nestoras Grigoropoulos Magdalini Tziortzidou ΞΕΝΟΦΩΝ ΤΖΑΦΕΡΗΣ Χρήστος Τζαφέρης σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα, είσαστε πια μέρος της οικογένειας μου. Ελπίζω να συνεχίσουν με την ίδια θέληση να στηρίζουν την ομάδα και εύχομαι να την φτάσουν ακόμη ψηλότερα!
Ευχαριστώ όλους τους παίχτες για την συνεργασία μας αυτά τα χρόνια. Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνης σας σε εμένα, τον αμοιβαίο σεβασμό, για τη δουλειά σας μέσα στο γήπεδο, για τον επαγγελματισμό που δείξατε. Είχαμε και τις διαφωνίες μας και τις κόντρες μας και τις παρεξηγήσεις μας, πότε όμως σε προσωπικό επίπεδο. Έμαθα πολλά από εσάς και ελπίζω, έστω και λίγο, να σας βοήθησα κι εγώ μπασκετικά.
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και στους συνεργάτες μου Michalis Dolianidis Alexandros Zarkadoulas Stratis Nianios όλα αυτά τα χρόνια, , για την άψογη συνεργασία και τη στήριξή τους. Ευχαριστώ που μοιραστήκαμε άγχη, αγωνίες και για τη συμπαράστασή σας στις δύσκολες στιγμές. Ο ρόλος που παίξατε στην πορεία της ομάδας αυτά τα χρόνια, πέρα από μεγάλος, ήταν και καθοριστικός.
Προσωπικά τώρα πια δεν ξέρω καν τι θα γίνει , ελπίζω ο επόμενος κύκλος που θα ανοίξει να έχει την ίδια και ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία.
Αν μπορώ θα ήθελα να δώσω τρία ξεχωριστά ευχαριστώ σε τρεις ανθρώπους . Τον Φώντα Τζαφέρη που ήταν ο λόγος που επέστρεψα στην ομάδα και πολλές φορές που παρέμεινα ,τον Κύριο Τάκη μας Παναγιώτης Κυριακού , τον πιο πιστό και τον πιο πολύτιμο φίλο μου και προσωπικά δεν θα ξεχάσω οτι πάντα στις δύσκολες στιγμές ήταν εκεί δίπλα μου. Και τέλος στον Νίκο τον Σιώκα , τον Νικόλα που ελπίζω από εκεί ψηλά που είναι και μας βλέπει συνέχεια να τον κάναμε περήφανο.
Σας ευχαριστώ όλους και ήταν μεγάλη μου Τιμή να είμαι προπονητής στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ».
