Λοχίας αναλαμβάνει να ανακοινώσει -με τρόπο- σε φαντάρο το θάνατο της μητέρας του. Αφού του ανακοίνωσε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, τον θάνατο όλης της οικογενείας του, στο τέλος τον παρηγόρησε με ένα «μην στεναχωριέσαι, μόνο η μάνα σου πέθανε». Η κουβέντα που άρχισε για τον 7ο ξένο, θα καταλήξει να προκαλεί τις ίδιες αντιδράσεις με το ανέκδοτο. Γέλια, δηλαδή, ή σωστότερα κλαυσίγελο, κυριολεκτώντας. Δυστυχώς, όλο αυτό έχει αρνητική επίδραση στην Εθνική ομάδα.
Όλη η κριτική από τους παίκτες και τους προπονητές, επικεντρώθηκε στον 7ο ξένο, με τέτοιο τρόπο που νομιμοποίησε στην συνείδηση των περισσοτέρων τους 6 ξένους. Αντί να πυροδοτήσει σοβαρή συζήτηση για τη δραστική μείωση τους, με κριτήριο, πάντα, το ωφέλιμο αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιλογής για το σύνολο του χώρου κι όχι μόνο δύο ομάδων, θεώρησε ως δεδομένο την παρουσία των έξι.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας είπε ότι αυτό το σύστημα ευνοεί τις ομάδες της Ευρωλίγκας. Δηλαδή, Παναθηναϊκό κι Ολυμπιακό. Πιο ξεκάθαρη και ειλικρινής δήλωση δεν μπορεί να γίνει.
Και τι μας νοιάζει εμάς
Εξυπηρετεί δηλαδή δύο ομάδες, που μετέχουν σε κλειστό πρωτάθλημα, που με κανένα τρόπο δεν συνδέεται με το ελληνικό. Ένα πρωτάθλημα, που δίνει τη δυνατότητα σε καμία άλλη ελληνική ομάδα να λάβει μέρος σε αυτό. Στερεί -με αυτό τον τρόπο- κάθε αμφιλεγόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον για τις υπόλοιπες ομάδες, περιορίζοντας τα κέρδη σε ψευδό επιτυχίες συμμετοχής σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα όσων δεν πέφτουν κατηγορία και που ποτέ δεν θυμόμαστε ποιος τα κατέκτησε πέρυσι.
Η εμφάνιση «επενδυτών» υπό αυτές τις συνθήκες γεννά καχυποψία για τον πραγματικό λόγο εμπλοκής τους, που έχει ενισχυθεί σημαντικά με την ύπαρξη του στοιχήματος, αλλά που όμως συγκροτούν των ΕΣΑΚΕ, που με τις αποφάσεις τους δείχνουν να τους απασχολεί ελάχιστα το ζήτημα Εθνική ομάδα.
Μία παράμετρο που πρέπει να λαμβάνει υπόψη με σκεπτικισμό η Ομοσπονδία πριν την έγκριση προτάσεων, που δεν εξυπηρετούν το σύνολο των ομάδων, όχι μόνο της Α1, αλλά και αυτών που το έχουν σαν στόχο, αλλά συγκεκριμένα συμφέροντα .
Αν πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο και το κύριο μέλημα μιας αθλητικής ομοσπονδίας, ώστε να μπει ένα χαλινάρι σε λογικές όπως παραπάνω, θα αναφερθούμε οπωσδήποτε, στην ανάπτυξη και τη δημιουργία βιώσιμου κλίματος, για την αύξηση του ενδιαφέροντος του κόσμου, που είναι και ο κινητήριος μοχλός και η κύρια πηγή εμμέσων και αμέσων εσόδων του.
Δεν εκμεταλλευτήκαμε τις συγκυρίες
Έχει παρατηρηθεί, με αδιάψευστο μάρτυρα το ‘87, ότι τέτοιες ευνοϊκές συνθήκες δημιουργούνται ΜΟΝΟ αφού υπάρξουν επιτυχίες της Εθνικής ομάδας.
Ιδιαίτερα τώρα, που η παρουσία του Γιάννη δίνει τη μεγαλύτερη δυνατότητα προβολής της Εθνικής σε πολύ μεγαλύτερο κοινό, που ιστορικά δεν είχε ποτέ, λόγω της σημαντικότητας και του μεγαλείου της προσωπικότητας του αθλητή, που συγκεντρώνει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, και που λειτουργεί ως τεράστια προστιθέμενη αξία. Θα ήταν εγκληματικό να χάσουμε μια τέτοια συν άστρια, που συμβαίνει σπάνια από λάθος φιλοσοφία και ορισμού προτεραιοτήτων.
