Μέχρι κι ο Τρινκιέρι βαρέθηκε τον αγώνα με τη Ζαλγκίρις.
Η νίκη είναι το ζητούμενο, αλλά σε μια διοργάνωση γεμάτη συγκινήσεις, το ματς ανάμεσα στη Ζαλγκίρις και την Μπάγερν ήταν απλά κουραστικό. Αγώνας ενός ρυθμού, με τους γηπεδούχους να παίρνουν από νωρίς προβάδισμα και να το αυξάνουν κατά το δοκούν, δίχως αντίδραση από τους φιλοξενούμενους.
Χαμηλό τέμπο, πολύ άστοχες κι οι δύο ομάδες, μετριότατο προς κακό θέαμα. Κι αν δεν ήταν η αποβολή με δύο τεχνικές ποινές του Τρινκιέρι να δώσει λίγο ενδιαφέρον, θα είχαν βαρεθεί κι οι φίλοι της Ζαλγκίρις, που πάντως έφυγαν ικανοποιημένοι, γιατί πέτυχαν τον στόχο τους κι έμειναν ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα.
Ο Έβανς ήταν ο μοναδικός, που δεν έπρεπε να είναι σε αυτό το γήπεδο, καθώς έκανε πράγματα και θαύματα. Η στατιστική του ΔΕΝ τα λέει όλα, αν κι είναι απολαυστική. Βοήθησε κι ο Ουλάνοβας, για να έχει η Ζαλγκίρις δύο άξονες στην επίθεση.
Οι Γερμανοί είχαν τέσσερις διψήφιους παίκτες, αλλά δεν είχαν Έβανς, γι’ αυτό και δεν κατάφεραν παρά να μειώσουν την έκταση της ήττας στο τέλος, έτσι για να μην φύγουν με σκυμμένο κεφάλι. Ακόμα κι η τελευταία φάση, που οι φιλοξενούμενοι προσπάθησαν να μειώσουν την έκταση της ήττας από τη Ζαλγκίρις, ήταν ενδεικτική του πόσο κακό μπάσκετ παίχτηκε.
Τα δεκάλεπτα: 26-21, 44-35, 60-48, 75-67.
