Φιάσκο το σεμινάριο. Έξαλλοι οι διαιτητές με την ΟΔΚΕ.
Αν υπάρχει ορισμός της αποτυχίας, είναι το σεμινάριο, το οποίο (από)διοργάνωσε η Ομοσπονδία. Ο Αριστείδης έχει στα χέρια του και φωτογραφίες, αλλά δεν θα βγουν στον αέρα, για να μην κινδυνεύσουν διαιτητές να μείνουν εκτός αγώνων. Έτσι κι αλλιώς όλοι γνωρίζουν (το γράψαμε από την πρώτη μέρα) κι ας προσπαθούν οι κολλητοί του προέδρου να κάνουν το μαύρο – άσπρο.
Μεγαλύτερο φιάσκο από την πομπώδη όσο και παράνομη αλλαγή του στάτους των τριών 50+ δεν υπάρχει. Οι διαιτητές υποχρεώθηκαν να δεχθούν την παράταση της παρουσίας των τριών κι ο Κορομηλάς, που πήγε στο σεμινάριο, δήλωσε ότι αποχωρεί. Καλά, βρε άνθρωπε, αφού δεν μπορούσες τι πήγες κι έδωσες εξετάσεις;
Θα πείτε «τι φταίει ο Ελευθεριάδης κι η ηγετική ομάδα;». Φταίει, γιατί αντί να αφουγκραστεί τους διαιτητές και τα «θέλω» τους, κάνει τα χατίρια της ΕΟΚ και στο τέλος βγαίνει εκτεθειμένος. Ας μας πουν τώρα οι διοικούντες τι έγινε με τους τρεις. Κι επειδή ο Αριστείδης γνωρίζει από πριν τι θα συμβεί, σας λέει τώρα πως ΔΕΝ θα είναι δύο οι διαιτητές που θα συνεχίσουν. Ένας ή κανένας.
Φτηνά ποτά, κακό πάρτι
Μπορεί οι διαιτητές να υποχρεώθηκαν να πληρώσουν, ακόμα και για παροχές που δεν είχαν, όμως η φτήνια κυριάρχησε. Οι αίθουσες μικρές, οι διαιτητές «παστωμένοι» ο ένας πάνω στον άλλον. Αν άλλαζε σταυροπόδι ένας, έπρεπε να αλλάξει όλη η σειρά. Καλού κακού, όσοι βρεθήκατε στο σεμινάριο κάντε και κανένα τεστ.
Ωραίες οι ομιλίες. Α, να τα λέμε όλα. Όση ώρα μιλούσαν, οι διαιτητές έστειλαν «χρόνια πολλά» σε όσους γιόρταζαν το τελευταίο 10ήμερο, έκαναν δεκάδες like σε φίλους, κάποιοι έκαναν ρεκόρ στα παιχνίδια που έπαιζαν, άλλοι ενημερώθηκαν μέχρι και για το αν έχει έλλειψη ο βακαλάος της βόρειας Αλάσκας (πεντανόστιμος, θα πω).
Όχι, τα παιδιά ήθελαν να παρακολουθήσουν, αλλά όπως ήταν οι καρέκλες, αν υπήρχε μπροστά σου ένα αψηλό παλικάρι, δεν έβλεπες τίποτα, παρά μόνο αν είχε πιτυρίδα. Μιλάμε για μαύρα χάλια.
Να μην σας πω για το κέικ, που ήταν ξεραμένο, αλλά ταυτόχρονα πλούσιο σε βιταμίνες. Τόσες μύγες είχαν καθίσει πάνω, δεν μπορεί όλο και κάτι θα άφησαν. Μιλάμε για οργάνωση, όχι παίξε γέλασε.
Αν δεν μπορείτε να παραιτηθείτε
Δεν ζητήσαμε από τον Ελευθεριάδη και τον Ντάβαρη (άντε και τον Μπούσια) να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Αναφέρομαι σε αυτούς, καθώς στους υπόλοιπους δόθηκε συμπληρωματικός ρόλος, άσε που δεν ήταν και πολλές ώρες στο σεμινάριο. Α, καλά που το θυμήθηκα.
Στο ξεκίνημα έπαιρναν παρουσίες. Αν κάποιος είχε καθυστερήσει, ή έβγαινε από την αίθουσα, έμπαινε τιμωρία. Πάνω απ’ όλα αυστηρότητα. Βεβαίως, όποιος είχε δώσει παρουσία, έφευγε όποια ώρα ήθελε, έκανε ό,τι ήθελε. Είπαμε αυστηρότητα, δεν είπαμε έλεγχος. Καλό είναι να μην προκληθώ, γιατί θα αναγκαστώ (και δεν θέλω) να πω ότι ακόμα και μέλη που είναι δίπλα στον πρόεδρο (πιο κοντά δεν γίνεται) μπαινόβγαιναν όποτε ήθελαν.
Για τα τεστ δεν θα μιλήσω. Όταν βλέπεις ποιος έχει γράψει και το δίνεις σε συγκεκριμένο εξεταστή, τότε -και να μην έχει γίνει το παραμικρό- υπάρχει καχυποψία. Πρώτη φορά γίνεται; Όχι δα, πώς περνούν οι αγαπημένοι κι αυτοί που πρέπει να περάσουν;
Μιλάμε για σεμινάριο φιάσκο, από την αρχή ως το τέλος. Ούτε ένας ανεμιστήρας, να μην σκάσουν οι διαιτητές. Αλλά το ύφος… ύφος. Ο Παντελής ζει τις μεγάλες του στιγμές (χαίρομαι κι εγώ μαζί του), αλλά ζει σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, αδυνατώντας να πιάσει τον σφυγμό των παιδιών, που έφυγαν σιχτιρίζοντας.
Δεν θα γράψω άλλα. Ήδη είναι πολλά αυτά. Αν δεν μπορείτε, υπάρχει κι ο δρόμος τής παραίτησης. Έτσι κι αλλιώς έχετε περάσει στην ιστορία ως η χειρότερη διοίκηση της ΟΔΚΕ, από καταβολής. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Πώς να συγκριθείτε με τον Δήμου και τον Καφφέ. Αυτούς αναπολεί ο
Αριστείδης ο Δίκαιος