Το «έτσι συμβαίνει με τον αριθμό των ξένων στην Ευρώπη», δεν είναι πειστικό ως θέσφατο επιχείρημα, καθώς βλέπουμε ότι εύκολα ξεπερνιέται, όταν η συζήτηση πάει στον κατώτατο μισθό, στα κεντρικά τηλεοπτικά δικαιώματα, στην οργάνωση του αθλητισμού όπως της Ισπανίας (που τάχα μου θαυμάζουμε), που οι κύριοι εκφραστές της είναι η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, τα οποία είναι αθλητικά σωματεία.
Να ζυγίσουν στην ΕΟΚ τα πράγματα
Αυτό που έχει να σταθμίσει η ΕΟΚ είναι αν το όφελος, από τη δημιουργία προϋποθέσεων εξυπηρέτησης της Εθνικής ομάδας, υπερτερεί της αναμφισβήτητης επιτυχίας κάποιας ομάδας Ευρωλίγκας, που το αποτέλεσμα, λόγω της πόλωσης, περιορίζεται στο κύκλο των οπαδών, ενώ έχει μεταβληθεί σε απωθητικό πόλεμο οικογενειών με χαρακτηριστικά reality.
Η αποδοχή έξι ξένων στο πρωτάθλημα δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι προς αυτή την κατεύθυνση, δημιουργίας γόνιμου εδάφους για την ενίσχυση της Εθνικής.
Η αναβάθμιση συνεπώς ως πρώτης προτεραιότητας την Εθνική, δεν απαντά σε εθνικιστικές υστερίες, ούτε προσπαθεί να αποδείξει κάποια ανωτερότητα και καθαρότητα της φυλής, ως προς το DNA, γραμμής αίματος, φιλότιμου, ελληνικής ψυχής κλπ, αλλά επιλέγεται ως εργαλείο εξυπηρέτησης του κύριου σκοπού της… οποιασδήποτε ΕΟΚ.
Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη ότι το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι. Οποιαδήποτε επιτυχία, οποιασδήποτε ομάδας δεν πρόκειται να μειώσει τον πληθωρισμό, το χρέος, ή να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο. Η υπερηφάνεια που προκαλεί στον κόσμο κι η ενίσχυση της ψυχολογίας του και του ηθικού του, στο «ότι κάτι μπορεί να καταφέρουμε υψηλού επιπέδου», όταν εκεί που πρωταγωνιστούμε είναι στους αρνητικούς δείκτες, είναι απόλυτα δικαιολογημένη και χρήσιμη.
Μας ενδιαφέρει να ενδιαφέρεται ο κόσμος
Το ενδιαφέρον του κόσμου, που δίνει υπόσταση και δυνατότητα ύπαρξης στον κάθε χώρο, τον κάνει συμμέτοχο στην επιτυχία και άμεσα εμπλεκόμενο ώστε το επίτευγμα που τον αφορά ,να δικαιολογεί την υπερηφάνεια του. Και δεν είναι ψευδό-συναίσθημα, όπως πχ εκείνου που αισθάνεται υπερήφανος, επειδή μένει στην ίδια πολυκατοικία με κάποια διασημότητα.
Η τεράστια σημασία που έχει το ενδιαφέρον του κόσμου, δεν είναι κολακεία για να χαϊδέψει αυτιά, αλλά ζωτικής σημασίας θέμα. Δεν χρειάζεται παρά να αναλογιστεί κανείς γιατί δεν έχουμε κρίκετ στην Ελλάδα, ώστε να κατανοήσει τη σημαντικότητα του.
Αντί, λοιπόν, η συζήτηση να περιστρέφεται για τη χρησιμότητα του τρίτου ξένου, έχει καταντήσει να αποτελεί πράξη ηρωισμού η άρνηση «ε όχι 7, αλλά 6», που θυμίζει κολοκυθιά.
Θα είναι παράδοξο ο εκπρόσωπος του Προμηθέα στον ΕΣΑΚΕ να ψηφίζει κατά του 7ου ξένου και ο ιδιοκτήτης του -ως ΕΟΚ- να εγκρίνει την πρόταση, ενώ έχει τη δυνατότητα να την απορρίψει. Θα φαίνεται πιο στημένο και από τη φερόμενη ως «ελληνική δικαιοσύνη». Εκτός κι αν πιστέψουμε ότι έχουμε περίπτωση εξέγερσης κολλήγων τύπου Κιλελέρ, που μάλλον παρατραβηγμένο φαίνεται.
