Το μπάσκετ δεν έχει ηλικία.
Σκοπός του αθλητισμού είναι να ενώνει τον κόσμο, να δίνει χαρά και να κοινωνικοποιεί τους ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση ο λόγος για ανθρώπους που αγαπούν το μπάσκετ, χωρίς να είναι επαγγελματίες, αλλά απλά… The Love the Game!
Το ραντεβού είχε δοθεί για την Κυριακή 28 Μαΐου στο γήπεδο του Αγίου Γεωργίου στον Καρέα. Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, κάτι νωχελικές φιγούρες άρχισαν να κάνουν δειλά – δειλά την εμφάνιση τους, κρατώντας, τί άλλο, μια πορτοκαλί μπάλα στα χέρια τους. Άλλοι με ελάχιστα έως καθόλου μαλλιά, κάποιοι με λίγα ή πολλά παραπάνω κιλά, όλοι όμως με το ίδιο πάθος και την ίδια όρεξη για το αγαπημένο τους άθλημα.
Η συνάντηση που διοργάνωσαν από κοινού οι Σύλλογοι Γυμνασίου και Δημοτικού της περιοχής, είχε κανονιστεί μήνες πριν και όπως καταλάβατε δεν αφορούσε αυτή τη φορά τα παιδιά, αλλά τους γονείς.
Οι τελευταίοι, 16 τον αριθμό, θέλοντας λίγο να αποφορτιστούν από τη ρουτίνα και το στρες της καθημερινότητας, είπαν να βρεθούν μια ημέρα που βολεύει σχεδόν όλους, προκειμένου να κάνουν ένα τουρνουά μπάσκετ, χωρισμένοι σε 4 ομάδες ισάριθμων παικτών και να παίξουν όλοι εναντίον όλων.
Αυτό τουλάχιστον στη θεωρία, γιατί στην πράξη, κάτι η κούραση από την υπερπροσπάθεια, κάτι οι μικροτραυματισμοί, ε, δεν ήθελε και πολύ το αρχικό πλάνο να πάει περίπατο και να γίνουν δύο μόνο παιχνίδια.
Το ποιός πήρε την πρώτη θέση μικρή σημασία έχει, καθώς σε τέτοια event, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Κύπελλο πάντως υπήρχε, μετάλλια επίσης, κόσμος αρκετός, ενθουσιασμός για το ότι τα πάντα κύλησαν ομαλά, χωρίς ευτράπελα, ακόμα και τη λάμψη μιας Ολυμπιονίκη.
«Χαίρομαι πολύ που ήρθα, λυπάμαι όμως που λόγω των επερχόμενων αγωνιστικών μου υποχρεώσεων με την εθνική ομάδα κωφών, δεν μπορώ να παίξω παραπάνω από έναν αγώνα», τόνισε η Στάλα Κοτσιρέα, που αποτέλεσε την ατραξιόν για μικρούς κ μεγάλους.
Κάτι τέτοια event είναι που ξεχωρίζουν και μένουν στους ανθρώπους που λαμβάνουν μέρος.
