Ο Μωυσής άνοιξε το δρόμο της τετράδας, νικητής ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τον τρόπο, που έχει συνηθίσει να κερδίζει τα παιχνίδια από την Άλμπα και μετά. Από τότε που έπιασε λιμάνι ο Ράιτ. Με τον Μπαρτζώκα να επιλέγει να κάνει ένα πολύ προσεκτικό και συντηρητικό πρώτο ημίχρονο, να ανεβάζει στροφές στο τρίτο δεκάλεπτο και να κρατά τη νίκη στο τέταρτο, επιβλήθηκε με 71-65 του Παναθηναϊκού, που είχε σε σπουδαία βραδιά τον Ναν και τον Μήτογλου.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να «κάψει» ένα ημίχρονο, να παίξει με τον χρόνο, να μην εξαντλήσει τους παίκτες του, θέλοντας -όπως συνηθίζει να κάνει από τον αγώνα κόντρα στην Άλμπα και μετά με συνέπεια- να πατήσει γκάζι στο δεύτερο ημίχρονο κι ειδικότερα στο τρίτο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός πήγε σε μεγάλες (χρονικά) επιθέσεις, ώστε να μειωθεί ο συνολικός αριθμός των επιθέσεων των δύο ομάδων.
Ο Εργκίν Αταμάν ακολούθησε το δικό του τέμπο, με σαφή διάθεση να πιέσει και να κουράσει τον Ουόκαπ, με άμυνα στα 4/4 του γηπέδου. Ήθελε να τον βγάλει από τη δημιουργία και το πέτυχε, καθώς ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ κακός επιθετικά, ή αν προτιμάτε ήταν εξαιρετικός στο πίσω μέρος τού γηπέδου ο Παναθηναϊκός.
Η πρώτη περίοδος ολοκληρώθηκε με σκορ 7-17 και τους «πράσινους» να έχουν το πάνω χέρι. Η είσοδος του Πετρούσεφ (φορτώθηκε με δύο φάουλ ο Πίτερς) έκανε καλύτερους τους γηπεδούχους, αλλά ο Ράιτ ήταν αυτός που άλλαξε την εικόνα του αγώνα.
Ο Ολυμπιακός, με τον Αμερικανό να πετυχαίνει 11 πόντους χωρίς να χάσει σουτ, έφερε το ματς στα ίσα. Φορτώθηκε με δύο φάουλ, αλλά ήταν ο MVP στο πρώτο μισό. Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε περιορισμένης έκτασης πρόβλημα (δεν το λες) με τρία γρήγορα φάουλ του Μπαλτσερόφσκι, ο οποίος πρόλαβε να αγωνιστεί για 4.44’’.
Με εξαίρεση τον Ράιτ κανείς παίκτης δεν ήταν διψήφιος, ο Ναν δέχθηκε τεχνική ποινή, όπως κι ο Μήτρου-Λονγκ, αμφότεροι για διαμαρτυρία. Το ημίχρονο έληξε 33-33, με τον Μπαρτζώκα να βγάζει το… δύσκολο μέρος τού έργου και να μένει ερωτηματικό αν ο Αταμάν έχει «διαβάσει» το παιχνίδι του αντιπάλου του, κάτι που δεν έκαναν όσοι νωρίτερα (μετά την Άλμπα) είχαν αντιμετωπίσει τους «κόκκινους».
Η γνωστή συνταγή
Ο Ολυμπιακός μπήκε στο τρίτο μέρος του αγώνα με τον τρόπο που έχει συνηθίσει τους φίλους του. Σκληρή άμυνα, προσήλωση και τον Πίτερς να ανεβάζει στροφές. Γρήγορα πήρε διψήφια διαφορά (48-38), με τον Αμερικανό να σηκώνει το επιθετικό βάρος και όλους να παλεύουν στο πίσω μέρος τού γηπέδου.
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τρόπο να αντιδράσει. Παρότι οι φιλοξενούμενοι κυριάρχησαν στον τομέα των ριμπάουντ (29-40), έχοντας μόλις πέντε πόντους από δεύτερες επιθέσεις. Ο συντελεστής ασίστ / λαθών (9-18) δείχνει το πόσο πιεστική ήταν η άμυνα των γηπεδούχων κι εξηγεί το 24-2 στους πόντους από τα λάθη τού αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός μπήκε στη θέση του οδηγού κι ο Ράιτ έγινε ο MVP της αναμέτρησης.
Εκμεταλλεύτηκε την κούραση του Λεσόρ, που έπαιζε χωρίς ανάσα και χωρίς να χάσει σουτ (9/9 δίποντα, σε 15 λεπτά), έβγαλε σπουδαίες φάσεις, άντεξε στην άμυνα κι έγινε ο παράγοντας της νίκης για τους «κόκκινους». Σπουδαία δουλειά ο Παπανικολάου, ο Ουόκαπ ήταν σαν να μην έχασε προπόνηση, κάνοντας ένα τυπικό με γεμάτη στατιστική παιχνίδι, ο Πετρούσεφ ήταν κακός στην επίθεση αλλά σπουδαίος στην άμυνα, ο ΜακΚίσικ έδωσε ενέργεια, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε.
Ο Ναν αρνήθηκε να χάσει, έδωσε σπουδαία παράσταση, αλλά δεν είχε συμπαράσταση με εξαίρεση τον σπουδαίο («νταμπλ νταμπλ», με 11 πόντους και 16 ριμπάουντ) Μήτογλου. Βεβαίως, μπορεί ο Αμερικανός να έκανε εξαιρετική εμφάνιση, να πέτυχε δύσκολα και σημαντικά καλάθια, όμως είχε κι 7 λάθη να μουτζουρώνουν τη στατιστική του εικόνα.
Τα δεκάλεπτα: 7-17, 33-33, 48-42, 71-65.
Δείτε εδώ το στατιστικό τού αγώνα
