Είχα σκεφτεί να πάω στη Λεωφόρο στο τουρνουά του Παναθηναϊκού (δεν μου αρέσει που τα φώτα πέφτουν μόνο στο τί γίνεται στον αγώνα των πρασίνων και τίποτα για τον δεύτερο), πιο πολύ γιατί βραβευόταν η Τούλα Καλέντζου. Όμως επειδή η Α1 δεν έχει να μου δείξει κάτι διαφορετικό απ’ ότι τα τελευταία χρόνια, αποφάσισα να παρακολουθήσω έναn αγώνα κυπέλλου Α2, όπου εκεί τα πράγματα είναι πιο αυθεντικά και… ελληνικά.
Πήγα λοιπόν στο ιστορικό γήπεδο του Ιωνικού Ν. Φιλαδέλφειας (το παρκέ πρέπει να είναι το ίδιο από τότε που έπαιζε η ΑΕΚ πριν γίνει το Γεώργιος Μόσχος όμως με κανονικότατο κλιματισμό), για τον αγώνα των δύο ομάδων που ανέβηκαν από την ΕΣΚΑ.
Πολύς κόσμος στο γήπεδο και αρκετοί… κατάσκοποι άλλων ομάδων της κατηγορίας. Φιλοξενούμενη η Άμιλλα Περιστερίου, της κόουτς Γουναρά, η οποία συνεχίζει από πέρυσι και φαίνεται ότι δουλεύει καλά. Είδα στην άκρη του πάγκου την Ανθή Μπαλτά, θεωρώ με την εμπειρία της σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, στην ομάδα που πρωτόπαιξε και έκανε τα πρώτα της βήματα στην προπονητική.
Η ομάδα της νίκησε άνετα και έδειξε καλά στοιχεία για αρχή περιόδου, όμως κυρίως είδα αυτό που μου λείπει στο γυναικείο. Μία με μία με αρκετά καλάθια να μπαίνουν με μπάσιμο και ψάξιμο για ελεύθερο σουτ. Δεν υπάρχουν ψηλές όμως σίγουρα θα είναι ένας δύσκολος αντίπαλος για όλους.
Νόμιζα δεν θα ξέρω καμία αθλήτρια όμως όχι. Η Εύη Τσουγκράκη με την εμπειρία από Α1 και τα Χανιά, η Νίξινα που έχει παίξει στις μικρές εθνικές και δύο κοριτσάκια που πλέον έχουν μεγαλώσει και είχα γνωρίσει παγκορασίδες στις Εσπερίδες, τις Παπακώστα και Χαρούνι.
Τα άλλα κορίτσια τα έβλεπα πρώτη φορά. Για τον Ιωνικό του κόουτς Σκαλωμένου, τον οποίο έμαθα εμπιστεύονται έμπειρες αθλήτριες για ατομικές προπονήσεις, έχει δίπλα του για την εκγύμναση των αθλητριών ένα δικό μου παιδί την Κατερίνα Σπαθάρου. Προσπάθησαν, όμως χρειάζεται δουλειά και σίγουρα είναι σε καλό δρόμο ειδικά όταν μπει και η Καμπουράκη στους αγώνες.
Γνωρίζω μόνο την Καλλιόπη Λέρη από το μικρό μου πέρασμα στον Σπόρτιγκ και την Καραβέλη. Ε μην κάνω ότι τα ξέρω όλα!
Πιστεύω ότι η Α2 θα είναι ένα δυνατό πρωτάθλημα και σκέφτομαι να το προτιμήσω. Έχει, μου φαίνεται λίγο από τον παλιό ρομαντισμό της φανέλας και τής προσπάθειας μέσα από συγκεκριμένες δυνατότητες για κάτι καλό.
Τέλος μια παρατήρηση.
Μετά από από πολλά χρόνια μήπως ήρθε καιρός να αλλάξει αυτός ο απαρχαιωμένος θεσμός τού κυπέλλου;
Αυτός που φτάνουν τέσσερις ομάδες της Α2 να αντιμετωπίσουν ομάδες της Α1, με τις τελευταίες να έχουν στη σύνθεση τους πλέον τρείς ξένες και οι αγώνες είναι σίγουρα άνισοι!
Μην μου πει κάποιος για τον Πρωτέα Βούλας που αν και Α2 είχε πάρει το κύπελλο… τότε η Α1 είχε μία ξένη.
Εμείς όπως και στη μεταφορά αποτελεσμάτων στα πλέι οφ έχουμε την αποκλειστικότητα… Σε όλη την Ευρώπη οι ομάδες που θα διεκδικήσουν το κύπελλο βγαίνουν από τη βαθμολογία της Α1 στο τέλος του πρώτου γύρου.
Τότε οι οκτώ πρώτες παίρνουν το εισιτήριο για τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Ποτέ δεν μπλέκεται η Α2 που αν θέλουμε μπορεί να κάνει τον δικό της θεσμό ανάμεσα στις ομάδες του Βορρά και του Νότου, οι οποίες λειτουργούν κάτω από τις ίδιες συνθήκες.
