Ο Βαγγέλης Λιόλιος δεν έχει επαφή με το μπάσκετ.
Ο Φοίνικας έκοψε την πίτα του, γιορτάζοντας παράλληλα 75 χρόνια προσφοράς και μπράβο στους ανθρώπους, που σε δύσκολους καιρούς κρατούν ψηλά τη σημαία τού σωματείου, παλεύουν για τα παιδιά και τη νεολαία του Πειραιά. Τιμώμενο πρόσωπο ο Βαγγέλης Λιόλιος και ξανά μπράβο τους. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος του συλλόγου είναι φιλικά προσκείμενος προς τον πρόεδρο της ΕΟΚ και πολύ καλά κάνει.
Ο Φοίνικας Πειραιά ήταν η ομάδα που μεσούσης της περσινής περιόδου αποχώρησε από το πρωτάθλημα της Α2 Νότου και φέτος δεν υπάρχει πουθενά στον χάρτη τού μπάσκετ γυναικών. Η διοίκηση δεν έχει αλλάξει κι οι κακές γλώσσες λένε πως οι παίκτριες αντιμετώπισαν αδιαφορία από την πλευρά των διοικούντων. Ακόμα και μια παίκτρια, που υπέστη ρήξη χιαστού, κουβάλησε μόνη της (με την οικογένειά της) το φορτίο, ψυχολογικό και οικονομικό. Μακάρι να είναι… κακές γλώσσες και να μην είναι αλήθεια όλα όσα λέγονται.
Δεν έπρεπε να δεχθεί την πρόσκληση ο κ. Λιόλιος; Φυσικά και έπρεπε. Δεν επιτρέπεται ένα σωματείο να μην αντέχει ένα τμήμα; Φυσικά κι επιτρέπεται. Όμως, αυτοί που αγαπάνε το μπάσκετ (ιδιαίτερα των γυναικών, για το οποίο ενδιαφέρεται πολύ ο πρόεδρος), αυτοί που καλλιεργούν το άθλημα, δεν το βάζουν κάτω.
Αλλά κι ο Λιόλιος, όπου πίτα και χαρά, αλλά η ομάδα πάει από το κακό στο χειρότερο και δεν έκανε το παραμικρό για να βοηθήσει, να αναγεννηθεί από τις… στάχτες του ο Φοίνικας. Αμ έτσι δεν γίνεται δουλειά. Καλές οι πίτες κι οι βραβεύσεις, αλλά καλύτερο να αναζητούνται λύσεις. Γιατί αν τα δικά σου σωματεία πρόεδρε δεν μπορούν να στηρίξουν τα αγωνιστικά τους τμήματα, κάτι έχεις κάνει λάθος…
